سلاح عشق
هزاران آرزو در سينه دارم
چو آئينه دلي بي كينه دارم
دلم را گرچه بشكستي وليكن
تو را در خاطر ديرينه دارم
عيد نوروز
صفاي آب و لطف عيد نوروز
حضور همرهان و بخت پيروز
به هر جا بنگري شادي عيان است
چه ديروز و پريروز و چه امروز
دو رنگي
ز بس ديدم دو رنگي ها در ايام
به كام ديگران گرديده ايام
به جان از سايه خود بيم دارم
ز بس افتاده ام در بند هر دام
دُر اقيانوس
چون غنچه شوي وقت شكفتن آيد
دلگير شوي نوبت گفتن آيد
بايد بشوي در كف اقيانوس
شايد كه كفي براي سُفتن آيد
گمنام خورشيدي
هر چند كه با دشمن دين جنگيديم
عشق است حقيقتي كه ما فهميديم
مانند ابوذريم در اين ايام
در شهرت گمنامي خود خورشيديم
ايثارگران
ما ذره ولي به حلقه خورشيديم
آيينه عشق و رويش اميديم
در بندگي خالص عشق و ايثار
ايثارگران عرصه توحيديم
آزادگان
سلام آزادگان عشق و ايثار
اسيزران دل مشتاق ديدار
به اميد لقاء الله جنت
شما را دست حق باشد نگهدار
حضرت انتظار...
زمين شد خاك كوفه مرتضي كو
جهان ويران شده فكر بنا كو
تو ادعوني شنو از عرش رحمان
حضورت در طلوع جمعه ها كو
چشمم به در سپيد شد اما نيامدي
دل قفل بي كليد شد اما نيامدي
گفتي هنوز پر نشده خاك از گناه
دنيا همه يزيد شد اما نيامدي
زمين چه بي ثباته كي ميايي
گناه نُقل نباته كي ميايي
كجايند سي صد و سيزده ابر مرد
جهان در انحطاطه كي ميايي
ارتش كلمه طيبه است
فلك پيماست مرغ و رام ارتش
دهد زينت به عالم نام ارتش
اگر پايش نهد بر مرز ميهن
بيفتد خصم دون در دام ارتش
حصار محكم دين ارتش ماست
نگين سرزمين و فخر دنياست
بر اين پيشاني سرخ رشادت
نشان مهر ميهن خوب پيداست
چراغ آسماني دارد ارتش
كه نور عاشقي مي بارد ارتش
شقايق تا شقايق دست عشق است
گل آزادگي ميكارد ارتش
سلاح عشق
سلاح عشق و ايمان دارد ارتش
كه نور پاك قرآن دارد ارتش
اگر گل هاي او گرديده پرپر
بهاري با شهيدان دارد ارتش
گل ارتش زمستاني ندارد
غم و اندوه طوفاني ندارد
يقين جان سپاري در دل اوست
كه احساس پشيماني ندارد
سپاه و ارتش است بازوي حيدر
علي شد وارث دين پيمبر
هجوم تير دشمن را بگيريد
بسازيد از دل ديوانه سنگر
بسيجي ارتشي نور الهي است
سپاه عاشقي را پادشاهي است
سرود خون ياران شب جنگ
نويد نور پاك صبحگاهي است
كوه ايمان
مقام كوه ايمان است ارتش
ستون عرش يزدان است ارتش
براي حفظ ايران از دل و جان
هميشه مرد ميدان است ارتش
به تعبيري دل و جان است ارتش
قواي حفظ ايران است ارتش
به هنگام دفاع از مرز كشور
چنان يك سد ايمان است ارتش
دليران وطن شيران گردند
سبوي العطش بي باده خوردند
صراط مستقيم عشق گشتند
به هنگام دفاع استاده مردند
سرباز كوچك
صياد سرباز اگرچه كوچك اين راه مي شود
صيد بزرگ حضرت الله مي شود
سرباز كوچك است كه با عزت و جلال
تنها بزرگ و سرور درگاه مي شود
سرباز خدا...
صيد شد صياد اهل دل اگر
صيد ديگر مي رسد زين رهگذر
اين همه صياد و صيد راه عشق
رو به شهر عشق بيني همسفر
مهماني
به من گفتي چرا باران نيامد
چرا تير عراقي جان نيامد
به غير از تركش خمپاره شصت
براي فرق من مهمان نيامد
هفت سين جبهه
شب عيد است و بوي، مشك و عنبر
گل خمپاره آمد توي سنگر
اگر ما هفت تن بي سر بگرديم
شود اين هفت سين كامل برادر
چاشني خرج ما شد تمام
گو به بيسيم چي بگويد اين پيام
چند تا نقل و نبات از راه دور
زود بفرستد براي سرو شام
شيوه هندلي
حيرت سربازي من بي دلي است
بي دلي هم حاصل بي حاصلي است
مي زنم همي زور تا روشن شوم
شيوه جنگيدن ما هندلي(1) است
مي دوم ديوانه دنبال يقين
تا بگيرم رشته حبل المتين
احترام عاشقي ها واجب است
مي روم پاي برهنه روي مين
طنز جبهه
مي خورم من آب را بي معطلي
با كلاه كاسكت و يا با يقلوي
تشنه لب تا كربلا بايد رويم
يا حسين و يا حسين و يا علي...
پي نوشت ها :
1-عمليات آفندي كليد هندلي 1360/1/15 در فتح المبين.
