جت تك موتوره Vision سبك تر از گذشته

شركت «سيروس ديزاين» (Cirrus Design) در اواخر سال گذشته از طريق يك كنفرانس اينترنتي، اقدام به معرفي آخرين محصول توليدي اين كمپاني به نام «سيروس ويژن جت» نمود. اين جت كه ظرفيت حمل چهار تا شش سرنشين را داراست در حال گذراندن دوران اخذ گواهينامه پروازي بوده و قرار است تا اواخر سال 2011 يا اوايل 2012 به بازار وارد شود.
آقاي «آلن كلپ مير» (Alan Klapmeier) مدير كمپاني، عقيده دارد «ويژن جت»، تصويري موفق از اين كمپاني درآينده ترسيم خواهد كرد كه براي حيثيت كمپاني حائز اهميت است. تيم آزمايش پروازي 120 ساعت پرواز با آن انجام داده اند و خلبان آن را به سقف پروازي كه معادل 25 هزار پا از سطح دريا مي شد، برده و همين طور آن را با حداكثر سرعت به پرواز در آورده اند.
اين هواپيما مجهز به چتر نجات از نوع BRS بوده كه از مدل SR22 به عاريت گرفته شده است البته نصب اين چتر نجات در مدل آزمايشي با اين هدف نبوده كه هواپيماي سرنشين دار را تا زمين هدايت كند بلكه هدف از نصب آن ايجاد پايداري براي هواپيما بوده به گونه اي كه خلبان آزمايشي فرصت پريدن به بيرون از آن را داشته باشد. البته در مدل توليدي جهت فروش، چتر نجات كاملي روي آن نصب خواهد شد كه قابليت پايين آوردن و فرود سالم هواپيما را داشته باشد.
در هواپيماي آزمايشي علاوه بر چتر نجاتي كه عنوان گرديد، يك چتر نجات چرخشي نيز در قسمت دُم هواپيما براي انجام آزمايش هاي چرخ زدن هواپيما نصب شده است كه آن آزمايش نيز به انجام رسيد.
كمپاني سيروس در بخش بازاريابي تلاش مضاعفي انجام داده تا انتظارات را در مورد يك هواپيماي جت تك موتوره تا حدّ امكان پايين آورد و به گونه اي عمل كند كه خريداران، آن را با ساير جت هاي خصوصي مقايسه نكنند بلكه آن را با ساير انواع جت تك موتوره مورد مقايسه قرار دهند. مواردي كه كمپاني روي آنها تأكيد زياد دارد عبارتند از رفتار پروازي بسيار آسان كه فاقد هرگونه پيچيدگي بوده، هزينه هاي عملياتي پايين شامل حق بيمه و انعطاف پذيري بالا.
همانگونه كه پيش بيني مي گرديد حداكثر وزن پروازي در هنگام بلند شدن از زمين در حدود 6 هزار پوند خواهد بود كه البته ناشي از ملاحظات قانوني است و آقاي «كلپ مير» اعلام نموده مايليم باز هم اين وزن را حتّي به ميزان يك پوند كاهش دهيم.
كمپاني سيروس بدون توجه به اينكه نتيجه نهايي چه خواهد بود، در صدد برآمده كه از طريق بازنگري مهندسي، وزن اين مدل را تا حدّ امكان كاهش دهد. در ميان ساير تغييرات انجام شده كه بعضي از آنها جديدتر از سايرين هستند، حذف بالچه ها و در نظر گرفتن بال هاي معمولي و سنتي به منظور كاهش وزن و افزايش حجم ذخيره سازي سوخت بوده است.
در خصوص كاهش ضريب مقاومت در مقابل باد و بهينه سازي طرح دماغه هواپيما، طراحان در صدد برآمدند كه فرم دماغه آن را تيزتر و كشيده تر از سابق بنمايند و همين طور شكل بال آن را كه به صورت Vبود، تغيير داده و آن را ساده تر نموده تا كاهش وزن 40 تا 60 پوندي را به همراه داشته باشد. طراحان به منظور كاهش مقاومت در مقابل فشار باد، اقدام به تغيير شكل نقطه اتصال بال به بدنه و قاب پوشي آن كرده و برجستگي هاي قسمت جلويي بال ها را حذف نموده اند. از ديگر تغييراتي كه به انجام رسيده زاويه خروجي گازها از اگزوز موتور مجهز به توربوفن آن بوده تا انجام تغيير مسير حركت براي خلبان راحت تر انجام گيرد. از ديگر اقداماتي كه در جهت كاهش هر چه بيشتر وزن به عمل آمده، حذف در سمت راست بوده كه به عقيده آقاي «مايك فن اشتاگن» سرپرست برنامه، انجام اين كار صرفه جويي وزني را به همراه داشته بدون آنكه تأثيري در راحتي و در كار هواپيما داشته باشد. ضمناً بدنه اصلي هواپيما حالت قوس دارتري نسبت به گذشته پيدا كرده كه البته تشخيص آن بدون ابزار مخصوص غيرممكن است.
ثمره انجام تغييرات در خصوص كاهش وزن، افزايش ذخيره سازي سوخت بوده، به گونه اي كه ظرفيت ذخيره سازي بنزين به ميزان 20 گالن نسبت به سابق افزايش پيدا كرده و به 280 گالن يا 1960 پوند رسيده، لذا وزن در هنگام سوخت كامل به 400 پوند رسيده يعني افزايش 100 پوندي را به همراه داشته است. اين اصلاحات بنا به گفته آقاي «كلپ مير» در واقع واكنشي بوده كه كمپاني به درخواست مشتريان مبني بر افزايش شعاع پروازي داشتند چون بسياري از افرادي كه براي خريداري آن ثبت نام و پول واريز كرده اند، اعلام نموده اند كه مايل به پرواز با يك هواپيماي سبك هستند چون اغلب يا به تنهايي پرواز مي كنند و يا حداكثر يك نفر همراه آنها است لذا تمايل دارند از سوخت اضافي در اغلب پروازها استفاده كنند.
طبق اعداد و ارقامي كه كمپاني سيروس منتشر كرده اين افراد مي توانند به آرزوي خود برسند چون با سوخت كامل و ذخيره شده و در يك شرايط مناسب كه هواپيما مي تواند با سرعت 210 ناوت پرواز كند، قادر است مسافتي معادل 1250 ناتيكال مايل يا بيش از 2300 كيلومتر را بپيمايد. البته خلبانان معدودي هستند كه با چنين سرعت پاييني پرواز مي كنند چون در يك سرعت كرويزر مناسب حدود 300 نانوت در ساعت است كه در آن صورت شعاع حركتي به حدود2هزار كيلومتر مي رسد.
حداكثر سرعت پروازي با اين هواپيما در حدود 320 ناوت بوده ولي توصيه گرديده كه بيش از 300 ناوت در ساعت با آن پرواز به عمل نيايد.
آقاي «فن اشتاگن» اشاره مي كند علاوه بر مواردي كه ذكر آنها آمد، تغييرات ديگري نيز در راه است كه از جمله آنها جابه جا كردن دريچه هاي ورودي هوا از كناره هاي بدنه اصلي به قسمت زيرين و اضافه كردن ابعاد شيارهاي آبشش مانند بوده، به گونه اي كه دو برابر اندازه موارد مشابه استفاده شده در LEARJET يا جت هاي خصوصي مدرن است. از ديگر تغييرات افزودن ابعاد در بيروني مخصوص بارگيري و تغيير نحوه نورپردازي در چراغ هاي بيروني است و البته كمپاني در مرحله تأييد نهايي اين تغييرات بوده كه امكان دارد بعضي از آنها دچار تغيير شوند.
اين كمپاني هنوز در مورد تأمين كننده سيستم ناوبري اين هواپيما اعلان نظر قطعي نكرده، گرچه آقايان «كلپ مير» و «فن اشتاگن» هر دو در مورد استفاده از سيستم L3 صفحه تخت كه در مدل آزمايشي مورد استفاده قرار گرفته و ساخت گارمين بوده، بسيار خشنود هستند ولي تصميم نهايي در مورد مدل توليدي هنوز اتخاذ نشده است.
با وجود اينكه در نقطه تاريخي خاصي از صنعت هوايي و هواپيماسازي قرار داريم به گونه اي كه قيمت ها در حال افزايش سريع هستند ولي آقاي «كلپ مير» با ارائه قيمت اين هواپيما تقريباً همگان را غافلگير كرده چون قيمت پايه اين هواپيما با مشخصاتي كه ذكر آنها آمد معادل يك ميليون دلار بوده و چنان چه تجهيزات ويژه اي روي آن قرار گيرد، قيمت آن حداكثر به 1/25 ميليون دلار خواهد رسيد.
منبع:نوآور-ش59