سيگار خانمان سوز
امروزه ديگر اثرات مخرب سيگار بر هيچ کس پوشيده نيست حتي افرادي که شايد مدت هاست به آن عادت کرده و نمي توانند آن را از خود دور کنند، به خوبي به تأثير آن بر تمام اعضاي بدنشان واقف اند.
تاکنون دلايل بي شماري از سوي متخصصان در خصوص مضرات سيگار مطرح شده است ولي متأسفانه هم چنان ديده مي شوند افرادي که بي توجه به اين مهم، از آن استفاده مي کنند.
استعمال سيگار قسمت هاي مختلف بدن را تحت تأثير قرار مي دهد؛ دندان ها، لب ها، انگشتان، ريه، پوست و... که با ادامه مصرف آن، عوارض بيشتري گريبان گير فرد و حتي اطرافيان او خواهد شد. گفتني است طبق تحقيقات افرادي که در معرض دود سيگار قرار مي گيرند هم چون افراد سيگاري مستعد ابتلا به بيماري هاي ناشي از دود آن مي گردند.
در بين اثرات مخرب دود سيگار، يکي از مضرات آشکار آن که کمتر مورد توجه افراد سيگاري قرار مي گيرد، تأثيرات گاهي غيرقابل جبران آن بر پوست است. به همين دليل در اين مطلب به اين مهم مي پردازيم و سپس يکي از دلايل عدم تمايل افراد سيگاري به ترک آن را مطرح مي کنيم.
با استعمال سيگار، پوست شفافي خود را از دست مي دهد و به رنگ تيره تبديل مي شود؛ چه استعمال سيگار باعث کاهش مواد مغذي پوست مي شود و کاهش جريان اکسيژن به همراه خون را به دنبال دارد.
چين و چروک و پيري پوست يکي ديگر از عوارض استعمال سيگار است، سيگار باعث از بين رفتن کلاژن پوست مي شود؛ اين توضيح لازم است که کلاژن وظيفه حفظ قابليت ارتجاعي پوست را بر عهده دارد و با از بين رفتن آن، پوست به مرور دچار چين و چروک مي شود و به همان حال باقي مي ماند.
هم چنين مويرگ هاي تغذيه کننده پوست، در اثر نيکوتين موجود در سيگار باريک مي شوند؛ در نتيجه جريان مناسب خون در مويرگ ها دچار پيري زودرس مي گردد.
در صورت ايجاد زخم و جراحت در پوست افراد سيگاري، التيام آن نسبت به ساير افراد غير سيگاري با تأخير و مشکل مواجه مي شود؛ چه همان طور که گفته شد سيگار موجب کاهش جريان خون و اکسيژن رساني به آن مي شود.
يکي از دلايل غيرقابل قبول برخي افراد سيگاري در عدم تمايلشان به ترک سيگار، افزايش وزن بعد از ترک آن است که معمولا اکثريت افراد سيگاري بعد از ترک سيگار با آن مواجه مي گردند و اظهار مي دارند که اگر چاق شوند، عوارض چاقي متوجه آن ها خواهد شد پس فرقي با وضع فعلي نمي کند!
در صورتي که تحقيقات نشان مي دهد اگر افراد سيگاري، به طور اصولي سيگار را ترک کرده و از تعذيه صحيح بهره ببرند، شايد تنها با 2 تا 4-5 کيلوگرم افزايش وزن مواجه گردند که براي برطرف نمودن آن نيز، لازم نيست راه سختي را طي کنند.
نيکوتين، ماده سمي موجود در سيگار است که باعث افزايش متابلويسم بدن افراد سيگاري مي شود. بعد از ترک سيگار در ماه هاي ابتدايي، متابوليسم بدن کاهش مي يابد و فرد با افزايش وزن مواجه مي گردد که البته همان طور که گفته شد اين مقدار افزايش، تقريبا 2 تا 5 کيلوگرم است وگرنه عوامل ديگري در آن دخيل اند مانند پرخوري و عدم تحرک کافي.
برخي افراد بعد از ترک سيگار، پرخوري مي کنند. شايد به اين دليل که تا آن لحظه به اين دليل که استعمال سيگار مانع از احساس طعم غذاهاي مصرفي مي شود، نمي توانسته اند از غذاخوردن لذت ببرند و بعداز ترک آن، طعم و بوي غذاها برايشان خوشايند است و به مصرف مواد غذايي بيشتري روي مي آورند و در طول روز، کالري زيادي به بدن مي رسانند. مخصوصا بعضي از اين افراد، جهت جلوگيري از تمايلشان به کشيدن سيگار که عادتي برايشان تلقي مي شده، مصرف خوردني هاي شيرين و پرکالري را افزايش مي دهند و بدون اين که توجه داشته باشند در طول روز، مقدار زيادي از آن ها را مي خورند که نهايتا منجر به افزايش وزن خواهد شد.
بعد از ترک سيگار، لازم است فرد شيوه تغذيه خود را تغيير دهد و در اين خصوص، بهتر است با يک متخصص تغذيه مشورت نمايد. گاهي لازم است نوع تغذيه فرد اصلاح گردد و مواد غذايي مفيد و ضروري بدن در آن گنجانده شود. هم چنين فرد بايد ورزش را در برنامه هفتگي خود قرار دهد. البته در روزهاي اول نبايد حرکات سنگيني انجام دهد.
در ضمن ورزش، به تقويت روحيه فرد و عدم تمايل به سيگار بسيار کمک کننده است.
توصيه مي شود فرد به مقدار کافي آب بنوشد؛ آب باعث افزايش سوخت و ساز بدن مي شود.
منبع: ماهنامه تغذيه و سلامتي شماره 84
تاکنون دلايل بي شماري از سوي متخصصان در خصوص مضرات سيگار مطرح شده است ولي متأسفانه هم چنان ديده مي شوند افرادي که بي توجه به اين مهم، از آن استفاده مي کنند.
استعمال سيگار قسمت هاي مختلف بدن را تحت تأثير قرار مي دهد؛ دندان ها، لب ها، انگشتان، ريه، پوست و... که با ادامه مصرف آن، عوارض بيشتري گريبان گير فرد و حتي اطرافيان او خواهد شد. گفتني است طبق تحقيقات افرادي که در معرض دود سيگار قرار مي گيرند هم چون افراد سيگاري مستعد ابتلا به بيماري هاي ناشي از دود آن مي گردند.
در بين اثرات مخرب دود سيگار، يکي از مضرات آشکار آن که کمتر مورد توجه افراد سيگاري قرار مي گيرد، تأثيرات گاهي غيرقابل جبران آن بر پوست است. به همين دليل در اين مطلب به اين مهم مي پردازيم و سپس يکي از دلايل عدم تمايل افراد سيگاري به ترک آن را مطرح مي کنيم.
با استعمال سيگار، پوست شفافي خود را از دست مي دهد و به رنگ تيره تبديل مي شود؛ چه استعمال سيگار باعث کاهش مواد مغذي پوست مي شود و کاهش جريان اکسيژن به همراه خون را به دنبال دارد.
چين و چروک و پيري پوست يکي ديگر از عوارض استعمال سيگار است، سيگار باعث از بين رفتن کلاژن پوست مي شود؛ اين توضيح لازم است که کلاژن وظيفه حفظ قابليت ارتجاعي پوست را بر عهده دارد و با از بين رفتن آن، پوست به مرور دچار چين و چروک مي شود و به همان حال باقي مي ماند.
هم چنين مويرگ هاي تغذيه کننده پوست، در اثر نيکوتين موجود در سيگار باريک مي شوند؛ در نتيجه جريان مناسب خون در مويرگ ها دچار پيري زودرس مي گردد.
در صورت ايجاد زخم و جراحت در پوست افراد سيگاري، التيام آن نسبت به ساير افراد غير سيگاري با تأخير و مشکل مواجه مي شود؛ چه همان طور که گفته شد سيگار موجب کاهش جريان خون و اکسيژن رساني به آن مي شود.
يکي از دلايل غيرقابل قبول برخي افراد سيگاري در عدم تمايلشان به ترک سيگار، افزايش وزن بعد از ترک آن است که معمولا اکثريت افراد سيگاري بعد از ترک سيگار با آن مواجه مي گردند و اظهار مي دارند که اگر چاق شوند، عوارض چاقي متوجه آن ها خواهد شد پس فرقي با وضع فعلي نمي کند!
در صورتي که تحقيقات نشان مي دهد اگر افراد سيگاري، به طور اصولي سيگار را ترک کرده و از تعذيه صحيح بهره ببرند، شايد تنها با 2 تا 4-5 کيلوگرم افزايش وزن مواجه گردند که براي برطرف نمودن آن نيز، لازم نيست راه سختي را طي کنند.
نيکوتين، ماده سمي موجود در سيگار است که باعث افزايش متابلويسم بدن افراد سيگاري مي شود. بعد از ترک سيگار در ماه هاي ابتدايي، متابوليسم بدن کاهش مي يابد و فرد با افزايش وزن مواجه مي گردد که البته همان طور که گفته شد اين مقدار افزايش، تقريبا 2 تا 5 کيلوگرم است وگرنه عوامل ديگري در آن دخيل اند مانند پرخوري و عدم تحرک کافي.
برخي افراد بعد از ترک سيگار، پرخوري مي کنند. شايد به اين دليل که تا آن لحظه به اين دليل که استعمال سيگار مانع از احساس طعم غذاهاي مصرفي مي شود، نمي توانسته اند از غذاخوردن لذت ببرند و بعداز ترک آن، طعم و بوي غذاها برايشان خوشايند است و به مصرف مواد غذايي بيشتري روي مي آورند و در طول روز، کالري زيادي به بدن مي رسانند. مخصوصا بعضي از اين افراد، جهت جلوگيري از تمايلشان به کشيدن سيگار که عادتي برايشان تلقي مي شده، مصرف خوردني هاي شيرين و پرکالري را افزايش مي دهند و بدون اين که توجه داشته باشند در طول روز، مقدار زيادي از آن ها را مي خورند که نهايتا منجر به افزايش وزن خواهد شد.
بعد از ترک سيگار، لازم است فرد شيوه تغذيه خود را تغيير دهد و در اين خصوص، بهتر است با يک متخصص تغذيه مشورت نمايد. گاهي لازم است نوع تغذيه فرد اصلاح گردد و مواد غذايي مفيد و ضروري بدن در آن گنجانده شود. هم چنين فرد بايد ورزش را در برنامه هفتگي خود قرار دهد. البته در روزهاي اول نبايد حرکات سنگيني انجام دهد.
در ضمن ورزش، به تقويت روحيه فرد و عدم تمايل به سيگار بسيار کمک کننده است.
توصيه مي شود فرد به مقدار کافي آب بنوشد؛ آب باعث افزايش سوخت و ساز بدن مي شود.
منبع: ماهنامه تغذيه و سلامتي شماره 84
/ج
