بت ترساي من مست شبانه است

بت ترساي من مست شبانه است شاعر : عطار چه شور است اين کزان بت در زمانه است بت ترساي من مست شبانه است ز هر موييش جويي خون روانه است سر زلفش نگر کاندر دو عالم که اين دل مست دردي مغانه است دل من صاف دين در راه او باخت چه بازم چون نه بازي و نه خانه است چو عقلم مات شد بر نطع عشقش شفا از نعره‌هاي عاشقانه است دل بيمار را در عشق آن بت دلت غمگين و نفست شادمانه است درآمد دوش و گفت اي غره‌ي خود چه مرغي آنکه عرشش آشيانه است به بوي دانه مرغت...