رفتار آسماني ترين همسر و بهترين پدر دنيا در خانه
بنا براين، هر مسلمان يا انسان آزاده اي ميتواند با تكيه بر كردار حضرت محمد صلي الله عليه وآله، خود را محك زند و بفهمد تا چه اندازه با سيره ايشان فاصله دارد. كردار و گفتار آن حضرت راهگشاي هر انساني است كه ميخواهد قدم در راه ايشان نهد و خود را به آن بزرگوار نزديك كند. خداوند در قرآن كريم خطاب به پيامبر اكرم صلي الله عليهوآله ميفرمايد: "إِنَّكَ لَعَلي خُلُقٍ عَظيمٍ. " (قلم:4)
آنچه از تاريخ، سيره و سنّت پيامبر اعظم صلي الله عليه وآله براي ما يادگار مانده، نشان دهنده آن است كه آن حضرت به عنوان همسر و پدر به تمام جنبه هاي زندگي خانواده توجه داشت. اكنون برآنيم تا شمه اي از رفتار و گفتار پيامبر رحمت را به عنوان الگو و ملاكي براي ارزشهاي انساني تبيين كنيم.
1. توجه به نماز خود و خانواده
پيامبر اكرم صلي الله عليه وآله، حالت خود را هنگام نماز چنين وصف ميكند:
يا أَباذَرٍّ إِنَّ اللّهَ جَعَلَ جَلَّ ثَناؤُهُ قُرَّةَ عَيْنِي فِي الصَّلاةِ وَ حَبَّبَها إِلَيَّ كَما حَبَّبَ إِلَي الْجائعِ الطَّعامَ، وَ إِلَي الظَّمْآنِ الْماءَ وَ إِنَّ الْجائعَ إِذا أَكَلَ الطَّعامَ شَبِعَ وَ الظَّمْآنَ إِذا شَرِبَ اَلْماءَ رَوِيَ، وَ أَنَا لاأَشْبَعُ مِنَ الصَّلاةِ.1
خداوندي كه بلند مرتبه است، نور چشم و ديده مرا در نماز قرار داد و آن را محبوب من گردانيد؛ همچنان كه غذا را محبوب گرسنه و آب را محبوب تشنه [با اين تفاوت كه] گرسنه هرگاه غذا بخورد، سير شود و تشنه هرگاه آب بنوشد، سيراب گردد، ولي من از نماز سير نميشوم.
پيامبر اسلام به دستور الهي، خانواده خود را به نماز سفارش ميكرد: "وَ أمُرْ أَهلَكَ بِالصَّلوةِ وَاصطَبِر عَلَيها؛ و كسان خود را به نماز فرمان ده و خود بر آن شكيبا باش. " (طه: 132) هنگام مشكلات و سختيها نيز خانواده خود را به خواندن نماز فراميخواند. ايشان با اين كار ميخواست توجه آنها را به سوي خداوند قادر جلب كند:
كانَ النَّبِيُّ إِذا أَصابَتْ أَهْلَهُ خَصاصَ نادي أَهْلَهُ يا أَهْلاهْ صَلُّوا صَلُّوا.2
هرگاه سختي و مشكلي براي خانواده پيامبر رخ داد، آن حضرت خانواده خود را ندا ميداد: "نماز بخوانيد، نماز بخوانيد ".
2. مدارا با همسر
پيامبر اعظم صلي الله عليه وآله با برخي همسران خود كه بد اخلاقي ميكردند، مدارا ميكرد.3 عمربن خطاب ميگويد: "روزي ديدم همسرم با من مشاجره ميكند. من اين عمل او را عجيب و زشت شمردم. گفت: چرا تعجب ميكني؟ به خدا، همسران پيامبر هم با رسول خدا صلي الله عليه وآله چنين ميكنند. حتي گاه با او قهر ميكنند (با اين حال پيامبر آنها را تحمل ميكند و با آنان به مدارا رفتار ميكند) و من به دخترم، حفصه، سفارش كردم كه هرگز چنين كاري نكند ".4
3. كمك به خانواده
در روايتي آمده است كه رسول خدا صلياللهعليهوآله كفش و لباس خويش را وصله ميكرد. خود در خانه را ميگشود. شير گوسفندان را ميدوشيد و شتر را ميبست و سپس شير آن را ميدوشيد. چون خادمش از آسياب كردن خسته ميشد، به يارياش ميشتافت و خود آسيا ميكرد. در كارها به اهل خانه كمك ميكرد و با دست خود گوشت خُرد ميكرد.5
4. "نه " نگفتن
اميرمؤمنان علي عليهالسلام فرمود:
وقتي از رسول خدا صلي الله عليه وآله چيزي ميخواستند، اگر ميخواست آن را انجام دهد، ميفرمود: آري (به چشم) و اگر نميخواست انجام دهد، سكوت ميكرد و هرگز درباره چيزي "نه " نميگفت.6
" 5. ايراد نگرفتن
انس ميگويد:
نه سال در خدمت پيامبر اعظم صلي الله عليه وآله بودم. هرگز ياد ندارم كه در اين مدت به من فرموده باشد چرا فلان كار را نكردي و هرگز در كاري بر من خرده نگرفت. به خدايي كه پيامبر را به حق برانگيخت، هرگز پيش نيامد كه آن حضرت در كاري كه خوشايندش نبود، به من فرموده باشد چرا چنين كردي؟ و هيچگاه همسرانش مرا سرزنش نكردند جز آنكه ميفرمود: كاري به او نداشته باشيد. تقدير و سرنوشت چنين بوده است.7
6. غذا خوردن با خانواده
كانَ رَسُولُ اللّهِ صلي الله عليه وآله يَأْكُلُ كُلَّ الْأَصنافِ مِنَ الطَّعامِ وَ كانَ يَأْكُلُ ما أَحَلَّ اللّهُ لَهُ مَعَ أهْلِهِ وَ خَدَمِهِ.8
رسول خدا صلي الله عليه وآله همه نوع غذا را ميل ميكرد و [هميشه] غذا را با خانواده و خدمتكاران خود ميخورد.
7. دوست داشتن همسر
رسول خدا صلي الله عليه وآله فرمود:
آگاه باشيد بهترين شما كساني هستند كه با زنان خود خوبتر باشد و من، از هر كس با زنان خود خوبترم.9
امام صادق عليه السلام فرموده است: "از اخلاق پيامبران، دوست داشتن زنان است ".10
8. توجه به بهداشت فردي و آراستگي ظاهر
توجه به بهداشت و آراستگي ظاهر داراي دو جنبه شخصي و اجتماعي است. اينكه انسان در برابر آنها پاكيزه و آراسته باشد، از حقوق افراد جامعه است. حضرت رسول اكرم صلياللهعليهوآله اين حق را نه تنها براي افراد خانواده، بلكه براي جامعه لازم ميشمارد و ميفرمايد:
إِنَّ اللّهَ يُحِبُّ ـ إِذا خَرَجَ عَبْدُهُ الْمُؤمِنُ إِلي أَخِيهِ ـ أَنْ يَتَهَيَّأَ لَهُ وَ أَن يَتَجَمَّلَ.11
خداوند دوست دارد كه ـ هرگاه بنده مؤمنش نزد برادر خود ميرود ـ خود را براي رفتن او آماده و آراسته گرداند.
پيامبر اكرم صلي الله عليه وآله به پاكيزگي و آراستگي ظاهر، توجه خاصي داشت. امام صادق عليهالسلام در اين باره ميفرمايد:
چون جمعه فرا ميرسيد و عطري نزد رسول خدا صلي الله عليه وآله نبود، برخي از روسريهاي زنان خود را (كه معطر بود) ميگرفت و با آب، نم ميزد و به صورت خود ميگذاشت.12
اميرمؤمنان علي عليه السلام درباره رسول اكرم صلي الله عليه وآله فرموده است:
رسول خدا صلي الله عليه وآله موي خود را شانه ميزد و بيشتر اوقات، آن را با آب، صاف و مرتب ميكرد و ميفرمود: آب براي خوشبو كردن مؤمن كافي است.13
در روايت هاي اسلامي، آراستگي مرد عامل افزايش پاكدامني همسر معرفي شده است. اسلام همانگونه كه به زن سفارش ميكند خود را براي شوهر بيارايد و با زينت، شوهر را به سوي خود بكشاند، به مرد نيز سفارش ميكند كه خود را در خانه بيارايد. اين ارتباط و توجه دوطرفه در استحكام روابط خانواده نقش مؤثري دارد.
9. بازي با فرزندان
در گفتار و رفتار پيامبر اكرم صلي الله عليه وآله، توجه به كودكان بسيار آشكار بود، بهگونهاي كه بازي كردن پيامبر اكرم عليهمالسلام با حسن و حسين عليهمالسلامزبانزد خاص و عام است. در تاريخ و روايتها بيان شده است كه پيامبر خدا صلي الله عليه وآله نوه هاي خود را بر پشت سوار و با آنها بازي ميكرد. شخصي به نام عامري در بيان خاطرهاي از رسول خدا صلي الله عليه وآله اينگونه نقل ميكند:
براي ميهماني كه دعوت شده بوديم، به سمت خانه يكي از اصحاب حركت كرديم. ديديم حسين عليه السلام كه كودكي خردسال بود، با همسن و سالهاي خود سرگرم بازي است. همين كه چشم پيامبر به حسين افتاد، جلو همراهان حركت كرد. سپس دو دستش را گشود كه حسين عليهالسلام را بگيرد. حسين عليه السلام به اين طرف و آن طرف ميگريخت و رسول خدا صلي الله عليه وآله با او ميخنديد. حسين عليه السلام هم شاد و خوشحال ميخنديد. سرانجام پيامبر موفق شد او را بگيرد. سپس يك دست مباركش را زير چانه حسين عليه السلام و دست ديگرش را پشت سر او گذاشت. آنگاه لب مباركش را بر لب حسين عليه السلام نهاد و آن لبهاي كوچك و مبارك را بوسيد.14
پينوشتها:
1. حسين نورى، مستدرك الوسائل، ج 3، ص 42، قم، مؤسسه آل البيت، 1365ه . ق، الملحقات فى آداب الصلاة، ج 3، ص 304، ح 5.
2. فضل بن حسن طبرسى، مكارم الاخلاق، قم، انتشارات رضى، 1412 ه . ق، ص 334.
3. ناصر مكارم شيرازى، تفسير نمونه، تهران، دارالكتب الاسلاميه، 1373 ه . ق، ج 4، ص 278.
4. همان.
5. سيدمحمدحسين طباطبايى، سنن النبى، ترجمه: حسين استاد ولى، تهران، انتشارات پيام آزادى، 1379، چ 1، ص 47، ح 48.
6. همان، ص 46، ح 38.
7. همان، ص 38، ح 72 و 73.
8. مكارم الاخلاق، ص 26.
9. سنن النبى، ص 83 ، ح 158.
10. همان، ص 82 ، ح 160.
11. محمد محمدى رىشهرى، ميزان الحكمه، قم، دارالحديث، 1374، ج 5، ح 7993.
12. سنن النبى، ص 59، ح 110.
13. همان، ص 56، ح 87 .
14. مستدرك الوسائل، ج 15، ص 171، باب استحباب التصابى مع الولد، ح 17899 ـ 1.
ارسال توسط کاربر محترم سایت :hasantaleb
/ج