زليخا بود ازين صورت، تهي‌دل

زليخا بود ازين صورت، تهي‌دل شاعر : جامي کز او تا يوسف آمد يک دو منزل زليخا بود ازين صورت، تهي‌دل ز دل بيرون دهد اندوه خانه به صحرا شد برون تا ز آن بهانه ولي هر لحظه شد اندوه او بيش گرفت اسباب عيش و خرمي پيش دگرباره به خانه ميل‌اش افتاد چو در صحرا به خرمن سيل‌اش افتاد گذر بر ساحت قصر شه‌اش بود اگر چه روي در منزلگه‌اش بود، که گويي رستخيز از مصر برخاست!» چو ديد آن انجمن گفت: «اين چه غوغاست؟ بساط عرض عبراني غلامي است يکي گفت:«اين پي...