جهاني شدن حکومت امام زمان (عليه السلام) (2)
نويسنده: يداله چوپاني
روش حکومت مهدي (عج)
حرکت او در واقع يک انقلاب نيست بلکه چندين انقلاب در يک انقلاب بزرگ جا گرفته است. انقلاب مهدي (عج) از همه ي جهات يک استثناء در تاريخ بشر است و تنها يک انقلاب سياسي نيست بلکه تحولي همه جانبه و عميق در همه ي ابعاد مادي و معنوي زندگي بشر است. لذا در تبيين اين مسير مي توان به سه انقلاب عمده ي ديگر که دوران انقلاب جهاني و فراگير آن حضرت است به اختصار اشاره نمود.
1)انقلاب امنيتي
اگر گلوباليزيشن عبارت باشد از جهاني کردن آمريت آمرکا و منافع سرمايه داري حاکم بر آمريکا، صهيونيزم و انگليس و اين نوع نگرش حفظ امنيت اقتصادي و تجاري به نفع آن هاست، و همين را نيز ترويج مي دهند اين جهاني شدن و به عبارتي غول تجاري که شعار اصل آن هاست، امنيت فعلي ديگر فرهنگ ها و کشورها را ناآرام مي کند و واضح است که معيارهاي حکومت جهاني مهدي (عج) با گلوباليزيشن غربي ها کاملا متفاوت است، چرا که امام مهدي(عج) مي گويد:"در تمام دنيا هيچ انسان گرسنه اي نبايد باشد و نبايد در گوشه ي آفريقا بچه هاي يازده ساله و زنشان به اندازه بچه هاي شش ماهه واشنگن و نيويورک باشد. گلوباليزيشن مهدوي يعني امنيت براي همه، امنيت براي دخترهاي آفريقا، مکزيک، غنا و افغانستان نه فقط براي دختر سرمايه داران نيويورک. با اين اوصاف فقدان امنيت به يکي از سه عامل ويران گري که خواهد آمد برمي گردد" و اين ها آفت هاي امن و امان هستند:
1)فقر و محروميت 2)ضعف ايمان 3)ضعف مديريت ها و حکومت ها.
حسب روايات متعدد، در دوران حکومت حضرت مهدي (عج) امنيت همه جا را در بر مي گيرد، تا نام ونشاني از خشونت و ظلم باقي نماند. علي (ع) مي فرماييد" و امنيت به السبل" همه ي راه هاي (زميني، دريايي و هوايي) به واسطه ي امام مهدي (عج) از نعمت امنيت برخوردار خواهد شد. و در روايت ديگري آمده است که:
"تخرج العجوزه الضعيفه من المشرق تريد المغرب لا يوذبها احد"
پير زن ناتوان از شرق تا غرب عالم مسافرت مي کند بدون اين که کسي او را اذيت کند و هم چنين يک دختر جوان ( که مثلا در برابر خشونت و تهاجم آسيب پذير است) به تنهايي از گوشه اي به گوشه ي ديگر دنيا سفر مي کند بي آن که تهديدي عليه امنيت او وجود داشته باشد.
2)انقلاب علمي
1)حضور دين، مالکيت هيا فردي، ثروت هاي غير مشروع و قدرت هاي بالاي آن ها را تعديل و آنان را هم چون طبقات زير دست تحت لواي يک قانون واحد قرار مي دهد و اين به رغم طرف داران اين عقيده ناخوشايند است.
2) حضور دين آنان را به تعقل و دوري از دنياي ماديت و هوي و هوس فرا مي خواند و از تعرض به حيثيت فردي و اجتماعي ديگران برحذر مي دارد، ليکن اين مهم نيز را بر نمي تابند و معتقدند دين خواسته ها و خواهش هاي ما را محدود مي کند. مع الوصف خلاف آن چه را که دنياي غرب امروز معتقد است، دين با دو مقوله ي مهم و حياتي علم و ايمان کاملاً سازگار است و براي تحقق، تعميق و توسعه ي آن دو، برنامه اي جامع دارد و به عبارتي کسب علم حد و مرزي ندارد و انسان تا فرا رسيدن مرگ مي بايست جوياي دانش باشد. هر چند که دايره ي علم بشر و افق عقلانيت آن به يک عبارت محدود است، قرآن در اين خصوص مي فرمايد" و ما اتيتم من العلم الا قليلا". (2)
امام صادق (ع) دايره علم را در عصر امام زمان (عج) اين گونه بيان فرمودند که:"علم و دانش 27 حرف است و 27 شعبه و شاخ دارد، تمام آن چه پيامبران الهي براي مردم آوردند دو حرف بيش نبود و مردم تاکنون جز آن دو حرف را نشناخته اند اما هنگامي که قائم ما قيام مي کند، 25 حرف و شاخه و شعبه ي ديگررا آشکار و در ميان مردم منتشر مي سازد و دو حرف ديگر را به آن ضميمه مي کند تا 27 حرف کامل و منتشر گردد.
در يکي از مغيبات حضرت مهدي (عج) آمده است که، او زماني خواهد آمد که ساکنين مشرق، افراد مستقر در مغرب را خواهند ديد و ساکنان مغرب مشرقيان را به هر حال در عصر ظهور، وسايل اطلاعاتي آن قدر پيشرفته خواهد بود که دنيا را هم چون کف دست آشکار مي سازد و به حکومت مرکزي، تسلط کامل بر اوضاع گونه فسادي را (عمدي و غيرعمدي) در نطفه خفه سازد. وسايل سريع السير که با وسايل کنوني قابل مقايسه نيست نه فقط براي دور زدن کره ي زمين در يک زمان کوتاه بلکه براي مسافرت هاي دور دست فضايي در اختيار آن حکومت قرار مي گيرد، وسايل انتقال صدا و تصوير به طور همگاني و ساده و آسان در اختيار همه ي پيروان او قرار مي گيرد، آن چنان که چيزي به نام اداره ي پست در عصر حکومت او شيئي زايد محسوب مي گردد. وسايل جاري اين حکومت بدون نياز به کاغذ براي آن چنان که راه و رسم دنياي امروز است و شايد نيمي از وقت و نيروي انساني را تلف کرده و گردش همه ي کارها را کند مي سازد و رسيدن حق را به حق داران به تاخير مي اندازد حل و فصل مي شود.
«در روايت ديگر، از روايت معراجيه، خطاب به پيامبر اکرم (ص) نيز چنين آمده است: اي محمد! من به دست آخرين وصي تو زمين را از وجود دشمنان خود پاک خواهم ساخت و حکومت شرق و غرب عالم را به او خواهم داد، بادها را مسخر او خواهم کرد، ابرهاي تندر آگين سخت را رام خواهم نمود و او را از طريق اسبابي (که سفر به آسمان هاست) به سفر کردن آسمان ها موفق خواهم داشت.
تعبير "اسباب سماوات" چيست؟ آيا راه هايي است براي پيمودن آسمان؟ آيا ابزار و وسايلي است در زمين که بايد شناخت و مورد استفاده قرار داد و با آن ها به آسمان ها رفت؟ البته ابزار اين گونه مطالب در آن روزگاران ممکن نيست جر با علم به غيب و اطلاع از واقعيت بزرگ عوالم هستي و اين علم نيست مگر علمي که سوي خدا به هاديان راه خدا عنايت شده است. »(مکارم، 1368: ص 38)
نتيجه ي اين علم و تکنيک و فناوري دنياي امروز علي رغم شتاب بي امان آن در قياس با علم و فنوني که در عصر حکومت مهدي (عج) خواهد آمد کوچک و ناچيز است، چرا که علم امام زمان (عج) هم چون علم ديگر امامان معصوم و جد بزرگوارش محمد(ص) به خازنه ي علم موسع خداوندگار وصل است و هر آن چه را بخواهد در اختيار عده اي خاص باشد. لذا نقل است عصر حکومت مهدي (عج) را بايد عصر خرد و عصر حکومت عقل نام نهاد. در عصر او سراسر "عقل رحماني" مي شود.
3) انقلاب در آموزه هاي اخلاقي:
ترديدي نيست که در عصر آن مصلح بزرگ جهاني، آمورزش هاي اخلاقي با وسايل ارتباط جمعي فوق العاده پيشرفته آن چنان وسعت مي گيرد که اکثريت قاطع مردم جهان را براي يک زندگي صحيح انساني و آميخته با پاکي و عدالت اجتماعي آماده سازد و به واسطه ي فعاليت دستگاه قضايي هر گونه سوء استفاده اخلاقي و مالي افراد، تحت کنترل باشد. آن چه مي توان از متون معتبر دريافت، اين است که در عصر حکومت مهدي (عج) مجرمان در محيط خانه ي خود نمي توانند در امان باشند، چرا که ممکن است با وسايل پيشرفته اي که در اختيار حکومت است تحت کنترل باشند و حتي مثلا امواج صوتي آن ها بر روي ديوار نيز قابل مراقبت باشد و اين خود اشاره اي است به وسعت ابعاد مبارزه با فساد در عصر حکومت مهدي (عج). مع الوصف جامعه ي نظام مند اسلامي تکاملي خود را طوري پيش مي برد.
که "تعامل اخلاقي" در کنار" تعامل مادي" قرار مي گيرد آن هم به سوي جامعه اي که تنها"صلح و عدل" حاکم بر مقررات ا شود. گرگ صفتان ميش نما که تا ديروز زمين و زمان را در قبضه داشتند و با به استثمار و استعمار کشيدن ديگران و تصرف در مالکيت خصوصي شا خود را غرق در تکبر مي ديدند حال هويت حيواني و احوالات قبيحانه آنان بر ملا مي شود و در برابر حکومت فراگير عدل خوار و ذليل مي گردند و مفري براي خود نمي يابند.
در اين عصر هويت گم شده و معنويت غبار گرفته جوامع اسلامي بار ديگر احيا و اصلاح مي گردد و عنصر ارجح اختيار که تا ديروز در زير سايه ي تحميل کم رنگ و گاه بي رنگ شده بود. در حکومت عدل پيرايش مي شود، فناوري و اطلاع رساني جهاني خصوصا" اينترنت در عصر حاضر که بخش عمده اي از سود آوري اش از ناحيه ي برنامه هاي مبتذل و آموزه هاي غير اخلاقي صورت مي گيرد ( اينترنتي که در سال 1998، 460 ميليارد دلار براي صاحبانش سود آوري داشته و از اين مقدار 240 ميليارد سوددهي از قبيل برنامه هاي سکس و... بوده است) در زمان مصلح جهاني متحول شده و در مسير اصلاحات قرار مي گيريد، اخلاق تحميلي جاي خود را به اخلاق علوي و اختيار بر باد رفته بر کرسي واقعي خود تکيه مي زند و ذايل اخلاقي چون: تهمت، تزوير، کينه، خودبيني، عاقبت طلبي، دروغ، سياسي کاري و تلبيس حقايق و اسراف و زياده خواهي نيز جاي خود را به فضايلي چون: خداترسي، يک رنگي، عشق، نوع گرايي و ديگر خواهي، سعي و تلاش، صداقت، واقع بيني و سياست گذاري، قناعت و... مي دهد، خلاصه هر چه هست کمال و نيکي و خير است و همان طوري که گفته شد جايي در دنيا نخواهد ماند که قدرتي بخواهد بفريبد و يا فسادي را به پا دارد.
در آموزه هاي اخلاقي عصر حکومت مهدي (عج) واژه ي تقريبا" معطل مانده ي "اظهار نظر" توام با وقار تعميم مي يابد و افراد بدون کم ترين اظطرابي آن را اقامه مي دارند و در سايه ي امنيت فراگير سخن مي گويند و احترام متقابل را حفظ مي دارند و اين بهترين نوع حکومت است که تا کنون هيچ حکومت و ملتي به خود نديده است.
ناگفته پيداست صاحب نظران منصفي در دنيا پيدا مي شوند که دنياي تاريک فرهنگي کشورهايي که خود را آقاي ملت ها و حکومت ها مي دانند که چگونه در قعر فساد و فحشا و ترس و واماندگي- به دور از وجدانيات ديني و اخلاقي- فرو رفته اند که در اين نوشته به ذکر چهار ايده اکتفا مي کنيم.
«"پيترآستون و ميلتون يينگر» تصريح کرده اند که:"دين فارغ از مسايل پيچيده اي که متکمان و فيلسوفان دين به آن مشغولند به راه خود مي رود و حتي در غرب که به زعم بسياري کانون دين ستيزي است دين به جاي آن که راه زوال پويد روز نشاطي بيشتر مي يابد و حضورش در جوامع قوي تر مي گردد". » (شجاعي، 1382: ص 125)
"دکتر کارل يوزف کوشا"و "رسو" و" نيومن" نيز هر يک معتقدند که پيشرفت دانش بدون اخلاق و لحاظ نمودن وجدان بشري و اعتقاد به خداوند فقط به حکومت ها قدرت نامحدود مي بخشد و از طرفي نيز زندگي ساده و صادقانه انسان ها را ربوده است. "متاسفانه عدم توجه به ارزش هاي انساني و خروج دين و اخلاق در را ربوده است. "متاسفانه عدم توجه به ارزش هاي انساني و خروج دين و اخلاق در زندگي بشر باعث گرديد که در اواخر دهه ي 1970 "نهضت توانايي بالقوه بشري" از کاليفرنيا به شرق آمريکا گسترش يابد که در حدود هشت هزار" روش روان درماني مختلف" شامل همه رقم چيزي از روان کاوي مذاهب شرقي تجربه ي جنسي بزاي گروهي و احضار روح و احياء زمان گذشته ابداع گردد. ما در غرب حداقل شاهد روياپردازي هاي زيان آوري درباره ي ديوانگي و جنون هستيم و در برکلي نشريه اي پيدا مي شود که به اين اشعار اختصاص يافته است: جنون و نبوغ و تقديس همگي به يک حوزه تعلق دارد. "(تافلر؛ 1378: ص 505). بنابراين با اين اوضاع و احوال و اين گونه اعترافات مي توان به تاثير شگرف دين و اخلاق در عرصه ي زندگي بشر به عنوان يک نياز جدي پي برد و به اصلاح و بازسزاي معايب اهتمام ورزيد.
پي نوشت ها :
1- Empiricism
2- اسراء/85
