نمود از قصر بيرون تختگاهي

نمود از قصر بيرون تختگاهي شاعر : جامي که شاه آنجا کشيدي رخت، گاهي نمود از قصر بيرون تختگاهي پي ديدار يوسف آرميده به پيشش خيل خوبان صف کشيده گرفته آفتاب عالم‌افروز قضا را بود ابري تيره آن روز چو خور بر چشم مردم پرتو انداخت چو يوسف برج هودج را بپرداخت که طالع گشته از نيلي سحاب است گمان ناظران را، کفتاب است! فغان برداشتند از هر کناره ز حيرت کف‌زنان اهل نظاره ز لوحش حرف نسخ خويش خواندند بتان مصر سردرپيش ماندند سها را جز نهان بودن...