اي صبا با دم من کن نفسي همراهي

اي صبا با دم من کن نفسي همراهي شاعر : سيف فرغاني به سوي شاه بر از من سخني گر خواهي اي صبا با دم من کن نفسي همراهي از پريشاني اين ملک بده آگاهي قدوه و عمده‌ي شاهان جهان غازان را نان عزيز است که شد يوسف گندم چاهي گو درين مصر که فرعون درو صد بيش است کرسي مملکت و مسند شاهنشاهي!، گو بدان اي به وجود تو گرفته زينت بهر نان گربه کند نزد سگان روباهي شير چون گربه درين ملک کند موش شکار استخوان جوي شده همچو سگ درگاهي سروراني که به هر گرسنه نان مي‌دادند...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

تخمین زمان مطالعه:

موارد بیشتر برای شما

اي صبا با دم من کن نفسي همراهي

شاعر : سيف فرغاني

به سوي شاه بر از من سخني گر خواهي		اي صبا با دم من کن نفسي همراهي
از پريشاني اين ملک بده آگاهي		قدوه و عمده‌ي شاهان جهان غازان را
نان عزيز است که شد يوسف گندم چاهي		گو درين مصر که فرعون درو صد بيش است
کرسي مملکت و مسند شاهنشاهي!،		گو بدان اي به وجود تو گرفته زينت
بهر نان گربه کند نزد سگان روباهي		شير چون گربه درين ملک کند موش شکار
استخوان جوي شده همچو سگ درگاهي		سروراني که به هر گرسنه نان مي‌دادند
خوف آن است که از آب بترسد ماهي		امن ازين خاک چنان رفته که گر يابد باز
گر بگيرد پس ازين دست ستم کوتاهي		فتنه از هر طرفي پيش نهد پاي دراز
شهرها خانه‌ي شطرنج شد از بي‌شاهي		خانه‌ها لانه‌ي روباه شد از ويراني
عنکبوت اربنهد کارگه جولاهي		حاکمان دردم از او قبجر و تمغا خواهند
اسب شطرنج کجا غم خورد از بي‌کاهي		خرمن سوخته شد ملک و بر ايشان به جوي
بر ولايت بزند چون اجل ناگاهي		ترکمان خسري هر نفس از هر طرفي
قطب دين مضطرب و رکن شريعت واهي		نيست در روم از اسلام به جز نام و شده‌ست
گر سوي روم روي مردن خود مي‌خواهي		بيم آن است که ابدال خضر را گويند
که به خير امر کند يا بود از شرناهي		مملکت جمله پر از منکر و معروفي نه
گر به ايشان نرسد سايه‌ي ظل اللهي		خلق بيم است که چون ذره پراگنده شوند
ور بيايي کندت بخت و ظفر همراهي		گر نيايي برود اين رمقي نيز که هست
نور بر خلق کز استاره نيايد ماهي		آفتابا به شرف‌خانه‌ي خويش آي و بپاش
اينچنين داهيه را غير تو شاهي داهي		بعد فضل احدي مانع و دافع نبود