ز اندازه بيرون تشنه‌ام ساقي بيار آن آب را

ز اندازه بيرون تشنه‌ام ساقي بيار آن آب را شاعر : سعدي اول مرا سيراب کن وان گه بده اصحاب را ز اندازه بيرون تشنه‌ام ساقي بيار آن آب را روز فراق دوستان شب خوش بگفتم خواب را من نيز چشم از خواب خوش بر مي‌نکردم پيش از اين چشمش بر ابرو افکند باطل کند محراب را هر پارسا را کان صنم در پيش مسجد بگذرد گر وي به تيرم مي‌زند استاده‌ام نشاب را من صيد وحشي نيستم دربند جان خويشتن ماهي که بر خشک اوفتد قيمت بداند آب را مقدار يار همنفس چون من نداند هيچ کس اکنون...