كارنامه تاریك قرن ما

بخشی از سخنان شهید مطهری در مورد قضیه فلسطین
اگر می‌خواهیم به خودمان ارزش بدهیم، اگر می‌خواهیم قیمت پیدا كنیم، اگر می‌خواهیم در نزد خدا و پیغمبر خدا محترم باشیم، در نزد ملل جهان محترم باشیم، باید این اصل را زنده كنیم. اگر پیغمبر اسلام زنده می‌بود، امروز چه می‌كرد؟ درباره چه مسأله‌ای می‌اندیشید؟ و الله و بالله قسم می‌خورم كه پیغمبر اكرم در قبر مقدسش امروز از یهود می‌لرزد. این یك مسأله دودو تا چهار تاست. اگر كسی نگوید، گناه كرده است. من اگر نگویم والله مرتكب گناه شده‌ام و هر خطیب و واعظی اگر نگوید مرتكب گناه شده است.
گذشته از جنبهء اسلامی، فلسطین مربوط به دولتی از دولتهای اسلامی هم نیست؛ مربوط به یك ملت است، ملتی كه او را به زور از خانه‌اش بیرون كرده‌اند. تاریخچه فلسطین چیست؟ مدعی هستند كه در سه هزار سال پیش دو نفر از ما (داود و سلیمان) برای مدت موقتی در آنجا سلطنت كرده‌اند. تاریخ را بخوانید؛ در تمام این مدت دو سه هزار ساله، كی بوده است كه سرزمین فلسطین به یهود تعلق داشته است؟ كی بوده است كه بیشتر سرزمین فلسطین مال ملت یهود باشد؟ آیا بیشتر سرزمین فلسطین را فتح كردند، فلسطین در اختیار مسیحیها بود نه در اختیار یهودیها و اتفاقا مسیحیها كه با مسلمینصلح كردند، یكی از مواردی كه در صلحنامه گنجاندند، این بود كه شما یهود را در اینجا راه ندهید گفتند: ما با شما زندگی می‌كنیم ولی با یهود زندگی نمی‌كنیم. چطور شد كه یكدفعه نام وطن یهودی به خود گرفت؟ یكی از قضایایی كه كارنامه قرن ما را تاریك می‌كند (این قرنی كه به دروغ نام حقوق بشر، نام آزادی، نام انسانیت بر آن گذاشته‌اند) همین قضیه است.
«صهیونیستها»، یعنی یهودیانی كه دهها قرن بود كه در گوشه‌های دیگر دنیا زندگی می‌كردند از نژادهای دیگر بودند. من خودم فكر می‌كردم كه یهودیان موجود، همه از نسل اسرائیلند، حالا می‌بینم تاریخ تشكیك می‌كند می‌گوید این حرف دروغ است. بسیاری از یهودیها اصلا از نسل اسرائیل نیستند، جامع مشتركشان فقط مذهب است و بس. حتی نژادشان هم خالص نمانده است.
یهودیانی كه در اطراف و اكناف دنیا زندگی می‌كردند، فقط به دلیل اینكه فرنگیها به اینها زجر داده‌اند و اینها دنبال نقطه‌ای می‌گردند كه آنجا جمع شوند و به دلیل اینكه مردم خیانت پیشه‌ای هستند و به دلیل اینكه كتا مقدسشان به آنها اجازه داده كه اگر به سرزمینی رفتید، رحم نباید در شما وجود داشته باشد و از هیچ وسیله‌ای برای پیشبرد هدفتان امتناع نكنید، بعد كه انگلستان وسیله مهاجرتشان را فراهم كرد، به این سرزمین مهاجرت كردند و زمینا را خریدند، درحالی‌كه یهودی بومی در فلسطین بیش از پنجاه هزار نفر نیست كه الآن هم آن بیچاره‌ها در بدبختی فوق العاده‌ای زندگی می‌كنند، یعنی یهودیان اروپایی و آمریكایی كه آمدند، از جمله بدیختیهایی كه به وجود آورده‌اند؛ این است كه سربار یهودیان اصیلی هستند كه حق دارند در آنجا زندگی كنند.
والله و بالله ما در برابر این قضیه مسؤولیم. به خدا قسم مسؤولیت داریم. به خدا قسم ما غافل هستیم. و الله قضیه‌ای كه دل پیغمبر اكرم را امروز خود كرده است، این قضیه است. داستانی كه دل حسین بن علی را خون كرده، این قضیه است. اگر می‌خواهیم به عزا داری حسین بن علی ارزش بدهیم، باید فكر كنیم كه اگر حسین بن علی امروز بود و خودش می‌گفت برای من عزاداری كنید، می‌گفت چه شعاری بدهید؟ آیا می‌گفت بگویید: «زینب مضطرم الوداع، الوداع؟ !چیزهایی كه من (امام حسین) در عمرم هرگز به این جور شعارهای پست كثیف ذلت‌آور تن ندادم و یك كلمه از این حرفها را نگفتم. اگر حسین بن علی ع بود می‌گفت: اگر می‌خواهی برای من عزداری كنی، برای من سینه و زنجیر بزنی، شعار امروز «1» تو باید فلسطین باشد. شمر امروز موشه‌دایان «2» شمر هزار و سیصد سال پیش مرد، شمر امروز را بشناس،
امروز باید در و دیوار این شهر با شعار فلسطین تكان می‌خورد. مرتب دروغ در مغز ما كردند كه این یك مسأله داخلی است. مربوط به عرب و اسرائیل است. باز به قول عبد الرحمن فرامرزی اگر مربوط به اینهاست و مذهبی نیست، چرا یهودیان دیگر دنیا مرتب برای اینها پول می‌فرستند؟
ماچه جوابی در مقابل اسلام و پیغمبر خدا داریم؟ آیا چند روز پیش در روزنامه نخواندید كه در سال گذشته یهودیان سایر نقاط دنیا، به یهودیانی كه فعلا شناسنامه اسرائیلی دارند، پانصد میلیون دلار برای اینها فرستادند كه با این پولهافانتوم بخرند و برسر مسلمانان بمب بریزند؟ !شنیده‌ام یهودیان ایران خودمان در سال گذشته معادل پول دو فانتوم فرستادند. سی و شش میلیون دلار پول از یهودیان ایران خودمان برای آنها به عنوان كمك رفت و من آن یهودیها را به عنوان اینكه یهودی هستند ملامت نمی‌كنم. ما خودمان را باید ملامت كنیم. او به همكیشش كمك كرده است؛ با كمال افتخار پول می‌فرستد، رسیدش هم از موشه‌دایان می‌آید و آن را در بازار هم نشان می‌دهد، می‌گوید بپا رسیدنش را ببین. مگر همین دو سه شب پیش ننوشتند (من بریده‌اش را از «اطلاعات» دارم) كه الان فقط یهودیان مقیم آمریكا روزی یك میلیون دلار به اسرائیل كمك می‌كنند؟ !آنوقت تلاش ما مسلمین در این زمینه چه بوده است؟ به خدا خجالت دارد ما خودمان را مسلمان بدانیم، خودمان را شیعه علی بن ابیطالب نقل می‌كنیم، حرام است كه دیگر در منابر نقل كنیم كه روزی علی بن ابیطالب شیند دشمن به كشور اسلامی حمله كرده است: «و هذا أخو غامد و قد وردت حیله الانبار».
بعد فرمود: شنیده‌ام زینت یك زن مسلمان را یا زنی كه در حمایت مسلمانان است، گرفته‌اند؛ شنیده‌ام دشمن سرزمین مسلمین را غارت كرده است، مردانشان را كشته یا اسیر كرده است. متعرض زنان آنها شده است. زیورها را از گوش و دست زنها جدا كرده است.
بعد همین علی بن ابیطالب-كه ما اظهار تشیع او را می‌كنیم و نسبت به او حساسیتهای بی‌معنی و دروغین نشان می‌دهیم-گفت: «فلو ان امرأ مسلماً مات من بعد هذا اسفا ما كان به ملوما بل كان به عندی جدیرا» «3» اگر یك مرد مسلمان با شنیدن این خبر دق كند و بمیرد، سزاوار است و مورد ملامت نیست.
آیا ما وظیفه نداریم كه كمك مالی به آنها بكنیم؟ آیا اینها مسلمان نیستند، عزیزان ندارند؟ آیا اینها برای حق مشروع بشری قیام نمی‌كنند؟ كیست كه امروز منكر شود كه فلسطینیهای آواره حق بازگشت به وطن خود را ندارند؟ من در سفر مكه بعضی از اینها را دیدم. یك جوانهایی!فقط می‌گفتند: «دماء الشهداء» ما امیدمان فقط به خون شهدایمان است.
افرادی در میان آنها هستند كه و الله برای لباسشان محتاجند و برهنه می‌چنگند. اگر هفتصد میلیون جمعیت مسلمان دنیا، هر فرد روزی یك ریال بدهد، در سال نزدیك به سیصد میلیارد دلار می‌شود. اگر فقط مردم ایران-كه بیست و پنج میلیون نفر هستیم و نود و ههشت درصد مسلمان است. هر فرد روزی یك ریال به فلسطینیها كمك كند، در سال حدود نود میلیون تومان می‌شود. اگر یك عشر مسلمانان هم هركس روزی یك ریال كمك كند، در سال نه میلیون تومان می‌شود.
«فضل الله المجاهدین باموالهم و انفسهم» «4». «الذین امنوا و هاجروا و جاهدوا فی سبیل الله باموالهم و انفسهم» «5». به وسیله مال كه می‌توانیم كمك كنیم. و الله این انفاق واجب است. مثل نماز خواندن و روزه گرفتن واجب است. اولین سئوالی كه بعد از مردن از ما می‌كنند همین است كه در زمینه همبستگی اسلامی چه كردید؟ پیغمبر فرمود: «من سمع مسلماً ینادی یا للمسلمین فلم یجبه فلیس یمسلم» «6» هركس بشنود صدای مسلمانی را كه فریاد می‌كند: «یا للمسلمین» مسلمانان به فریاد من برسید، و او را كمك نكند، دیگر مسلمان نیست. من او را مسلمان نمی‌دانم. چه مانعی دارد كه ما برای اینها حساب باز كنیم؟ چه مانعی دارد كه مقدار كمی از درآمد خودمان را اختصاص به اینها بدهیم؟ چرا یهودیان دنیا حتی یهودیان ایران كمك بكنند و ملتهای دیگر آنها را تحسین كنند، بارك الله بگویند، ملت بیدار بگویند، ولی ما نكنیم؟ مردم بیدار آن مردمی هستند كه فرصت‌شناس باشند، دردشناس باشند، حقایق‌شناس باشند.
پس بیاییم به خودمان ارزش بدهیم، یه كار و فكر خودمان ارزش بدهیم، به كتابهای خودمان ارزش بدهیم، به پولهای خودمان ارزش بدهیم، خودمان را در میان ملل دنیا آبرومند كنیم. علت اینكه دولتهای بزرگ جهان چندان درباره سرنوشت ما نمی‌اندیشند، این است كه معتقدند مسلمانان غیر ندارد. آمریكا را فقط همین یكی جری كرده است، می‌گوید مسلمان جماعت غیرت ندارد، همبستگی و همدردی ندارد.
می‌گوید یهودی كه برای پول می‌میرد، جز پول چیزی رانمی‌شناسد، خدایش پول است، زندگی‌اش پول است، حیات و مماتش پول است، به یك چنین مسأله حساسی كه می‌رسد روزی یك میلیون دلار به همكیشانش كمك می‌كند ولی هفتصد میلیون مسلماندنیا كوچك كمكی به همكیش خود نمی‌كنند «7»

پي‌نوشت‌ها:
 

1. این سخنرانی در ورز عاشورا ایراد شده است.
2. نخست وزیر وقت اسرائیل
3. نهج‌البلاغه، خطبه 27
4. نساء، 95
5. توبه،20
6. اصول كافی، ج 2، 164 (به جای مسلماً، رجلاً آمده است).
7. این متن برگرفته از كتاب «حماسه حسینی»، جدول، صفحات 288تا 291 است.
 

منبع:نشریه ابرار
ارسال توسط کاربر محترم سایت : aziztaeme