دنياي بازي ديجيتال شد
سايت هاي خبري بازي هاي کامپيوتري که زبانشان زبان بليغ فارسي باشد خيلي کم هستند؛ آن قدر کم که تعدادشان به زور به تعداد انگشتان دو دست که هيچي به تعداد انگشتان يک دست مي رسد. تازه در بين اين تعداد اندک هم، کمتر مي شود سايتي را پيدا کرد که به روز شدنش روزانه و اخبارش جديد باشد و همه چيزش بوي تازگي بدهد. با اين اوضاع و احوال وخيم، سايت خبري dbazinews که تعلق خاطري مبسوط به دو هفته نامه دنياي بازي دارد آمده تا حساب خودش را از بقيه جدا کند و به قول معروف کاري کند کارستان. دو هفته نامه دنياي بازي بعد از اينکه ديد کارش در نشر کاغذي خوب گرفته حالا چند وقتي است نشريه آن لاين خودش را هم راه انداخته تا طرفداران پرو پا قرص خودش و همچنين علاقمندان به بازي ها را با اخباري که روي سايتش مي گذارد بي خبر نگذارد و آنها را به روز نگه دارد؛ البته اين سايت فقط کارش درج خبرهاي بازي نيست و شما با کمي جست و جو مي توانيد چيزهاي بيشتري هم در آن پيدا کنيد. بعضي از مقالاتي که بچه هاي کاربر يا خوانندگان مجله روي سايت مي گذارند يا خلاصه اي از شماره هاي قبلي خود دو هفته نامه از ديگر بخش هايي هستند که در اين سايت مي توانيد آنها را پيدا کنيد. حالا اگر خوره بازي هستيد و اخبار اين صنعت را دنبال مي کنيد فرصت سر زدن به اين سايت را غنيمت بشمريد. dbazinews آن قدر سبک است که حتي با اينترنت کم سرعت هم بالا مي آيد.
معرفي چند کتاب داستان جديد
برش هاي کوتاه عميق
o يک مجموعه داستان کوتاه خوب
انگار «بهناز علي پور» بدش نمي آيد که نام مجموعه داستان هايش هم يک پکيج از کلماتي باشد که نشانه پوشيده نگه داشتن حرف هاست. «بگذريم...»، اولين مجموعه داستان علي پور،
کتاب موفقي بود که جايزه مهرگان سال 83 را برد. حالا اين نويسنده کم کار بعد از پنج سال مجموعه داستاني به نام «بماند» را به بازار فرستاده است. داستان هاي علي پور چند ويژگي مشترک دارد؛ اول اينکه علي پور سراغ آدمهايي غير متعارف مي رود و در طول داستان سعي مي کند انگيزه هاي اين آدم ها را زير يک ذره بين روانکاوانه بگذارد. دوم اينکه در داستان هاي علي پور هميشه يک نفر به عنوان گزارشگر وارد يک فضاي داستاني قاتي مي شود و اصلا مي شود يکي از آدم هاي داستان. حالا اين آدم مي تواند يک دانشجوي ادبيات باشد که مي خواهد مقاله اش را در يکي از شهرهاي هند ارائه کند يا يک آدم ناشناس که دارد در مورد خودکشي يک دانشجو تحقيق مي کند. سوم هم لحن تلخ و معترض و البته زنانه داستان هاي علي پور است.
بماند/ بهناز علي پور گسکري/ چشمه/ 128 صفحه/ 2500 تومان
آيا شما هم ناشي هستيد؟
O قصه هاي کوتاه بدون حاشيه
خوبي داستان کوتاه اين است که تا بخواهيم راجع به خوب يا بد بودنش نظر بدهيم، تمام مي شود. حسن ديگر داستان کوتاه اين است که در يک زمان کوتاه، کلي قصه و سرنوشت مي خوانيم و احساس مي کنيم خيلي کارمان درست است، اين مجموعه قصه با آن اسم کنجکاوي برانگيزش، يکي از اين مجموعه داستان هاي کوتاه است که اين محاسن را دارد.
«عاشق ناشي» يکي از 12 داستان کوتاه کتاب است که البته بهترينش نيست؛ اينکه کدامش بهتر است را بايد خودتان بخوانيد و بسته به حس و حالتان انتخاب کنيد. موسي بيدج 53 ساله، گزيده داستان هايش را در 20 سال اخير در اين کتاب جمع و جور کرده و برعکس نمونه هاي مشابه، خبري از مقدمه پر طمطراق و تقديم به فلاني و بهماني نيست و سريع مي رود سر اصل مطلب، شايد براي همين سر راست بودن و جمع و جور اش است که يک سري داستان کوتاه به چاپ دوم رسيده است و در آستانه چاپ سوم است.
عاشق ناشي/ موسي بيدج/ انتشارات خورشير باران/ 108 صفحه/ 2200 تومان
شام بي مزه
O شش داستان با طنزي آرام
«همسرم گفت مي روم تا آن تکه فلز شوم را توي خانه پدري ام کنترل کنم. به همان سادگي رفت و من به همان سادگي به رفتنش نگاه کردم. اين بار حتي چيزهاي جزيي مثل دستکش ظرفشويي، قاشق، چنگال و دم کشک رنگ و رو رفته اش را هم با خود برد.» کتاب «کسي ما را به شام دعوت نمي کند» مجموعه شش داستان است که البته در ابتدا هفت داستان بوده و قبل از انتشار يکي از آنها حذف شده است. شروع بيشتر اين داستان ها جذاب است و خواننده را به ادامه دادن تشويق مي کند اما فضاي آنها طوري پيش مي رود که ممکن است بعد از خواندن چند صفحه خواننده از ادامه دادن منصرف شود. احمد آرام در اين مجموعه با ابداع مشبک هاي تاريک و روشن در داستان و مجموعه اي از تداخل ها و نشانه ها مخاطب را به سوي طنز آرام و گزنده پيش مي برد.
کسي ما را به شام دعوت نمي کند/احمد آرام/افق/ 168صفحه/ 30000 تومان
از آن پنجره سرک بکش
o يک داستان شهري
در «پرتره مرد ناتمام» نويسنده با تيزبيني، ظرافت هايي از زندگي شهري را نقل کرده که به چشم هر کسي نمي آيد. آدم هاي قصه، همين آدمهاي دور و بر خودمان هستند اما نويسنده به گوشه هاي ناپيداي زندگي هايشان سرک کشيده، جايي هم از آدم هايي گفته که کمتر کسي حواسش به آنهاست؛ مثلاً داد زني که دم يکي از پاساژهاي کتاب عناوين کتاب ها را داد مي زند. يا زوج جواني که در کافي شاپ از زير سيگاري اي که روي ميز مانده حدس مي زنند کساني که قبل از آنها آنجا بودند، چه خصوصياتي داشته اند. در «پرتره مرد ناتمام» فاصله نويسنده با شخصيت هاي داستان کاملاً حس مي شود چون الين فاصله باعث مي شود شخصيت ها خوب پرداخت نشده باشند و چيز زيادي از آنها دستگيرمان نشود و به سرک کشيدني کوتاه از پنجره خانه هايشان بسنده کنيم. البته براي گفتن يک داستان کوتاه همين سرک کشيدن کافي است؛ به شرط اينکه بلد باشي در کدام لحظه، از کدام پنجره سرک بکشي... .
پرتره مرد ناتمام/ اميرحسين يزدان بد/ نشر چشمه/ 115 صفحه/ 2500 تومان
منبع:همشهري جوان شماره251
