ما در ايران حرفه اي به اسم باديگارد نداريم
همه در نقش يک «مراقب» با ديگران همراه مي شوند
جان برکف، معني اصلي باديگارد همين است؛کسي که تمام هوش و حواسش معطوف به کسي مي شود که قرار است از او محافظت کند. کساني که به هر اسمي قرار است از ديگران مراقبت کنند ظاهر و رفتار خاصي دارند. انگار اصل اوليه تمامشان اين است که مرموز باشند. اين اصل را که فاکتور بگيريم هر کدام مدل خاصي براي خودشان دارند، يکي کچل مي کند و عينک مي زند، يکي لباس هاي رسمي مي پوشد، يک عده ديگر هم با يک اخم غليظ و بدون هيچ حرفي، کار خودشان را مي کنند و همين پزهاي خاصشان است که ظاهر شغل پر دغدغه شان را مهيج تر از هر کار ديگري مي کند. محافظت از اشخاص يا همان باديگاردي، شغل خطرناک، حساس و مرموزي است که بيشتر مردم چيزي درباره آن نمي دانند ولي ما شما را وارد دنياي اسرار آميز باديگاردها مي کنيم با گوشه اي از حرفه شان آشنا شويد. اين شما و اين پرونده باديگاردها.
مهدي صفايي، سرپرست گروهي از ورزشکاراني است که براي مراقبت و حفظ امنيت مراسم آموزش ديده اند
قد بالاي 185، وزن بالاي 110 کيلو!
مهدي صفايي- قهرمان مسابقات جهاني کيک بوکسينگ دانمارک- چهار سال قبل تصميم گرفت با کمک بعضي از دوستانش افرادي را براي مراقبت و نگهباني در مراسم تشريفاتي آماده کند. او که سرتيم تمام اين 120 نفر «مراقب» داراي مجوز است، اصول و مقررات سختگيرانه اي براي کارش دارد. همکاران او اصلا نبايد اهل دعوا و بحث باشند. خط اتوي لباس هايشان نبايد ذره اي اين طرف و آن طرف باشد و شوخي و بگو بخند هم حين انجام وظيفه ممنوع است. اما با تمام اين حرف ها صفايي وقتي درباره آنها حرف مي زند، انگار از اعضاي خانواده اش حرف مي زند. او همکارانش را مثل برادرهايش دوست دارد.
به چه کسي باديگار مي گويند؟
باديگارد حرفه اي است براي حفاظت فيزيکي از افراد خاص يا از محموله خاص يا مکان هاي مختلف. البته ما در ايران باديگارد به معناي رسمي و حرفه اي نداريم.
پس اين افرادي که شما به آنها آموزش حفاظت مي دهيد، تحت چه عنواني کار مي کنند؟
ما به آن معنا باديگارد تربيت نکرده ايم. فقط يک گروه خاص جمع کرده ايم که به شان اعتماد داريم و مي توانيم در مراسم و تشريفات از آنها استفاده کنيم. اگر هم سال هاي آينده ماجراي باديگارد قانونمند شد ما تعدادي را آماده داريم.
اگر در ايران باديگارد نداريم پس اين افرادي که ما در کنار بعضي افراد مي بينيم چه کاره اند؟
آنها افرادي هستند که به خاطر فيزيک خاص يا داشتن بعضي مهارت ها، به عنوان کارمند يا راننده استخدام مي شوند ولي قانوناً باديگارد نيستند. ديگران فکر مي کنند اينها باديگاردند ولي سيستم باديگار فرق مي کند.
چه فرقي دارد؟
نوع راه رفتن باديگارد، پز ايستادن، تمرينات ورزشي و حرفه اي و نوع حرف زدنش خاص است. باديگاردها دوره هاي حفاظتي بسيار پيشرفته و دوره هاي تيراندازي در سطح عالي مي گذرانند.
چرا در ايران باديگارد نداريم؟
شايد به دليل امنيت بالايي که در کشور وجود دارد اين حرفه خيلي کمرنگ تر از ديگر نقاط دنياست. مثلا شما اگر اخبار را دنبال کنيد مي بينيد در کشورهاي ديگر حمله هاي مسلحانه، قتل هاي خانوادگي و ... رخ مي دهد اما در ايران نسبت اين اتفاق ها خيلي کمتر است.
يعني در کشورهاي ديگر که تعداد باديگاردها زياد است افراد احساس بي امنيتي مي کنند؟
هم امنيتشان از ما کمتر است و هم اينکه گاهي فقط براي پز از باديگارد استفاده مي کنند. در کشورهايي مثل روسيه تا کسي پول دستش مي آيد چهار تا ليموزين دنبال خودش مي اندازد و چندتا باديگارد مي گيرد. اين ديگر از سرويس حفاظتي بيرون مي آيد و فقط براي پز و کلاس است. ولي به هرحال ما هم در کشورمان به وجود باديگاردهاي حرفه اي و قانوني نياز داريم.
کمي درباره شرکت خودتان و کاري که انجام مي دهيد بگوييد.
من در سال 1386 به پليس امارات آموزش مي دادم و درگيري هاي خياباني را با آنها تمرين مي کردم. در سال 1999 در مسابقات جهاني کيک باکس دانمارک قهرمان جهان شدم و بعد از آن چون احساس مي کردم ما ورزشکارهاي خوبي داريم که بايد از آنها حمايت شود، تصميم گرفتم که به اينها سروساماني بدهم. به همراه دوستانمان در شرکت حافظ گوهر پارسيان از بين 2000 نفر ورزشکار 120 نفر را انتخاب کرديم تا زيرنظر اين شرکت آموزش هاي مراقبتي ببينند، من هم با آنها آموزش درگيري هاي خياباني را شروع کردم. آنها طي شش دوره تمرينات سخت و حرفه اي داشتند و براي مراقبت آموزش ديدند. تا امروز هم حفظ امنيت پنج مراسم افتتاحيه و اختتاميه فيلم فجر، جشن هاي خانه سينما و جشن بازيگر و چندين اکران خصوصي فيلم هاي درجه يک را برعهده داشته ايم.
نيروهاي شما حقوق ثابت دريافت مي کنند يا قراردادي هستند؟
نه. هرکس با توجه به قراردادي که امضا مي کند حقوق مي گيرد اما در کل حقوقشان خيلي خوب است. البته هر يک از بچه ها شغل خودشان را دارند و فقط در مواردي که براي برگزاري مراسم به آنها نياز داريم به ما مي پيوندند. قراردادها هم ساعتي، روزانه يا ماهانه اند. البته اين را بگويم که ما فقط در مراسم از افرادمان استفاده مي کنيم و محافظ شخصي نداريم.
چرا براي اشخاص کار نمي کنيد؟
چون با تمام محاسن اين کار يک سري معايب هم دارد. فکر کنيد اگر باديگارد داشتن آزاد شود هرکس که وضع مالي اش خوب است، يک نفر را استخدام مي کند و کنار خودش مي نشاند. يک مثال ساده ؛پسرهاي جوان که وضع مالي خوبي دارند در زمان درگيري هاي به حق يا ناحق از باديگاردشان سوءاستفاده مي کنند. براي همين هم قبل از اينکه باديگارد داشتن آزاد شود بايد فرهنگ آن را بين مردم جا بيندازيم.
براي باديگارد شدن شرايط خاصي به لحاظ ظاهري يا سني وجود دارد؟
طبق قوانين ما افراد بايد حداقل 185 سانت قد و بالاي 110کيلو وزن داشته باشند اما ممکن است کسي 175سانتي متر قد داشته باشد ولي در کاري متخصص باشد، آن وقت است که مي تواند وارد گروه شود. اخلاق افراد و پيشينه شان هم براي ما خيلي مهم است. آنها قبل از ورود انگشت نگاري و تست مواد مخدر مي شوند تا اگر کوچک ترين پرونده اي داشته باشند به ما اعلام شود. از نظر سني هم من بالاي 26 سال را مناسب مي دانم چون در سنين کمتر ممکن است شخص به خاطر غرور درگير موقعيت هاي خاصي شود.
لباس هايي که افراد گروه شما مي پوشند چطور هستند؟
کت و شلوار و عينک مشکي. من حتي روي رنگ جوراب ها هم سختگيري مي کنم و حتماً بايد مشکي باشند.
کت و شلوار سرعت اين افراد را براي عکس العمل نشان دادن نمي گيرد؟
نه. بچه ها زماني که تمرين مي کنند در آخرين مرحله ياد مي گيرند که با کت و شلوار هم به راحتي بتوانند واکنش نشان دهند.
در مراسمي که تا به حال اداره کرده ايد، آيا اتفاق خاصي هم افتاده که بچه هاي شما بتوانند آن را کنترل کنند؟
بله، در سال 87 که جشن خانه سينما در برج ميلاد برگزار شد حدود 12 هزار نفر جمعيت بدون برنامه ريزي به آنجا آمدند و تنها 40 نفر از نيروهاي ما توانستند آنها را کنترل کنند. يکي از مسئولان برج مي گفت اگر تمام اين 12 هزار نفر قرار بود از پله ها بالا بروند، ممکن بود پله ها بريزند و چندين نفر کشته شوند اما با کمک بچه ها همه چيز به خوبي حل شد.
چطور اين کار را انجام دادند؟
کنترل مردم در اين شرايط خيلي سخت بود. بچه ها که دوره ديده بودند، توانستند مردم را گروه بندي و هدايت و کنترل کنند. نيروهاي ما ياد مي گيرند با کسي که عصبي است و امکان دارد اختلال ايجاد کند چطور رفتار کنند.
درگيري اي پيش نيامده؟
از نظر فيزيکي خير. باديگارد خوب کسي است که کنترل کننده خوبي باشد نه کسي که مردم را کتک بزند.
پس چرا قيافه باديگاردها اين قدر خشن است؟
چون آنها طرف مقابلشان را نمي شناسند ، نمي دانند اگر به او لبخند بزنند چه برداشتي ممکن است داشته باشد. يک باديگارد خوب بسيار کم حرف است. چشم و گوش اصلي ترين اعضايي هستند که به باديگارد کمک مي کنند. آنان کساني هستند که موظف اند در صدم ثانيه تصميم بگيرند چون تمام اتفاق ها در تايمي نزديک به اين انجام مي شود.
چه قشري بيشتر نياز به باديگارد دارد؟
هر قشري که به لحاظ مالي يا موقعيت اجتماعي احساس خطر مي کند. ما ممکن است يک هنر پيشه معروف داشته باشيم و در مراسمي برايش مزاحمتي درست شود، خب لازم است کسي از او حمايت کند تا آسيب نبيند.
خاطره اي از اين اتفاق ها داريد؟
در جشنواره فيلم فجر 86 يک نفر پريد سمت خانم الناز شاکردوست، يکي از بچه ها هم واکنش نشان داد و او را دور کرد. در مراسم بچه ها با بي سيم به هم متصل هستند. پسري که اين کار را انجام داد، از قبل زير نظر بود. او دوربينش را داد دست کسي که همراهش بود و خواست که ازآن منظره عکس بگيرد و احتمالا فردا هم سوژه بلوتوث ها مي شد. مدتي قبل هم با يکي از ورزشکارهاي مطرح براي مراسمي به يکي از شهرستان هاي اطراف رفته بوديم، باور کنيد آستين کت طرف کنده و شيشه هاي ماشين او خرد شد. تمام اينها از روي علاقه بود اما به آن فرد آسيب رسيد.در اين مواقع جاي خالي يک مراقب ششدانگ احساس مي شود. اميدوارم روزي اين جاي خالي پر شود و مسؤولين از اين بچه ها که شغل حساسي دارند حمايت کنند.
منبع:نشريه همشهري سرنخ شماره 52
