شب ادرارى
مترجمان* :
دکتر حسن کریمی یزدی
دکتر پدرام مصطفایی
دکتر حسن کریمی یزدی
دکتر پدرام مصطفایی
5 روش براى جلوگيرى از شب ادرارى
خيس كردن بستر براى يك بچه، هم ناراحت كننده است و هم اضطرابآور. خوشبختانه تقريبا همهى كودكان با گذشت زمان اين اختلال را فراموش مىكنند. آن چه در زير مىآيد جديدترين راههاى درمانى اين اختلال مىباشد:
واقعگرا باشيد.
به توصيهى برخى پزشكان تشويق و تنبيه نكنيد، فقط رختخواب را عوض كنيد. حتى يك كلمه حرف هم نزنيد؛ بچهها عمدا اين كار را انجام نمىدهند.
براى بهبود اين وضع، تغييراتى به وجود آوريد.
براى به حداقل رساندن استرسهاى روانى، رختخوابى را فراهم كنيد كه بچه خودش بتواند ملحفهها را عوض كند. يك لايى نمدى تهيه كنيد تا در صورت بروز چنين اتفاقى، بچه بتواند ملحفه و قسمت خيس شده را روى آن بگذارد. همچنين يك جفت زير شلوارى آماده كنيد تا بچه بتواند آن را در موقع نياز عوض كند؛ در اين صورت، احساس بچه بودن نمىكند.
هول نشويد.
ساعتهاى زنگدار مخصوص خيس شدن رختخواب وجود دارد، اما شما بايد صبور باشيد. صداى اين ساعتها بلند است و مىتواند تمام افراد خانه را بيدار كند. صداى زنگ، هنگام خيس كردن بچه توليد مىشود. نظريه اين است كه اين صدا، بچه را شرطى مىكند به اين صورت كه هر گاه نياز به ادرار كردن بود، وى بيدار مىشود. اكثر بچهها تا شصت روز به اين شرطى شدن مىرسند. در صورتى كه بچه تا 21 شب متوالى رختخواب خود را خيس نكند، اين اختلال، درمان شده است. ساعتهاى امروزى به باترىهاى سمعى و گيرندههاى حساس به رطوبت كه مستقيما به لباس زير بچه متصل هستند، مجهزند. از همه مهمتر، ساعتهاى مدرن، ميزان عدم موفقيتى حدود ده تا پانزده درصد در برابر پنجاه درصد نمونههاى قديمى دارند.
از عضلات مثانه حمايت كنيد.
اگر الگوى روزانه بچه، رفتن زياد به دستشويى است، در اين صورت ورزشهاى تقويت كنندهى عضلات مثانه، موثر مىباشد. برخى پرستاران توصيه مىكنند كه به بچه مايعات زياد بدهيد. سپس با نگه داشتن ادرار تا هر زمان كه ممكن است، كنترل كردن مثانه را تمرين كنيد.
حوصله و عشق را تمرين كنيد.
به گفتهى دكتر شوماخر، همهى بچهها به ميزان پانزده درصد در سال، از خيس كردن رها مىشوند. يعنى تا سن بلوغ، تنها يك تا دو درصد بستر خود را خيس مىكنند؛ بنابراين صبور و حامى بچه باشيد.
منبع : دايرة المعارف پزشك خانواده ،گروه مولفان انستیتوسلامتی آمریکا
خيس كردن بستر براى يك بچه، هم ناراحت كننده است و هم اضطرابآور. خوشبختانه تقريبا همهى كودكان با گذشت زمان اين اختلال را فراموش مىكنند. آن چه در زير مىآيد جديدترين راههاى درمانى اين اختلال مىباشد:
واقعگرا باشيد.
به توصيهى برخى پزشكان تشويق و تنبيه نكنيد، فقط رختخواب را عوض كنيد. حتى يك كلمه حرف هم نزنيد؛ بچهها عمدا اين كار را انجام نمىدهند.
براى بهبود اين وضع، تغييراتى به وجود آوريد.
براى به حداقل رساندن استرسهاى روانى، رختخوابى را فراهم كنيد كه بچه خودش بتواند ملحفهها را عوض كند. يك لايى نمدى تهيه كنيد تا در صورت بروز چنين اتفاقى، بچه بتواند ملحفه و قسمت خيس شده را روى آن بگذارد. همچنين يك جفت زير شلوارى آماده كنيد تا بچه بتواند آن را در موقع نياز عوض كند؛ در اين صورت، احساس بچه بودن نمىكند.
هول نشويد.
ساعتهاى زنگدار مخصوص خيس شدن رختخواب وجود دارد، اما شما بايد صبور باشيد. صداى اين ساعتها بلند است و مىتواند تمام افراد خانه را بيدار كند. صداى زنگ، هنگام خيس كردن بچه توليد مىشود. نظريه اين است كه اين صدا، بچه را شرطى مىكند به اين صورت كه هر گاه نياز به ادرار كردن بود، وى بيدار مىشود. اكثر بچهها تا شصت روز به اين شرطى شدن مىرسند. در صورتى كه بچه تا 21 شب متوالى رختخواب خود را خيس نكند، اين اختلال، درمان شده است. ساعتهاى امروزى به باترىهاى سمعى و گيرندههاى حساس به رطوبت كه مستقيما به لباس زير بچه متصل هستند، مجهزند. از همه مهمتر، ساعتهاى مدرن، ميزان عدم موفقيتى حدود ده تا پانزده درصد در برابر پنجاه درصد نمونههاى قديمى دارند.
از عضلات مثانه حمايت كنيد.
اگر الگوى روزانه بچه، رفتن زياد به دستشويى است، در اين صورت ورزشهاى تقويت كنندهى عضلات مثانه، موثر مىباشد. برخى پرستاران توصيه مىكنند كه به بچه مايعات زياد بدهيد. سپس با نگه داشتن ادرار تا هر زمان كه ممكن است، كنترل كردن مثانه را تمرين كنيد.
حوصله و عشق را تمرين كنيد.
به گفتهى دكتر شوماخر، همهى بچهها به ميزان پانزده درصد در سال، از خيس كردن رها مىشوند. يعنى تا سن بلوغ، تنها يك تا دو درصد بستر خود را خيس مىكنند؛ بنابراين صبور و حامى بچه باشيد.
منبع : دايرة المعارف پزشك خانواده ،گروه مولفان انستیتوسلامتی آمریکا
پينوشتها:
* انتشارات سپهر اندیشه - 1387
/ج