چو در دل داشتي پيمان شکستن | | نبايستي هم اول مهر بستن |
خطا کردي به تيغ هجر خستن | | به ناز وصل پروردن يکي را |
نميبايد وفاي عهد جستن | | دگربار از پري رويان جماش |
منم زين نوبت و تنها نشستن | | اگر کنجي به دست آرم دگربار |
که نتوان در به روي دوست بستن | | وليکن صبر تنهايي محالست |
دگر گويم بخندي بر گرستن | | هميگويم بگريم در غمت زار |
مرا زين قيد ممکن نيست جستن | | گر آزادم کني ور بنده خواني |
نخواهم دستت از دامن گسستن | | گرم دشمن شوي ور دوست گيري |
به جان دادن تواني بازرستن | | قياس آنست سعدي کز کمندش |