اي برده به آبروي آبم شاعر : عطار وز نرگس نيم خواب خوابم اي برده به آبروي آبم افتاده چو ماهيي ز آبم تا روي چو ماه تو بديدم بر زرده نشست آفتابم چون شد خط سبز تو پديدار من سر ز خط تو برنتابم هرگه که به خون خطي نويسي دل خون گردد ز اضطرابم هرگه که حديث وصل گويم در سيخ جهد که من کبابم از بي نمکي و بي قراري تا با جانم خبر نيابم وصلت نرسد به دل که از دل بنماي رخ از دل خرابم من خاک توام تو گنج حسني زين بيش چو زلف خود متابم ...