چگونه با گريه کودک کنار بيايم؟

در ماه هاي اوليه تولد نوزاد، شما و کودکتان، حتي اگر اولين فرزند شما نباشد، در حال آموزش هستيد. کمي طول مي کشد تا با گريه هاي جديدترين عضو خانواده هماهنگ شويد و ياد بگيريد که اين گريه ها نيز بخشي از روند رشد کودک شما هستند. هرگز فکر نکنيد که اگر هنگام گريه به نوزادتان توجه کنيد، او را لوس مي کنيد. قولنج (کوليک) موجب گريه هاي شديد نوزاد در سه ماهه اول مي شود و اگر چه ممکن است راهي براي درمان آن نباشد، ولي تکنيک هاي آرام بخشي وجود دارند که مي توانيد آنها را امتحان کنيد. همه والدين هنگام گريه هاي طولاني مدت فرزندان شان نياز به استراحت موقت دارند تا بتوانند راحت تر گريه کودک را تحمل کنند. کودک با گريه هاي خود به شما مي گويد که حالش چگونه است و اين بخشي از روش هاي برقراري ارتباط او با شماست. در ابتدا ممکن است ندانيد براي آرام کردن او چه بايد بکنيد، ولي پس از گذشت چند هفته کم کم راه درست برخورد با اين مسئله را مي آموزيد.

به ياد داشته باشيد:
 

- هدف کودک از گريه، جلب توجه شما و تحت تاثير قرار دادن شماست؛ به گونه اي که به سرعت بشتابيد و ببينيد مشکل چيست.
- کودکان هرگز براي عصبي کردن شما گريه نمي کنند. آنها هيچ اطلاعي از نيازهاي شما ندارد و نمي دانند که گريه آنها چه احساسي را در شما بر مي انگيزد.
- شايد نگران باشيد که به سرعت به طرف کودک در حال گريه رفتن عادت هاي بدي در او ايجاد کرده و او را لوس کند، ولي در روزهاي اول هر چه سريع تر به او رسيدگي کنيد او احساس امنيت بيشتري خواهد کرد. تحقيقات نشان داده اند کودکاني که در نوزادي به سرعت مورد توجه و رسيدگي قرار مي گيرند در آينده و در نوپايي کمتر گريه مي کنند.
- در اثر توجه سريع، او اعتماد بيشتر کسب خواهد کرد و متوجه خواهد شد که شما همان اطراف هستيد و او مي تواند به شما اعتماد کند. بدين ترتيب او خواهد آموخت که در آينده منتظر بماند، ولي اکنون او نياز دارد شما فورا نزد او برويد.

دلايل گريه کردن
 

در روزهاي اول، وقتي که هنوز الگوي تغذيه نوزاد شکل نگرفته، گرسنگي ممکن است يکي از دلايل اصلي گريه او باشد. بسياري از والدين متوجه مي شوند که شير دادن به بچه، آسان ترين راه ساکت کردن اوست.

دلايل ديگر عبارتند از:
 

احساس سرما يا گرماي شديد/ قولنج يا نفخ/ خيس بودن پوشک/ احساس تنهايي و نياز به همراه/ ناراحتي و نياز به در آغوش گرفتن/ احساس درد
اگر گريه کودک به نظر شما غيرمعمول است و يا ادامه مي يابد و شما قادر به آرام کردن او نيستيد، با پزشک خود مشورت کنيد.

گريه بيش از حد
 

بعضي از کودکان بيشتر از ديگران گريه مي کنند که دلايل آن به قرار زير است:
- خلق و خو: هر کودک با کودکان ديگر از نظر خلق و خو متفاوت است. برخي از آنها شلوغ تر هستند و از همان ابتدا بي هيچ دليل مشخصي بيش از ديگران گريه مي کنند.
- کودک عصبي: بعضي از نوزادان نسبت به تماس و تغييرات بسيار حساس هستند.
- زايمان دشوار: براي مثال نوزاداني که نارس متولد مي شوند يا آنهايي که بايد تحت مراقبت ويژه قرار گيرند.
- تغييرات محيطي: بعضي از نوزادان ممکن است نسبت به تغييرات محيط اطراف شان و يا تغيير در مراقبت شان حساس باشند.
- مرحله جديد رشد: بيشتر کودکان قبل از هر دوره جديد رشد و يادگيري، بيشتر گريه مي کنند.
- تنش: برخي از نوزادان تنش والدين خود را حس مي کنند و اين مي تواند بر رفتار آنها تاثير بگذارد؛ ولي آيا شما احساس تنش مي کنيد چون کودکتان ناآرام است يا او ناآرام است به اين دليل که شما احساس تنش مي کنيد؟

آرام کردن کودک
 

- مکيدن: مکيدن سينه مادر، يک بطري شير، انگشتان خود کودک، انگشت شست و يا پستانک معمولا و در اغلب اوقات براي کودک آرام بخش است.
- کودک را نزديک بدن خود نگه داريد: نوزاد با پناه گرفتن در آغوش شما آرام مي گيرد.
- ماساژ: ماساژ ملايم دست و پا، ممکن است کودک را آرام کند، ولي قبل از چهار هفتگي شکم و ستون فقرات کودک را ماساژ ندهيد و براي ماساژ از روغن مغزهاي خوراکي مانند روغن بادام استفاده نکنيد.
- موسيقي: اصوات ريتم دار يا موسيقي ملايم و لطيف مي توانند به آرام کردن نوزاد کمک کنند، حتي گاهي صداي ماشين لباسشويي يا جاروبرقي برخي از کودکان را آرام مي کند.
- تکان دادن کودک: کودک را در آغوش خود به آرامي به حالت گهواره اي تکان دهيد و يا او را در گهواره اش قرار دهيد، ولي از تکان تند و شديد بپرهيزيد.
- هواي تازه و فضاي باز: از خانه خارج شويد. معمولا فضاي باز به آرام شدن کودک کمک مي کند ولي حتي اگر چنين نباشد. تحمل گريه نوزاد در فضاي باز آسان تر است.
- نفخ: وقتي کودکان مي توانند نفخ خود را رها کنند احساس بهتري دارند؛ بنابراين کودک را به صورت عمودي در آغوش بگيريد و سرش را روي شانه خود قرار دهيد و با دست آرام به پشتش بزنيد.
- حمام: يک حمام گرم مي تواند کودک را آرام کند؛ ولي توجه داشته باشيد که گاهي نيز نتيجه معکوس دارد.
- کودک را به اتاق آرام تري ببريد و با نوازش و آوازهاي ملايم او را آرام کنيد.

گريه در کودکان بزرگ تر
 

وقتي کودکان مرحله نوزادي را پشت سر مي گذارند نيز گريه مي کنند و اين نيز دلايل خاصي دارد که ممکن است يکي از عوامل زير باشد:
- نگراني: بعضي از کودکان وقتي شما دور از ديدشان باشيد نگران مي شوند. اين مساله به ويژه بعد از هفت يا هشت ماهگي بيشتر اتفاق مي افتد.
- نياز به همراه: گريه کودک به دليل شيطنت يا اذيت و آزار نيست، بلکه او مي خواهد که شما به نزدش برويد و زماني که اين کار را بکنيد خوشحال مي شود.
- دندان درآوردن: البته در اين مورد اتفاق نظر وجود ندارد، ولي اغلب والدين معتقدند که دندان درآوردن تا حدودي موجب گريه کودک مي شود.
- ترس هاي جديد: ممکن است کودک شما به دلايل جديدي احساس ترس کند. براي مثال، شايد صداي جاروبرقي يا ديدن يک حيوان خاص او را بترساند.
- فقدان يک وسيله آرامش بخش: وقتي کودک شما به يک شيء خاص مانند پستانک يا اسباب بازي خاص عادت مي کند، نبود آن ممکن است باعث گريه کودک شود.
- زمين خوردن يا برخورد با اشياء: کاملا آشکار است که اين مورد زماني که کودک شروع به حرکت مي کند، بيشتر اتفاق مي افتد.
نق نق کردن کودکان معمولا زماني است که آنها بزرگ تر مي شوند و اگر به آن به عنوان بخشي از برقراري ارتباط نگاه کنيد، کنار آمدن با آن براي شما ساده تر خواهد بود. مي توانيد در مقابل ناله ها و نق نق هاي کودک مثلا به او بگوييد «مي دانم که خسته شده اي» يا «مي دانم از خريد کردن حوصله ات سر رفته است.»

گريه هاي شب
 

از يک سالگي، از هر سه کودک يکي از آنها هنوز شب ها بيدار مي شوند. تحمل گريه هاي شب هنگام دشوارتر از گريه هاي روز است، زيرا خود والدين نيز خسته هستند و نياز به خواب دارند. در اين صورت اگر کودک شما بالاي شش يا هفت ماه است و از گريه هاي طولاني مدت شب هنگام او به ستوه آمده ايد با پزشک خود مشورت نمائيد و در مورد الگوي خواب از او سوال کنيد. به هر حال نگران نباشيد کودک شما تا ابد گريه نخواهد کرد. سعي کنيد حتي اگر ناراحت هستيد بظاهر لبخند بزنيد، زيرا کودکان نمي توانند فکر شما را بخوانند و ديدن عضلات خندان صورت مي تواند آنها را آرام کند.
منبع: ماهنامه دنياي زنان شماره71