خراباتي شدن از خود رهايي است

خراباتي شدن از خود رهايي است شاعر : شيخ محمود شبستري خودي کفر است ور خود پارسايي است خراباتي شدن از خود رهايي است که «التوحيد اسقاط الاضافات» نشاني داده‌اندت از خرابات مقام عاشقان لاابالي است خرابات از جهان بي‌مثالي است خرابات آستان لامکان است خرابات آشيان مرغ جان است که در صحراي او عالم سراب است خراباتي خراب اندر خراب است نه آغازش کسي ديده نه غايت خراباتي است بي حد و نهايت نه کس را و نه خود را بازيابي اگر صد سال در وي مي‌شتابي...

شنبه، 6 فروردين 1390

تخمین زمان مطالعه:

موارد بیشتر برای شما

خراباتي شدن از خود رهايي است

شاعر : شيخ محمود شبستري

خودي کفر است ور خود پارسايي است		خراباتي شدن از خود رهايي است
که «التوحيد اسقاط الاضافات»		نشاني داده‌اندت از خرابات
مقام عاشقان لاابالي است		خرابات از جهان بي‌مثالي است
خرابات آستان لامکان است		خرابات آشيان مرغ جان است
که در صحراي او عالم سراب است		خراباتي خراب اندر خراب است
نه آغازش کسي ديده نه غايت		خراباتي است بي حد و نهايت
نه کس را و نه خود را بازيابي		اگر صد سال در وي مي‌شتابي
همه نه ممن و نه نيز کافر		گروهي اندر او بي پا و بي سر
به ترک جمله خير و شر گرفته		شراب بيخودي در سر گرفته
فراغت يافته از ننگ و از نام		شرابي خورده هر يک بي‌لب و کام
خيال خلوت و نور کرامات		حديث و ماجراي شطح و طامات
ز ذوق نيستي مست اوفتاده		به بوي درديي از دست داده
گرو کرده به دردي جمله را پاک		عصا و رکوه و تسبيح و مسواک
به جاي اشک خون از ديده ريزان		ميان آب و گل افتان و خيزان
شده چون شاطران گردن افراز		گهي از سرخوشي در عالم ناز
گهي از سرخ‌رويي بر سر دار		گهي از روسياهي رو به ديوار
شده بي پا و سر چون چرخ گردان		گهي اندر سماع از شوق جانان
بدو وجدي از آن عالم رسيده		به هر نغمه که از مطرب شنيده
که در هر پرده‌اي سري شگرف است		سماع جان نه آخر صوت و حرف است
مجرد گشته از هر رنگ و هر بو		ز سر بيرون کشيده دلق ده تو
همه رنگ سياه و سبز و ازرق		فرو شسته بدان صاف مروق
شده زان صوفي صافي ز اوصاف		يکي پيمانه خورده از مي صاف
ز هر چ آن ديده از صد يک نگفته		به مژگان خاک مزبل پاک رفته
ز شيخي و مريدي گشته بيزار		گرفته دامن رندان خمار
چه جاي زهد و تقوي اين چه شيد است		چه شيخي و مريدي اين چه قيد است
بت و زنار و ترسايي تو را به		اگر روي تو باشد در که و مه