مشکل موسيقي در صدا و سيما

مقام معظم رهبری(مدظله العالی) می فرمایند:
واقعاً يكي از مشكلات در صدا و سيما، مساله ي موسيقي است. خيلي سخت است که ما بتوانيم خطي بکشيم و بگوييم اين جا مرز است؛ اما من مي خواهم بگويم که مصداقهاي واضح دارد. بين آن ساز و آواز حلال و طيب و طاهر، با آن ساز و آوازي که مکروه و يا حرام است، خط دقيقي نکشيده ايم که مثلاً بگوييم اين يکي، اين مقدارش که بالا رفت، يا اين ساز که اضافه شد، خراب گرديد. به اين دقت نمي توانيم؛ اما بالاخره در اين طيف وسيع، دو نقطه وجود دارد که يکي قطعاً حلال و يکي قطعاً حرام است. قطعاً حرامي وجود دارد که آن را نبايد مصرف کنيم.
اگر موسيقي يي- حالا اسمش را موسيقي سنتي بگذاريد، يا موسيقي غير سنتي- که يکي از دستگاههاي معمولي موسيقي خودمان را هم با ساز ساده يي مي زند، اما شعر، يک شعر برانگيزاننده ي مهيج شهوت باشد، حرام است؛ خواننده هر کس مي خواهد باشد. آن صداي خوش و سازي که با هم به کار بيفتد، تا جواني را فرضاً به عمل حرام شرعي تحريک کند، کار حرامي است.

سعدي و حافظ هم شعر عشقي محض دارند. اين طور نيست که همه ي اشعار آنها عرفاني باشد. بعضيها به مسايل ديني و عرفاني، از خود ما واردتر شده اند! ما مي گوييم که اين شعر اشکال دارد؛ ولي آنها مي گويند نه، اين مفاهيم عرفاني دارد! اين مفاهيم عرفاني است که من نفهمم، چه مفاهيم عرفاني است؟! مفاهيم عرفاني، آن وقتي مفاهيم عرفاني است و قابل استناد و قابل تکيه مي باشد، که فهميده بشود عرفاني است. آن که هيچ فهميده نمي شود عرفاني است، چه کسي مي گويد عرفاني است؟! اگر مهيج شهوت و گناهان جنسي و بي بند و باري بود، اشکال دارد.
موسيقيهاي تند و محرک خارجي، اشکال دارد. البته موسيقي هايي هم هست که اشکال ندارد؛ ولي حالا من نمي توانم نمونه هاي آنها را مشخص ذکر بکنم. اگر بخواهيد و بنايش باشد، مي شود قدري هم محدودتر و محصورترش کرد؛ اما من آن موارد اشکال دار را عرض مي کنم.
منبع:www.khamenei.ir