گشت معلوم کنون قيمت ايام وصال
شاعر : خواجوي کرماني
که وصالت متصور نشود جز بخيال | | گشت معلوم کنون قيمت ايام وصال | نيست ممکن که فراموش کنم عهد وصال | | گر ميسر نشود با توام امکان وصول | تا گريبان تو شد مطلع خورشيد جمال | | هر سحر چاک زنم دامن جانرا چون صبح | گشت چون زلف تو آشفته مرا صورت حال | | هست چون خال سياه تو مرا روز سپيد | عالمي تشنه و عالم همه پرآب زلال | | شکرت شور جهاني و جهاني مشتاق | که حرامست نظر بيتو و مي با توحلال | | تا نگوئي که حرامست مرا بيتو نظر | دلم از درد فراقت شده از ناله چو نال | | تنم از شوق جمالت شده از مويه چو موي | ليک برحال دلم جيم سر زلف تو دال | | قامتم نون و دل از غم شده چون حلقهي ميم | نه ز حالم خبري ميدهي اي مشکين خال | | نه بحالم نظري ميکني اي نرگس چشم | مهر را گرچه ميسر نشود دفع زوال | | مهر من برمه رويت نپذيرد نقصان | تو ملولي و مرا هست ز غير تو ملال | | عيش من بي لب شيرين تو تلخست وليک | چو نسيم چمن آرد نفس باد شمال | | ظاهر آنست که از خود برود بلبل مست | خواجو ار عاشقي از پردهي عشاق بنال | | خوش بود نالهي عشاق بهنگام صبوح | |