بسالي کي چنان ماهي برآيد

بسالي کي چنان ماهي برآيد شاعر : خواجوي کرماني وگر آيد ز خرگاهي برآيد بسالي کي چنان ماهي برآيد کجا از تيره شب ماهي برآيد چو رخسارش ز چين جعد شبگون بگيرد زنگ اگر آهي برآيد اگر آئينه چينست رويش از آن آتش که نا گاهي برآيد بسا خرمن که در يکدم بسوزد بود کان مه سحرگاهي برآيد همه شب تا سحر بيدار دارم گر از جان بگذرد شاهي برآيد گدائي کو بکوي دل فروشد که از مي کار گمراهي برآيد عجب نبود درين ميخانه خواجو