شب دراز به اميد صبح بيدارم

شب دراز به اميد صبح بيدارم شاعر : سعدي مگر که بوي تو آرد نسيم اسحارم شب دراز به اميد صبح بيدارم که بر وي اين همه باران شوق مي‌بارم عجب که بيخ محبت نمي‌دهد بارم اگر به منزل قربت نمي‌دهي بارم از آستانه خدمت نمي‌توانم رفت بيا و زنده جاويد کن دگربارم به تيغ هجر بکشتي مرا و برگشتي که با وجود عزيزت شبي به روز آرم چه روزها به شب آورده‌ام در اين اميد چه کرده‌ام که به هجران تو سزاوارم چه جرم رفت که با ما سخن نمي‌گويي هنوز با همه بي مهريت طلبکارم...