چگونه از پوست پاهايمان مراقبت کنيم؟
نويسنده: دکتر منصور نصيريکاشاني/متخصص پوستومو
خيلي از ما به پاهايمان بيتوجهيم و به آنها خوب رسيدگي نميکنيم و با اين حساب، ديگر جاي تعجب نيست که از ناراحتيهاي متعدد پا رنج ببريم. در اين مقاله، شما با اصول مراقبت از پوست پا آشنا ميشوید.
مهمترين اصل از اصول مراقبت پا، پوشيدن کفش مناسب است اما ظاهرا کمتر کسي به اين موضوع توجه ميکند. گزارشهاي متعدد پزشکي از نقاط مختلف جهان مشخص ميکند که خيلي از بچهها کفشهايي را ميپوشند که واقعا برايشان تنگ است. يک تحقيق نشان داده است که 40 درصد دختران جوان مورد تحقيق، در سن 10 سالگي «پاي بد» داشتهاند. تغيير شکل انگشت بزرگ، پينه بستن پا، شاخيشدن پوست پا، ميخچه، ناخن فرورفته در زير پوست و تغيير شکل ناخنها و به علاوه سردردها و پادردها، همه ناشي از کفشهاي نامناسب بودهاند.
مطمئنا مراقبت مرتب از پوست پا بايد شامل شستوشوي روزانه باشد، مگر اينکه پاهايتان به دلايلي خشک و پوستهپوسته شده باشند. پس از شستوشو، پاها و بين انگشتانتان را به دقت و به طور کامل خشک کنيد. بلافاصله تا پاها کاملا خشک نشدهاند، کفش نپوشيد. قارچ پا و باکتري، محيط گرم و مرطوب را دوست دارند.
پاها غدد عرق زياد و فعالي دارند و غدد چربي آنها نسبتا کم است و بنابراين خشکي پا ممکن است مشکل ايجاد کند (در کف پا غدد چربي وجود ندارد). ماليدن کِرِم روزانه براي خشکي مفرط پا مفيد است. همچنين بهتر است از فرآوردههاي مخصوص پا که اثر خنککنندگي و طراوتافزايي دارند، استفاده شود.
حداقل هفتهاي يک بار هنگام استحمام توجه ويژهاي به پاهايتان داشته باشيد. پس از آنکه پا به وسيله آب گرم نرم شد، به ملايمت، نواحي ضخيم و ناهموار کف و پاشنه را با يک سنگپا، تميز و صاف کنيد و سپس کِرِم بماليد. اگر اختلال عروق خوني يا بيحسي در پا داريد (به علت ناراحتيهاي عصبي يا ديابت) در استفاده از سنگپا و افراط در تميز کردن پا بيشتر احتياط کنيد.
پودر پا از سايش پا پيشگيري کرده و عرق را نيز جذب ميکند. پودر پا شبيه تالک معمولي و پودر بدن است. علاوه بر اينکه ترکيب سنگينتري داشته و قدرت جذب آن بيشتر است، حاوي مواد ضدعفونيکننده و قابض نيز هست.
جورابهايتان را هر روز عوض کنيد و يک جفت کفش را 2 روز بيشتر به پا نکنيد. کفش براي اينکه خشک شود و مجددا مورد استفاده قرار گيرد، يکي دو روز وقت لازم دارد.
به طور مرتب،ناخنهاي پايتان را پديکور کنيد و براي ناراحتيهاي پا مثل زگيل، ميخچه و قارچ با متخصص پوست مشورت کنيد. درمان خودسرانه ممکن است اين ناراحتيها را تشديد کند.
پوست زبر پاشنه، پينهاي است که به علت مالش کفش ايجاد ميشود و در خانمهاي چاق که کفش بدون پاشنه به پا ميکنند شايعتر است. آسانترين راه از بين بردن پاشنه زبر، صاف کردن و تميز کردن آن پس از گرم شدن پا با آبگرم در حمام است. نواحي ناصاف و خشن را به ملايمت با برس نرم يا سنگ پا بساييد و تميز کنيد. اين کار باعث از بين رفتن سلولهاي مرده و پينه پا ميشود. پس از حمام، کِرِم نرم يا پماد به ناحيه بماليد. پوشاندن نواحي کِرِمدار و چرب شده با ورقه پلاستيک يا گذاشتن کفي کمک بيشتري ميکند. اگر پينه زبر خيلي زياد و مقاوم باشد بايد با متخصص پوست مشورت کنيد.
سوزش پا ممکن است به علل زيادي ايجاد شود. در اغلب موارد ناشي از سايش و تعريق پاست. شرح مکانيسم آن مشکل است اما به نظر ميرسد به مجموعه عرق، سايش و ترک که در ورزشکاران سنين دبيرستان پيش ميآيد، مربوط باشد. همچنين اغلب در نقاطي از پا که وزن بدن را تحمل ميکنند قرمزي ديده ميشود. بعضي اوقات پينههاي ترکدار سفيد و بدبو و لجنمانند، کف پا را ميپوشانند. اين عوارض ناشي از فعاليت ميکروارگانيسمها است. درمان رضايتبخش، بهداشت خوب پا است. پاها را مرتب بشوييد. جورابها را هر روز عوض کنيد يا در صورت امکان، به جاي جورابهاي زبر و ساقهبلند از جورابهاي نرم استفاده کنيد. کفشها را به تناوب تعويض کرده و دقت کنيد که اندازه باشند زيرا کفش گشاد باعث لغزش، سايش و سوزش پا ميشود. اگر ناراحتي شما با اين اقدامات کنترل نشد، بايد علل ديگري از جمله انواع ناراحتيهاي عصبي، ديابت و ساير بيماريهاي همراه با تغييرات عروقي و عصبي را در نظر گرفت. ممکن است عوامل رواني علت ناراحتي بوده يا در ايجاد آن موثر باشد.
بدبويي پا عارضه شايع و ناراحتکنندهاي است و اغلب باعث سردي پاها ميشود که ناشي از افزايش فشار عصبي است يا ممکن است نتيجه اختلالات عضوي مثل پرکاري تيروييد و ناراحتي سيستم عصبي باشد. اگر حدس بيماري زمينهاي ميزنيد با پزشک خانواده خود مشورت کنيد. کنترل عرق مفرط در صورتي که به وجود ناراحتي زمينهاي طبي مربوط نباشد توجه همهجانبهاي لازم دارد. کم کردن نگراني تاثير بسزايي در اين امر دارد. آرام کردن هيجانات، نگراني را کمتر ميکند. داروهاي سيستميک براي کم کردن فشار عصبي ضروري هستند اما ممکن است مفيد واقع نشده، عوارضي نيز در پي داشته باشند.
بوي پا بهطور موضعي با ضدعرقها و ضدباکتريها طبق تجويز متخصص پوست ميتواند معالجه شود. در محل ترکهاي پا و کبرههاي سفيد و خيسخورده ناشي از عرق زياد، ميکروارگانيسمهايي يافت ميشوند که سطوح پينه را ضخيمتر ميکنند. فرو بردن کف پا در آب و استفاده از جريان الکتريکي در آن يک روش مکانيکي است که در کم کردن تعريق پا خيلي موثر است اما اساسا بايد تحت نظارت پزشک صورت گيرد. اين روش معروف به يونتوفورز است و بايد با وسايل و ابزار مخصوص خود انجام گيرد. مراقبت اصولي و بهداشت خوب پا نيز مهم است. بايد کفشي سبک با کف چرمي بپوشيد. اکثر مردم ميدانند که عرق پاي آنها با گرماي داخل کفش، مالش سخت و نوع کفش در ارتباط است. کفشهايي بپوشيد که پا بتواند داخل آن «نفس بکشد». از کفشهايي که با مواد ترکيبي مثل پلاستيک يا وينيل ساخته شدهاند، دوري کنيد.
منبع:www.salamat.com
مهمترين اصل از اصول مراقبت پا، پوشيدن کفش مناسب است اما ظاهرا کمتر کسي به اين موضوع توجه ميکند. گزارشهاي متعدد پزشکي از نقاط مختلف جهان مشخص ميکند که خيلي از بچهها کفشهايي را ميپوشند که واقعا برايشان تنگ است. يک تحقيق نشان داده است که 40 درصد دختران جوان مورد تحقيق، در سن 10 سالگي «پاي بد» داشتهاند. تغيير شکل انگشت بزرگ، پينه بستن پا، شاخيشدن پوست پا، ميخچه، ناخن فرورفته در زير پوست و تغيير شکل ناخنها و به علاوه سردردها و پادردها، همه ناشي از کفشهاي نامناسب بودهاند.
مطمئنا مراقبت مرتب از پوست پا بايد شامل شستوشوي روزانه باشد، مگر اينکه پاهايتان به دلايلي خشک و پوستهپوسته شده باشند. پس از شستوشو، پاها و بين انگشتانتان را به دقت و به طور کامل خشک کنيد. بلافاصله تا پاها کاملا خشک نشدهاند، کفش نپوشيد. قارچ پا و باکتري، محيط گرم و مرطوب را دوست دارند.
پاها غدد عرق زياد و فعالي دارند و غدد چربي آنها نسبتا کم است و بنابراين خشکي پا ممکن است مشکل ايجاد کند (در کف پا غدد چربي وجود ندارد). ماليدن کِرِم روزانه براي خشکي مفرط پا مفيد است. همچنين بهتر است از فرآوردههاي مخصوص پا که اثر خنککنندگي و طراوتافزايي دارند، استفاده شود.
حداقل هفتهاي يک بار هنگام استحمام توجه ويژهاي به پاهايتان داشته باشيد. پس از آنکه پا به وسيله آب گرم نرم شد، به ملايمت، نواحي ضخيم و ناهموار کف و پاشنه را با يک سنگپا، تميز و صاف کنيد و سپس کِرِم بماليد. اگر اختلال عروق خوني يا بيحسي در پا داريد (به علت ناراحتيهاي عصبي يا ديابت) در استفاده از سنگپا و افراط در تميز کردن پا بيشتر احتياط کنيد.
پودر پا از سايش پا پيشگيري کرده و عرق را نيز جذب ميکند. پودر پا شبيه تالک معمولي و پودر بدن است. علاوه بر اينکه ترکيب سنگينتري داشته و قدرت جذب آن بيشتر است، حاوي مواد ضدعفونيکننده و قابض نيز هست.
جورابهايتان را هر روز عوض کنيد و يک جفت کفش را 2 روز بيشتر به پا نکنيد. کفش براي اينکه خشک شود و مجددا مورد استفاده قرار گيرد، يکي دو روز وقت لازم دارد.
به طور مرتب،ناخنهاي پايتان را پديکور کنيد و براي ناراحتيهاي پا مثل زگيل، ميخچه و قارچ با متخصص پوست مشورت کنيد. درمان خودسرانه ممکن است اين ناراحتيها را تشديد کند.
پوست زبر پاشنه، پينهاي است که به علت مالش کفش ايجاد ميشود و در خانمهاي چاق که کفش بدون پاشنه به پا ميکنند شايعتر است. آسانترين راه از بين بردن پاشنه زبر، صاف کردن و تميز کردن آن پس از گرم شدن پا با آبگرم در حمام است. نواحي ناصاف و خشن را به ملايمت با برس نرم يا سنگ پا بساييد و تميز کنيد. اين کار باعث از بين رفتن سلولهاي مرده و پينه پا ميشود. پس از حمام، کِرِم نرم يا پماد به ناحيه بماليد. پوشاندن نواحي کِرِمدار و چرب شده با ورقه پلاستيک يا گذاشتن کفي کمک بيشتري ميکند. اگر پينه زبر خيلي زياد و مقاوم باشد بايد با متخصص پوست مشورت کنيد.
سوزش پا ممکن است به علل زيادي ايجاد شود. در اغلب موارد ناشي از سايش و تعريق پاست. شرح مکانيسم آن مشکل است اما به نظر ميرسد به مجموعه عرق، سايش و ترک که در ورزشکاران سنين دبيرستان پيش ميآيد، مربوط باشد. همچنين اغلب در نقاطي از پا که وزن بدن را تحمل ميکنند قرمزي ديده ميشود. بعضي اوقات پينههاي ترکدار سفيد و بدبو و لجنمانند، کف پا را ميپوشانند. اين عوارض ناشي از فعاليت ميکروارگانيسمها است. درمان رضايتبخش، بهداشت خوب پا است. پاها را مرتب بشوييد. جورابها را هر روز عوض کنيد يا در صورت امکان، به جاي جورابهاي زبر و ساقهبلند از جورابهاي نرم استفاده کنيد. کفشها را به تناوب تعويض کرده و دقت کنيد که اندازه باشند زيرا کفش گشاد باعث لغزش، سايش و سوزش پا ميشود. اگر ناراحتي شما با اين اقدامات کنترل نشد، بايد علل ديگري از جمله انواع ناراحتيهاي عصبي، ديابت و ساير بيماريهاي همراه با تغييرات عروقي و عصبي را در نظر گرفت. ممکن است عوامل رواني علت ناراحتي بوده يا در ايجاد آن موثر باشد.
بدبويي پا عارضه شايع و ناراحتکنندهاي است و اغلب باعث سردي پاها ميشود که ناشي از افزايش فشار عصبي است يا ممکن است نتيجه اختلالات عضوي مثل پرکاري تيروييد و ناراحتي سيستم عصبي باشد. اگر حدس بيماري زمينهاي ميزنيد با پزشک خانواده خود مشورت کنيد. کنترل عرق مفرط در صورتي که به وجود ناراحتي زمينهاي طبي مربوط نباشد توجه همهجانبهاي لازم دارد. کم کردن نگراني تاثير بسزايي در اين امر دارد. آرام کردن هيجانات، نگراني را کمتر ميکند. داروهاي سيستميک براي کم کردن فشار عصبي ضروري هستند اما ممکن است مفيد واقع نشده، عوارضي نيز در پي داشته باشند.
بوي پا بهطور موضعي با ضدعرقها و ضدباکتريها طبق تجويز متخصص پوست ميتواند معالجه شود. در محل ترکهاي پا و کبرههاي سفيد و خيسخورده ناشي از عرق زياد، ميکروارگانيسمهايي يافت ميشوند که سطوح پينه را ضخيمتر ميکنند. فرو بردن کف پا در آب و استفاده از جريان الکتريکي در آن يک روش مکانيکي است که در کم کردن تعريق پا خيلي موثر است اما اساسا بايد تحت نظارت پزشک صورت گيرد. اين روش معروف به يونتوفورز است و بايد با وسايل و ابزار مخصوص خود انجام گيرد. مراقبت اصولي و بهداشت خوب پا نيز مهم است. بايد کفشي سبک با کف چرمي بپوشيد. اکثر مردم ميدانند که عرق پاي آنها با گرماي داخل کفش، مالش سخت و نوع کفش در ارتباط است. کفشهايي بپوشيد که پا بتواند داخل آن «نفس بکشد». از کفشهايي که با مواد ترکيبي مثل پلاستيک يا وينيل ساخته شدهاند، دوري کنيد.
منبع:www.salamat.com