مقايسه چهار مدل حافظه DDR3 براي پردازنده هاي Core i7

زماني طولاني از ارائه پردازنده هاي جديد Core i7 در بازار نمي گذرد، اما در اين مدت کوتاه، اين پردازنده جاي خود را به خوبي در بازار پيدا کرده است و تعداد زيادي از کاربران به سراغ اين نوع پردازنده رفته اند. با اين وجود، تعداد زيادي از کاربران در انتخاب قطعات مناسب براي اين پردازنده با مشکل اساسي رو به رو هستند.
سه‌شنبه، 10 خرداد 1390
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
مقايسه چهار مدل حافظه DDR3 براي پردازنده هاي Core i7

مقايسه چهار مدل حافظه DDR3 براي پردازنده هاي Core i7
مقايسه چهار مدل حافظه DDR3 براي پردازنده هاي Core i7


 

نويسنده: بابک ولي زاده




 
زماني طولاني از ارائه پردازنده هاي جديد Core i7 در بازار نمي گذرد، اما در اين مدت کوتاه، اين پردازنده جاي خود را به خوبي در بازار پيدا کرده است و تعداد زيادي از کاربران به سراغ اين نوع پردازنده رفته اند. با اين وجود، تعداد زيادي از کاربران در انتخاب قطعات مناسب براي اين پردازنده با مشکل اساسي رو به رو هستند.
يکي از اين قطعات، حافظه سيستم است. با توجه به اين موضوع، تصميم گرفتيم در قدم دوم به سراغ حافظه هاي سه کاناله مخصوص پردازنده هاي Core i7 برويم( اولين قدم را در تست انواع مادربوردهاي X58 برداشتيم) تا تأثير انواع مدل هاي مختلف بر کارايي اين سري از پردازنده ها ( در اينجا به طور مشخص Core i7 920 ) را بررسي کنيم( اشاره به اين نکته حائز اهميت است که مدل هاي معروفي از حافظه DDR3 به دليل محدوديت زمان در اين تست لحاظ نشده اند).

کمي درباره DDR3
 

نرخ انتقال اطلاعات در حافظه هاي DDR3، به صورت استاندارد بين 800 تا 1600 مگاهرتز متغير است. افزايش پهناي باند از DDR2 به DDR3 به کمک استفاده از حافظه بافر Prefetch هشت بيتي ميسر شده است.
اين مقدار حافظه بافر در حافظه هاي DDR2 چهار بيت است و اطلاعات در اين حافظه با سرعت بالا ذخيره مي شوند تا در صورت نياز، به سرعت قابل دسترس باشند.
تعداد پين هاي حافظه هاي DDR3 مانند حافظه هاي DDR2 شامل 240 پين است و براي اين که اين دو حافظه به اشتباه در جاي يکديگر قرار نگيرند، شکاف ميان پين ها در حافظه هاي DDR3 نسبت به DDR2 کمي جا به جا شده است. بر طبق استانداردهايي که مؤسسه JEDEC معرفي کرده، حداکثر ولتاژ مجاز براي حافظه هاي DDR3 مخصوص Core i7 حدود 1/575 ولت است، اما توليدکنندگان ماژول هاي حافظه براساس نوع قطعات انتخابي و ميزان توانايي حافظه هاي خود، ممکن است سرعت و ولتاژ بيشتري را براي حافظه ها عنوان کنند( همچنين ميزان زمان تأخير استاندارد اعلام شده توسط اين مؤسسه، 20-7-7-7 براي حافظه هاي DDR3 1066 و 24-7-7-7 براي حافظه هاي DDR3 1333 است).

مقايسه چهار مدل حافظه DDR3 براي پردازنده هاي Core i7

حافظه هاي حاضر در رقابت
 

Corsair Dominator TR3XG1866C9D
از زمان حضور Corsair در ايران، تاکنون اين حافظه به عنوان يک حافظه با کيفيت، جايگاه خود را در کشورمان تثبيت کرده است. آخرين سري از حافظه هاي اين شرکت، Dominator GT نام دارند که خنک کننده آن با سري قبل کمي متفاوت است.
در خنک کننده جديد، پره هاي فلزي بالاي حافظه قابل جدا شدن بوده و مي توان انواع مختلفي از خنک کننده ها مانند خنک کننده هاي مايع و خنک کننده هاي بادي را روي آن نصب کرد.
خنک کننده پيش فرض حافظه ها ارتفاع مناسبي دارد و بعيد است که با خنک کننده هاي بزرگ درگير شود. گرماي ماژول هاي حافظه در حداکثر فشار کاري در ولتاژ 1/65 ولت طبيعي به نظر مي رسد. طبق اطلاعاتي که از برنامه CPU-Z نسخه 1/51 به دست آمده، بيشترين سرعت استاندارد JEDEC که براي اين حافظه تعريف شده، 1333 مگاهرتز با زمان تأخير 25-10-10-9 در ولتاژ 1/5 است. همچنين يک پروفايل XMP در اين حافظه وجود دارد که براساس آن Dominator GT مي تواند در سرعت 1866 مگاهرتز با زمان تأخير 24-9-9-9 و ولتاژ 1/65 ولت کار کند. خوشبختانه اين مشخصات به طور کامل روي برچسب حافظه حک شده و نيازي به مراجعه به برنامه CPU-Z و چک کردن مقادير نيست.

KingMax DDR3 1600+
 

خنک کننده بزرگ اين حافظه، قطعاً شما را به ياد خنک کننده اولين سري حافظه هاي Dominator شرکت Corsair خواهد انداخت. روي ماژول هاي حافظه اطلاعاتي درباره زمان تأخير و ولتاژ دقيق مورد نياز نوشته نشده و تنها در پشت جعبه زمان تأخير 7-7-7 و ولتاژ 1/7 تا 1/9 ولت چاپ شده که حتي حداقل مقدار ولتاژ آن هم زياد به نظر مي رسد.
براي بررسي بيشتر به سراغ CPU-Z رفتيم. علاوه بر حالت JEDEC در سرعت 1333 مگاهرتز و زمان تأخير 25-10-10-9 در ولتاژ 1/5 ولت، دو حالت XMP با سرعت 1600 مگاهرتز يکي با زمان تأخير 20-7-7-7 و ولتاژ 1/8 و ديگري با زمان تأخير 28-6-6-7 در ولتاژ 1/9 در نظر گرفته شده است.
از آنجا که نگران آسيب ديدن سيستم در ولتاژ بالا بوديم، گزينه اول يعني زمان تأخير 20-7-7-7 و ولتاژ 1/8 ولت را براي انجام تست ها انتخاب کرديم.
اين مقدار ولتاژ باعث شد تا اين حافظه نسبت به ديگر شرکت کنندگان اين تست دماي بالاتري داشته باشد.

مقايسه چهار مدل حافظه DDR3 براي پردازنده هاي Core i7

Kingston KHX12800D3K3/3GX
 

حافظه هاي Kingston از پيشکسوتان حافظه در ايران است و سري Hyper X گل سرسبد اين مارک قديمي و جا افتاده در ميان کاربران به شمار مي آيد.
روي حافظه هيچ برچسبي که نشاني از تنظيمات حافظه باشد، وجود ندارد. به همين دليل ما به تنظيمات موجود در برنامه CPU-Z مراجعه کرديم. يک پروفايل XMP براي سرعت 1600 مگاهرتز در نظر گرفته شده، اما متأسفانه خبري از زمان هاي تأخير نيست. در نتيجه ما فرکانس را روي 1600 مگاهرتز و زمان هاي تأخير را در حالت خودکار(24-9-9-9) در ولتاژ 1/64 قرار داديم.
خنک کننده هاي روي حافظه ساده به نظر مي رسند و در کل دماي حافظه نسبت به نمونه هاي ديگر موجود در اين تست کمتر است.

Mushkin XP3-12800
 

Mushkin جزء مارک هاي تجاري نه چندان معروف بازار به شمار مي آيد( البته در ايران). با اين وجود، مطمئناً وقتي بسته بندي جالب اين محصول که شامل يک کيف فلزي مي شود را ببينيد، حتي اگر نام اين محصول را نيز نشنيده باشيد، تا حدودي نظرتان در مورد آن تغيير مي کند. خنک کننده مشکي نصب شده روي حافظه در ظاهر نکته خاصي نداشته و از دو صفحه آلومينيومي که از بالا به صورت حلقه هايي به يکديگر رسيده اند، تشکيل شده است.
روي حافظه نيز برچسبي وجود دارد که در فرکانس 1600 مگاهرتز، زمان تأخير 20-7-8-7 در ولتاژ 1/65 ولت را نشان مي دهد.

مقايسه چهار مدل حافظه DDR3 براي پردازنده هاي Core i7

دماي حافظه ها کمي از حافظه هاي Dominator گرم تر است که البته چندان محسوس نيست و مي توان از آن صرف نظر کرد.
با مراجعه به برنامه CPU-Z مشاهده شد که براي اين حافظه هيچ نوع پروفايل XMP در نظر گرفته نشده و پروفايل هاي استاندارد JEDEC تنها تنظيماتي هستند که به چشم مي خورند. ما به تنظيمات چاپ شده روي برچسب حافظه اطمينان کرديم و مقادير موردنياز را براساس آن ها تنظيم کرديم. اما قدرتي در اين حافظه نهفته است که آن را از ديگر رقبا متمايز مي کند. در ادامه مقاله، ويژگي خاص اين حافظه را خواهيد شناخت.

شروع مسابقه
 

هدف ما از انجام اين تست ها بررسي تأثير حافظه در برنامه هاي مختلف بود. سيستم آزمايش ما شامل يک پردازنده Core i7 920، مادربورد Gigabyte EX58-UD5، کارت گرافيکي Mushkin GTX260، هارد ديسک 320 گيگابايتي Western Digital و منبع تغذيه 1230 واتي Green است.
بازي The Last Remnant براساس موتور گرافيکي Unreal Engine 3 ساخته شده که جزء موتورهاي گرافيکي معروف به شمار مي آيد. بازي World In Conflict براي اجراي روان به دو گيگابايت حافظه نياز دارد و در اينجا مي توان تأثير سرعت و زمان تأخيرها را در نحوه اجراي بازي بررسي کرد.
Crysis نيز در حال حاضر يکي از سنگين ترين بازي ها از نظر گرافيک در بين بازي هاي امروزي است.

مقايسه چهار مدل حافظه DDR3 براي پردازنده هاي Core i7

Cinebench R10 نمادي از يک برنامه پردازش سه بعدي با استفاده از OpenGL بوده و PCMark 2005 نيز نمايي کلي از کارايي سيستم در کارهاي روزمره به ما مي دهد.
در برنامه 7-Zip کارايي سيستم در فشرده سازي و بازگشايي فايل هاي فشرده را بررسي کرده و در برنامه Tmpeg ENC 4.0 Express نيز تأثير حافظه در فشرده سازي فيلم را بررسي مي کنيم.
در نهايت از برنامه هاي Sisoft Sandra 2008 Lite، Everest Ultimate Edition 5.0 و Science Mark براي بررسي کارايي خود حافظه استفاده خواهيم کرد.

The Last Remnant
 

تنها تنظيماتي که مي توان در اين بازي تغيير داد، دقت تصوير است. براي انجام اين تست، نهايت دقت تصوير، يعني 1200× 1600 پيکسل را انتخاب کرديم. اختلاف نتايج به يک فريم در ثانيه هم نمي رسد و مي توان گفت تمامي حافظه ها نتيجه يکساني را به دست آوردند.( تصوير يک)

World In Conflict
 

در اين بازي نيز در دقت تصوير1200×1600 پيکسل، چهار مرحله Anti Aliasing و شانزده مرحله AF و تنظيمات گرافيک Very High، هر چهار ماژول حافظه نتايج مشابهي را به ثبت رساندند. تنها حافظه Mushkin توانست در حداکثر ميزان فريم، يک فريم از ديگران سريع تر باشد.( تصوير دو)

مقايسه چهار مدل حافظه DDR3 براي پردازنده هاي Core i7

Crysis
 

همچنان، اختلاف چنداني ميان نتايج حاصل از اين چهار حافظه ديده نمي شود. به نظر مي رسد زمان هاي تأخير پايين و سرعت هاي بسيار بالاي حافظه، چندان روي بازي هاي امروزي تأثيرگذار نيست.
نمودار مربوطه براساس متوسط فريم هاي به دست آمده، تنظيم شده است. در تست گرافيک اين بازي، يک بار از تنظيمات Very high در دقت 1024× 1280 پيکسل و بار ديگر در دقت 1200×1600 پيکسل با دو مرحله AA و vSync استفاده کرديم. تست هاي پردازنده را در دقت تصوير 1200× 1600 پيکسل، تنظيمات Very High، دو مرحله Anti Aliasing و فعال بودن vSync انجام داديم.( تصوير سه)

Cinebench R10
 

در اين تست به ترتيب امتياز حاصل از به کارگيري چهار هسته پردازنده در حالت Opend و تک هسته اي را مد نظر قرار داده و نمودار را براساس آن تنظيم کرده ايم.( تصوير چهار)

PCMark 2005
 

در اين تست اختلاف ميان کمترين و بيشترين امتياز به دست آمده ميان حافظه ها کمتر از 250 است که به سادگي مي توان آن را ناديده گرفت.( تصوير پنج)

مقايسه چهار مدل حافظه DDR3 براي پردازنده هاي Core i7

7- Zip v4.57
 

اين برنامه کوچک و ساده يک برنامه محک داخلي دارد که در تنظيمات مختلف، ميازن توانايي سيستم در فشرده سازي و باز کردن فايل هاي فشرده را نمايش مي دهد. ما در تست هاي اين برنامه مقدار Dictionary size را روي 32 مگابايت قرار داديم. در اين حالت 1701 مگابايت از حافظه سيستم اشغال مي شود. نمودار ما براساس توانايي فشرده سازي فايل ها مرتب شده است. در ضمن، اين نتايج پس از سه بار اجراي تست به ثبت رسيده است.( تصوير شش)

Tmpeg ENC Express 4.0
 

در اين برنامه از يک فيلم چهار دقيقه و هفت ثانيه اي با کيفيت DVD استفاده کرده و آن را با کمک پروفايل Home Theatre از فشرده ساز Dive X Pro v6.8، به يک فيلم با فرمت AVI و صداي دو کاناله با فرمت MP3 و کيفيت 48000Hz و حجم 320Kbps تبديل کرديم. به نظر مي رسد سرعت بالاي Crosair Dominator در اينجا کارساز شده و در مدت زمان کمتري تبديل فيلم صورت گرفته است.( تصوير هفت)

Sisoft Sandra 2008 Lite
 

از سه تست Memory Bandwidth( تست پهناي باند در دو حالت Integer و Float)و Memory Latency( زمان تأخير) و Cache & Memory( تست مجموعه پهناي باند حافظه و Cache) استفاده کرديم. نتايج تست ها پس از سه بار اجرا به ثبت رسيد.( جدول يک)

مقايسه چهار مدل حافظه DDR3 براي پردازنده هاي Core i7

حافظه هاي Kingmax نتايج بسيار خوبي را در اين تست به دست آوردند.
با اين حال توجه داشته باشيد که اين تست تا حدودي حالت تئوري داشته و ابتدا بايد نتايج به دست آمده در تست هاي قبلي را در نظر گرفت.

Everest Ultimate 5.0
 

مطمئناً سرعت بالاتر Corsair در اين برنامه تأثير داشته و باعث شده تا اين حافظه بالاترين مقادير را در مقايسه با ديگر حافظه ها به دست آورد، اما همان طور که در تست هاي اوليه مشاهده کرديد، اختلاف بين حافظه ها در برنامه هاي مختلف چندان زياد نيست.( جدول دو)

Science Mark 2.0
 

در اين برنامه مي توان ميزان زمان تأخير و پهناي باند حافظه را بررسي کرد. مقدار زمان تأخير در مقادير مختلفي اندازه گيري مي شود که در اين جدول ما تنها مقادير 64، 256 و 512 بايت را خواهيم آورد.( جدول سه)
باز هم حافظه Corsair توانست نتايج خوبي از خودش به جاي بگذارد که تنها مي توان آن را به سرعت بالاتر حافظه و زمان تأخير مناسب ارتباط داد.

مقايسه چهار مدل حافظه DDR3 براي پردازنده هاي Core i7

اورکلاک
 

در اينجا است که قدرت پنهان حافظه هاي Mushkin مورد آزمايش ما نمايان مي شود. بدون اين که ولتاژ را تغيير دهيم، توانستيم فرکانس کاري اين حافظه را به 2032 مگاهرتز برسانيم که در نوع خود رکورد جالبي است. در اين حالت زمان تأخير را در بايوس در حالت Auto قرار داديم و سيستم به طور خودکار آن را روي 24-9-9-9 تنظيم کرد. در اين فرکانس و در برنامه Everest Ultimate Edition 5.0، سرعت خواندن، نوشتن و کپي اطلاعات به ترتيب به 15851، 15207 و 20738 مگابايت در ثانيه افزايش و زمان تأخير نيز به 46/4 نانوثانيه کاهش پيدا کرد. براي اطمينان از باثبات بودن سيستم، يک بار تست PC Mark 2005 را اجرا کرديم که در اين حالت امتياز 10371 به دست آمد.
اين کاهش امتياز را شايد بتوان به افزايش زمان تأخير نسبت داد. حافظه هاي Kingmax نيز توانايي خوبي در اورکلاک داشتند.
اين حافظه ها تا فرکانس دو هزار مگاهرتز با ولتاژ 1/8 و زمان تأخير 24-9-9-9 اورکلاک شدند و توانستند در تست حافظه Everest Ultimate Edition 5.0 امتيازهاي 14994، 14970 و 19212 مگابايت در ثانيه را به ترتيب براي خواندن، نوشتن و کپي اطلاعات به دست آورده و زمان تأخيري برابر با 41 نانوثانيه را به ثبت برسانند. در اين فرکانس نيز اين حافظه ها توانستند تست PC Mark 2005 را با موفقيت پشت سرگذاشته و امتياز 9992 را به دست آوردند که حدود هزار امتياز کمتر از حالت عادي است!
متأسفانه حافظه هاي Kingston در فرکانس 1680 هم با ثبات نبودند و به همين دليل از تلاش بيشتر صرف نظر کرديم. حافظه هاي Corsair نيز به دليل اين که ديگر در دسترس ما نبودند، نتوانستيم قدرتشان در اورکلاک شدن را بسنجيم.

مقايسه چهار مدل حافظه DDR3 براي پردازنده هاي Core i7

نتيجه
 

در تست هاي نسبتاً تئوري( سه تست آخر)، نتايج اختلاف محسوسي با يکديگر داشتند و Corsair توانست در بيشتر موارد بالاتر از ديگران قرار گيرد، اما در تست هاي عملي و برنامه ها و بازي هاي مختلف، امتيازها به قدري به يکديگر نزديک بودند که مي توان گفت عملاً تفاوتي بين برنامه هاي مورد آزمايش ما وجود نداشت. حافظه هاي Mushkin بهترين اورکلاک را داشتند، حافظه هاي Corsair انواعي از امکانات جانبي و خنک کننده هاي مختلف را در اختيار داشته و حافظه هاي Kingston دماي کمتري را نسبت به بقيه دارند. حافظه هاي Kingmax در کنار کارايي خوب، به دليل دماي بالاتري که دارند، در سيستم هايي که جريان هواي مناسبي درون آن ها برقرار است، توصيه مي شود.
منبع: عصر شبکه، شماره 90.




 



نظرات کاربران
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
مقالات مرتبط