زهي لعل تو در درج منضود

زهي لعل تو در درج منضود شاعر : خواجوي کرماني عذارت آتش و زلف سيه دود زهي لعل تو در درج منضود دهانت چون دلم معدوم موجود ميانت چون تنم پيداي پنهان اسير شوق را قصد تو مقصود مريض عشق را درد تو درمان طريق وصل را يکباره مسدود چرا کردي بقول بد سگالان تمنا از گدا وز پادشه جود گناه از بنده و عفو از خداوند خوشا روزي که باشد روز موعود فکندي با قيامت وعده وصل ميان دلبران رسميست معهود خلاف عهد و قطع مهر و پيوند زلالي آتشي زان آب معقود ...