گر من خمار خود ز لب يار بشکنم
شاعر : خواجوي کرماني
بازار کارخانهي اسرار بشکنم | | گر من خمار خود ز لب يار بشکنم | دندان چرخ سرکش خونخوار بشکنم | | بر بام هفت قلعهي گردون علم زنم | بند و طلسم گنبد دوار بشکنم | | در هم کشم طناب سراپرده کبود | قلب سپاه کوکب سيار بشکنم | | منجوق چتر خسرو سياره بفکنم | چون نقطه پايدارم و پرگار بشکنم | | گر پاي ازين دواير کحلي برون نهم | نسرين چرخ را پر و منقار بشکنم | | بر اوج اين نشيمن سبز آشيان پرم | ناموس اين حديقهي انوار بشکنم | | بفروزم از چراغ روان شمع عشق را | جامي بده که توبه بيکبار بشکنم | | تا کي طريق توبه و سالوس و معرفت | زنجير و قفل خانه خمار بشکنم | | خواجو بيا که نيم شب از بهر جرعهئي | |