حاملگي خارج از رحم
نويسنده: روژين حيدري
آيا تا به حال اصطلاح «حاملگي خارج از رحم »به گوش تان خورده است؟ اين اصطلاح ظاهراً عجيب نام يک اختلال شايع است که از هر صد مادر يکي را گرفتار مي کند.
جنين انسان به طور طبيعي در لايه ي داخلي رحم، يعني اندومتر لانه گزيني مي کند. هرگاه اين لانه گزيني در هر محل ديگري غير از اين مکان صورت گيرد، حاملگي نابجا محسوب مي شود. اين مشکل در هر سني، از بلوغ تا يائسگي ديده مي شود، اما چهل درصد موارد آن در زنان بيست تا 29 ساله رخ مي دهد.
خطرات ناشي از حاملگي خارج رحمي براي جان مادر از خطر حاملگي هاي معمولي يا حتي حاملگي هايي که منجر به سقط جنين مي شود، بيشتر است. بنابراين، تشخيص زودرس اين نوع حاملگي ميزان بقاي مادر و احتمال حفظ قدرت باروري وي را افزايش مي دهد.
حاملگي هاي نابجا بيشتر از همه در لوله هاي رحمي، سپس در تخمدان و شکم و دهانه ي رحم رخ مي دهند؛ هر چند که موارد نادري از اين نوع حاملگي در ساير قسمت هاي بدن نظير طحال نيز مشاهده شده است.
طيفي از عوامل مختلف مي توانند در ايجاد حاملگي هاي نابجا دخيل باشند. مواردي چون: عفونت هاي رحمي که باعث تنگي لوله ي رحمي و کاهش حرکت مژه هاي مخاط رحمي مي شوند و در نتيجه، لانه گزيني تخم لقاح يافته در لوله ي رحمي اتفاق مي افتد، همچنين چسبندگي هاي اطراف لوله ي رحمي به دنبال عفونت بعد از زايمان يا سقط، آپانديست، و .. که موجب تنگ شدن لوله ي رحمي مي شوند و نيز سزارين که باعث افزايش احتمال حاملگي نابجا در زايمان هاي بعدي خواهد شد. پس از يک بار حاملگي نابجا، شانس حاملگي نابجاي بعدي هفت تا پانزده درصد است. همچنين، مصرف قرص هاي جلوگيري از بارداري از نوع پروژستروني، استفاده از «آي يو دي»، استعمال دخانيات، برخي از تومورهاي رحمي نظير ليوميوم ها، جراحي قبلي لگني يا شکمي و ... نيز از عواملي هستند که شانس حاملگي خارج رحمي را افزايش مي دهند. از موارد جالب توجه ديگر، بروز بيشتر اين عارضه در زنان غيرسفيد پوست به نسبت زنان سفيد پوست در تمام گروه هاي سني است.
اگر اين نوع حاملگي به شدت تشخيص داده نشود، احتمال دارد سبب پارگي لوله ي رحمي شود. در اکثر موارد اين پارگي به صورت خود به خودي رخ مي دهد، اما ضربه هاي ناشي از معاينه و ... هم ممکن است باعث پارگي شوند. با پاره شدن لوله ي رحمي، خونريزي و به دنبال آن علايم شوک ايجاد مي شود و در اکثر موارد، مرگ جنين هم رخ مي دهد. تشخيص اين نوع حاملگي اصولاً از روي علايم باليني، تست آزمايشگاهي، سونوگرافي، کورتاژ، لاپاراتومي (جراحي شکم و ورود به لگن) و لاپاراسکوپي (مشاهده اجزاي داخل شکمي و لگني به وسيله ي دستگاه لاپاراسکوپ) انجام مي شود.
منبع:نشريه 7 روز زندگي، شماره 95.
جنين انسان به طور طبيعي در لايه ي داخلي رحم، يعني اندومتر لانه گزيني مي کند. هرگاه اين لانه گزيني در هر محل ديگري غير از اين مکان صورت گيرد، حاملگي نابجا محسوب مي شود. اين مشکل در هر سني، از بلوغ تا يائسگي ديده مي شود، اما چهل درصد موارد آن در زنان بيست تا 29 ساله رخ مي دهد.
خطرات ناشي از حاملگي خارج رحمي براي جان مادر از خطر حاملگي هاي معمولي يا حتي حاملگي هايي که منجر به سقط جنين مي شود، بيشتر است. بنابراين، تشخيص زودرس اين نوع حاملگي ميزان بقاي مادر و احتمال حفظ قدرت باروري وي را افزايش مي دهد.
حاملگي هاي نابجا بيشتر از همه در لوله هاي رحمي، سپس در تخمدان و شکم و دهانه ي رحم رخ مي دهند؛ هر چند که موارد نادري از اين نوع حاملگي در ساير قسمت هاي بدن نظير طحال نيز مشاهده شده است.
طيفي از عوامل مختلف مي توانند در ايجاد حاملگي هاي نابجا دخيل باشند. مواردي چون: عفونت هاي رحمي که باعث تنگي لوله ي رحمي و کاهش حرکت مژه هاي مخاط رحمي مي شوند و در نتيجه، لانه گزيني تخم لقاح يافته در لوله ي رحمي اتفاق مي افتد، همچنين چسبندگي هاي اطراف لوله ي رحمي به دنبال عفونت بعد از زايمان يا سقط، آپانديست، و .. که موجب تنگ شدن لوله ي رحمي مي شوند و نيز سزارين که باعث افزايش احتمال حاملگي نابجا در زايمان هاي بعدي خواهد شد. پس از يک بار حاملگي نابجا، شانس حاملگي نابجاي بعدي هفت تا پانزده درصد است. همچنين، مصرف قرص هاي جلوگيري از بارداري از نوع پروژستروني، استفاده از «آي يو دي»، استعمال دخانيات، برخي از تومورهاي رحمي نظير ليوميوم ها، جراحي قبلي لگني يا شکمي و ... نيز از عواملي هستند که شانس حاملگي خارج رحمي را افزايش مي دهند. از موارد جالب توجه ديگر، بروز بيشتر اين عارضه در زنان غيرسفيد پوست به نسبت زنان سفيد پوست در تمام گروه هاي سني است.
حاملگي تخمداني
حاملگي در لوله هاي رحم
اگر اين نوع حاملگي به شدت تشخيص داده نشود، احتمال دارد سبب پارگي لوله ي رحمي شود. در اکثر موارد اين پارگي به صورت خود به خودي رخ مي دهد، اما ضربه هاي ناشي از معاينه و ... هم ممکن است باعث پارگي شوند. با پاره شدن لوله ي رحمي، خونريزي و به دنبال آن علايم شوک ايجاد مي شود و در اکثر موارد، مرگ جنين هم رخ مي دهد. تشخيص اين نوع حاملگي اصولاً از روي علايم باليني، تست آزمايشگاهي، سونوگرافي، کورتاژ، لاپاراتومي (جراحي شکم و ورود به لگن) و لاپاراسکوپي (مشاهده اجزاي داخل شکمي و لگني به وسيله ي دستگاه لاپاراسکوپ) انجام مي شود.
حاملگي شکمي
حاملگي دهانه رحم
حاملگي نابجاي هتروتيپيک
حاملگي نابجاي چند جنيني
منبع:نشريه 7 روز زندگي، شماره 95.