تشنه‌ام تا بکي آخر بده آبي ساقي

تشنه‌ام تا بکي آخر بده آبي ساقي شاعر : خواجوي کرماني في حشاي اضطرمت نايرة الا شواق تشنه‌ام تا بکي آخر بده آبي ساقي آنچه از باده‌ي دوشينه بماند باقي عمر باقي بر صاحب‌نظران داني چيست و لنا القرقف في بلبلة الاحداق عنت الورق علي قلقلة الاقداح صحف تکتب بالدمع علي‌الاوراق گر گل از گل بدمد بيدل جان افشانرا في‌الکري طيفک ما غاب عن اماق ايکه هستي ز نظر غايب و حاضر در دل که به رخسار چو مه نادره‌ي آفاقي تو اگر فتنه دور قمري نادر نيست في‌الهوي...