تا دل غم او دارد نتوان غم جان خوردن

تا دل غم او دارد نتوان غم جان خوردن شاعر : خاقاني با انده او زشت است اندوه جهان خوردن تا دل غم او دارد نتوان غم جان خوردن زين مرتبه بر ديده تشوير توان خوردن گر پاي سگ کويش بر ديده‌ي ما آيد گرچه ز خرد نبود زهري به گمان خوردن در عشوه‌ي وصل او عمري به کران آرم خوشتر ز شکر دانم بر سينه سنان خوردن آنجا که سنان باشد با کافر مژگانش هر روز قفاي نو از دست زمان خوردن در راه وفاي او شد شيفته خاقاني