پنجمين دوره تاريخي امامت(1)
مهدويت در اندشه ي اسلامي
چكيده
مهدويت با همين بينش رخ داد و در واقع، مقوله اي الحاقي به بحث امامت شيعي است كه در همه ي اديان گذشته هم با رويكرد فلسفه ي نجات موجود بوده است. مهدويت، ميراث نبوت و آرمان هاي بعثت ها و رسالت هاست؛ فلسفه ي شدن و خودسازي، كادرسازي تشكيلاتي و مهيا شدن است و همين است كه درانتظار مهدي(عج)دردوره ي غيبت، جهاد مردمي و مسلكي و عقيدتي يك رسالت و وظيفه است. اين اعتقاد بسيار شورآفرين و الهام بخش مدينه ي فاضله ي اسلامي است. وجود مقدس امام زمان(ع)، مصداق اتمّ وعده ي الهي مبني بر نجات بشريت است. انتظار اين نجات، برترين و شورانگيزترين عبادت است و افضل اعمال. بايد روح انتظار در جامعه ي اسلامي دميده شود تا آثار عظيمش نمايان و ظهور دولت يار محقق گردد.
واژگان كليدي: مهدويت، مهدي، فرج، غيبت، انتظار، اميد، جامعه ي برين، مدينه ي فاضله ي اسلامي.
دوره ي غيبت
بالاخره آن حضرت در سال 255 هجري ولادت يافتند ودرسال260 هجري هنگام شهادت پدربزرگوارشان منصب امامت را به عهده گرفتند؛آن هم مخفيانه و درپوششي‌غليظ و رمزآلود.
مهدويت مقوله ي الحاقي به بحث امامت
در انديشه ي اسلامي، چنان تصويرگري روشني شده كه وجود مقدس حضرت حجت ارواحنا فداه در ميان انسان هاي روي كره ي زمين، منبع بركت، علو، زيبايي و همه ي خيرات است و براي انساني كه برخوردار از معرفت و بينش صحيحي باشد، موهبتي الهي برتر از اين وجود ندارد كه خداوند حجت خويش را براي آينده ي بشريت حفظ كرده باشد و او را در روزگار حاكميت تباهي ها، به بشر ارزاني فرمايد تا نور علو و حقيقت را در جهان پراكنده سازد.
اهميت وجود نوراني حضرت مهدي(عج)
«مهدي موعود، مظهر رحمت و قدرت حق و مظهر عدل الهي است، و كساني كه بتوانند با اين كانون و شعاع رحمت و تفضلات الهي ارتباط روحي و معنوي بر قرار كنند، در تقرب به خداوند توفيق بيشتري مي يابند. زيرا نفس توسل و توجه و ارتباط قلبي با آن حضرت(ع)، موجب عروج و رشد روحي و معنوي انسان مي شود» ( روزنامه رسالت، 74/10/16).
«يكي از آن خورشيدهاي فروزان، به فضل و كمك پروردگار و به اراده ي الهي، امروز در زمان ما به عنوان «بقيهًْ الله في ارضه»، و به عنوان حجهًْ الله علي عباده»، و به عنوان «صاحب الزمان»، «ولي مطلق الهي» در روي زمين وجود دارند. انوار ساطعه از وجود او، امروز هم به بشر مي رسد؛ آن خورشيد معنوي و الهي بازمانده ي اهل بيت (ع) است» (سخنراني در تاريخ78/9/3).
«ولي عصر، ميراث بر همه ي پيامبران(ع) است» (نماز جمعه، 59/4/6).
«امام بزرگوار و عزيز و معصوم و قطب عالم امكان و ملجأ همه ي خلايق، اگر چه غايب است و ظهور نكرده، اما حضور دارد» (روزنامه جمهوري اسلامي، 74/10/19).
«امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف، امانت و گوهر درخشنده ي عظيم آفرينش در ميان ما، امروز بي گمان بيش از هر زمان متوجه و مراقب ماست» (نماز جمعه، 59/10/19).
ميراث نبوت در تنظيم جامعه ي آرماني
«جامعه ي مهدوي، يعني آن همه ي پيامبران (ع) براي تأمين آن در عالم ظهور كردند، يعني همه ي پيغمبران(ع)، مقدمه بودند تا آن جامعه ي ايده آل انساني، كه بالاخره به وسيله ي ولي عصر و مهدي موعود (ع) در اين عالم پديد خواهد آمد و پايه گذاري خواهد شد به وجود بيايد. مانند يك بناي مرتفعي كه كسي مي آيد، زمين آن را تسطيح مي كند و خار و خاشاك را از آن مي كند، كس ديگري پس از او مي آيد و زمين را براي ساختن پايه ريزي مي كند و گود مي كند.كس ديگري پس از او مي آيد، تا پايه ي او را شالوده ريزي كند و كس ديگري پس از او مي آيد، تا ديوار را بچيند، و يكي پس از ديگري مأموران و مسؤولان مي آيند، تا اين كاخ مرتفع، اين بنيان رفيع، به تدريج در طول زمان ساخته و پرداخته بشود.انبياي الهي (ع)، از آغاز بشريت، يكي پس از ديگري آمدند تا جامعه را قدم به قدم به آن جامعه ي آرماني و آن هدف نهايي نزديك كنند.انبيا(ع)همه موفق شدند، حتي يك نفر از رسولان الهي (ع)هم در اين راه و در اين مسير ناكام نماند؛ باري بود كه بردوش اين مأوران عالي مقام نهاده شده بود، هر كدام قدمي آن بار را به مقصد و سر منزل نزديك كردند، كوشش كردند، هر چه توان داشتند به كار بردند، آن وقتي كه عمر آنان سر آمد، اين بار را ديگري از دست آنان گرفت و همچنان قدمي و مسافتي آن را به مقصد نزديك تر كرد. ولي عصر(ع) ميراث بر همه ي پيامبران الهي (ع) است كه مي آيد و گام آخر را در ايجاد آن جامعه ي الهي بر مي دارد» (خطبه ي نماز جمعه، 59/4/6).
تحقق بخش رسالت پيامبران(ع)
«يملأالله الارض به قسطاً و عدلاً بهد ما ملئت ظلماً و جوراً» (مجلسي، 1987، 32)؛ خداوند زمين را به وسيله ي او پراز عدل و قسط مي نمايد، پس از آن كه از ظلم و ستم آكنده شده باشد.
«در آن جامعه اي كه دردوران ظهورحضرت ولي عصر(عج) به وجود خواهد آمد، همان جامعه اي است كه پيغمبران الهي(ع) براي تهيه ي مقدمات آن از جانب الهي مبعوث شدند،يعني ايجاد يك جامعه اي كه بشريت در آن جامعه بتواند به رشد و كمال متناسب خود برسد. اگر اين آيه ي قرآن، كه درباره ي بعثت پيامبر(ع)مي فرمايد: «ليقوم الناس بالقسط»؛ يعني پيامبران مبعوث شدند تا قسط و عدل در جامعه ي بشري استوارگردد،اشاره به هدف بعثت مي كند، پس حكومت مهدوي و جامعه ي مهدوي، همان جامعه اي است كه اين هدف را به طور كامل تأمين مي كند» (خطبه ي نماز جمعه، 60/3/29).
منبع: دانشگاه علوم اسلامی رضوی ع ،دو ماهنامه اندیشه حوزه(81/82) ،1389
