شناخت قوي ترين نيروي مزاحم
نويسنده: صبا اديب
وسواس از اختلالات اضطرابي انساني است که اساس زيست شناختي دارد و مي توان به کمک متخصص، بسياري از علائم اين اختلال را کاهش داد.
متخصصان مرکز پزشکي مايو کلينيک در آمريکا در اين باره تشريح کرده اند که وسواس عبارت از رفتارها، باروها ، افکار و تصوراتي است که مکرر و پايدار هستند و انسان را در بند مي کشند؛ به طوري که مي توان تصميم گيري صحيح را از وي سلب مي کنند.
وسواس گاهي از دوران کودکي شروع مي شود ولي نمونه هاي آن را در تمام گروه هاي سني مي توان مشاهده کرد.
اين بيماري يکي از شايع ترين رفتارهاي دروني انسان بوده و نيروي قوي است که انسان را به انجام و يا بازداشتن از اعمالي وادار مي سازد. وسواس بيماري پيچيده و آزاردهنده اي است که شخص مجبور مي کند تا رفتاري برخلاف ميل و اراده انجام دهد و با آن که مي داند افکار و رفتارش بيهوده است ولي خود را در رهايي از آن ناتوان مي بيند.
نشانه هاي برجسته وسواس شامل ترس، اجبار و لزوم، احساس ناتواني، دقت و نظم افراطي، پرخاشگري، وارسي کردن، تکرار و رفتار خرافاتي است. براي مثال فرد وسواسي همواره مي ترسد که دچار حادثه ناگوار شود. مثلا مي گويد اگر از خيابان عبور کنم، تصادف خواهم کرد. همچنين فرد در خود احساس الزام به انجام عملي دارد و ناچار است اعمال و رفتاري را به صورت اجباري انجام دهد؛ به طوري که فرد با وجود آگاهي از بيماري اش خود را مجبور به انجام رفتارهاي تکراري مي داند.
بيمار در مواجه با مشکلات، احساس ناتواني و درماندگي مي کند و قادر به کنترل آن نيست. افراد وسواسي در تکرار رفتارهاي وسواس گونه دقيقاًًًًً از نظم و ترتيب خاصي پيروي مي کنند که موجب آزار اعضاي خانواده مي شود. اين بيماران گاهي براي انجام رفتارهاي وسواسي دست به کارهايي مي زدند که با پرخاشگري و عصبانيت و حتي خود آزاري همراه است.
بعلاوه شخص وسواسي وقتي کاري مي کند از انجام آن اطمينان ندارد. فرد، عملي را بارها انجام مي دهد، مثلاً دست خود را بارها و بارها مي شويد تا شايد آرام بگيرد. چنانچه فردي به اين نوع وسواس مبتلا شده باشد به برخي از اشياء خاص حساسيت نشان مي دهد. مثلا ممکن است معتقد باشد اگر موقع خروج از منزل به شيء خاص مانند قفل يا دستگيره دست نزند، اتفاق بدي مي افتد.
انواع وسواس شامل وسواس فکري و وسواس عملي است. در وسواس فکري، افکار و تصاوير ذهني که خارج از کنترل هستند و فرد را تحت تأثير قرار مي دهند، موجب ناراحتي او مي شوند. وسواس عملي نيز شامل اعمال اجباري هستند که بيمار بارها و بارها بر طبق نظم خاصي براي از بين بردن افکار وسواسي خود انجام مي دهد. اين کارها جنبه منطقي ندارند و کاملاً بيهوده به نظر مي رسند.
متخصصان براي پيشگيري و درمان اين اختلال آزار دهنده توصيه هايي را ارائه کرده اند.
به گفته محققان، شرايط پرتنش خانوادگي، بيماري وسواس را تشديد مي کند. بنابراين بايد سعي کنيم محيط خانواده را آرام سازيم. اعضاي خانواده از قضاوت، انتقاد يا مسخره کردن رفتارهاي وسواسي بيماران بايد جدا پرهيز کنند.
همچنين خانواده بايد بپذيرد که وسواس نيز يک بيماري است چون با درک اين موضوع بهتر مي توان به بيماري کمک کرد.
در بسياري از موارد نبايد منتظر پاسخ هاي درماني سريع بود، بلکه بايد هر گونه پيشرفتي حتي اندک را در درمان، موفقيتي بزرگ دانست و آن را تقويت کرد.
در اين شرايط به اعضاي خانواده تاکيد مي شود که از مراقبت بيش از حد فرد مبتلا خودداري کنند و اغلب بهتر است کاري با او نداشته باشند. سعي کنيد اعتماد به نفس بيمار را تقويت کنيد. بعلاوه بهتر است در روزهايي که بيمار آرامش دارد او را دلگرم و تشويق کنيم تا بتواند راه مثبت مبارزه با افکار ناخوشايند را تا انتها ادامه دهد.
با تمام اين توصيه ها متخصصان تاکيد مي کنند که وسواس يک بيماري واقعي است که با خود درماني از بين نمي رود و براي درمان بايد حتما به متخصص مراجعه کرد.
منبع: اطلاعات هفتگي ـ شماره 3414
متخصصان مرکز پزشکي مايو کلينيک در آمريکا در اين باره تشريح کرده اند که وسواس عبارت از رفتارها، باروها ، افکار و تصوراتي است که مکرر و پايدار هستند و انسان را در بند مي کشند؛ به طوري که مي توان تصميم گيري صحيح را از وي سلب مي کنند.
وسواس گاهي از دوران کودکي شروع مي شود ولي نمونه هاي آن را در تمام گروه هاي سني مي توان مشاهده کرد.
اين بيماري يکي از شايع ترين رفتارهاي دروني انسان بوده و نيروي قوي است که انسان را به انجام و يا بازداشتن از اعمالي وادار مي سازد. وسواس بيماري پيچيده و آزاردهنده اي است که شخص مجبور مي کند تا رفتاري برخلاف ميل و اراده انجام دهد و با آن که مي داند افکار و رفتارش بيهوده است ولي خود را در رهايي از آن ناتوان مي بيند.
نشانه هاي برجسته وسواس شامل ترس، اجبار و لزوم، احساس ناتواني، دقت و نظم افراطي، پرخاشگري، وارسي کردن، تکرار و رفتار خرافاتي است. براي مثال فرد وسواسي همواره مي ترسد که دچار حادثه ناگوار شود. مثلا مي گويد اگر از خيابان عبور کنم، تصادف خواهم کرد. همچنين فرد در خود احساس الزام به انجام عملي دارد و ناچار است اعمال و رفتاري را به صورت اجباري انجام دهد؛ به طوري که فرد با وجود آگاهي از بيماري اش خود را مجبور به انجام رفتارهاي تکراري مي داند.
بيمار در مواجه با مشکلات، احساس ناتواني و درماندگي مي کند و قادر به کنترل آن نيست. افراد وسواسي در تکرار رفتارهاي وسواس گونه دقيقاًًًًً از نظم و ترتيب خاصي پيروي مي کنند که موجب آزار اعضاي خانواده مي شود. اين بيماران گاهي براي انجام رفتارهاي وسواسي دست به کارهايي مي زدند که با پرخاشگري و عصبانيت و حتي خود آزاري همراه است.
بعلاوه شخص وسواسي وقتي کاري مي کند از انجام آن اطمينان ندارد. فرد، عملي را بارها انجام مي دهد، مثلاً دست خود را بارها و بارها مي شويد تا شايد آرام بگيرد. چنانچه فردي به اين نوع وسواس مبتلا شده باشد به برخي از اشياء خاص حساسيت نشان مي دهد. مثلا ممکن است معتقد باشد اگر موقع خروج از منزل به شيء خاص مانند قفل يا دستگيره دست نزند، اتفاق بدي مي افتد.
انواع وسواس شامل وسواس فکري و وسواس عملي است. در وسواس فکري، افکار و تصاوير ذهني که خارج از کنترل هستند و فرد را تحت تأثير قرار مي دهند، موجب ناراحتي او مي شوند. وسواس عملي نيز شامل اعمال اجباري هستند که بيمار بارها و بارها بر طبق نظم خاصي براي از بين بردن افکار وسواسي خود انجام مي دهد. اين کارها جنبه منطقي ندارند و کاملاً بيهوده به نظر مي رسند.
متخصصان براي پيشگيري و درمان اين اختلال آزار دهنده توصيه هايي را ارائه کرده اند.
به گفته محققان، شرايط پرتنش خانوادگي، بيماري وسواس را تشديد مي کند. بنابراين بايد سعي کنيم محيط خانواده را آرام سازيم. اعضاي خانواده از قضاوت، انتقاد يا مسخره کردن رفتارهاي وسواسي بيماران بايد جدا پرهيز کنند.
همچنين خانواده بايد بپذيرد که وسواس نيز يک بيماري است چون با درک اين موضوع بهتر مي توان به بيماري کمک کرد.
در بسياري از موارد نبايد منتظر پاسخ هاي درماني سريع بود، بلکه بايد هر گونه پيشرفتي حتي اندک را در درمان، موفقيتي بزرگ دانست و آن را تقويت کرد.
در اين شرايط به اعضاي خانواده تاکيد مي شود که از مراقبت بيش از حد فرد مبتلا خودداري کنند و اغلب بهتر است کاري با او نداشته باشند. سعي کنيد اعتماد به نفس بيمار را تقويت کنيد. بعلاوه بهتر است در روزهايي که بيمار آرامش دارد او را دلگرم و تشويق کنيم تا بتواند راه مثبت مبارزه با افکار ناخوشايند را تا انتها ادامه دهد.
با تمام اين توصيه ها متخصصان تاکيد مي کنند که وسواس يک بيماري واقعي است که با خود درماني از بين نمي رود و براي درمان بايد حتما به متخصص مراجعه کرد.
منبع: اطلاعات هفتگي ـ شماره 3414
