جلبك دريايي به عنوان سوخت زيستي؟
ترجمه: زهرا درويش ورچه زاده، مونا آجداني
آيا جلبك دريايي قرمز، يك سوخت زيستي قابل تداوم در آينده است؟ اكنون كه پژوهشگران توانسته اند فرايند عملكرد را به تخمير گالاكتوز تقليل دهند، بدون شك پاسخ اين پرسش مثبت است.
«يونگ سو جين»، يكي از پژوهشگران مي گويد: «توليد كنندگان سوخت هاي زيستي، اين سوخت را به سختي به وسيله تجزيه ناسازگار فيبرهاي قندهاي موجود در مواد قابل تخمير، از محصولات زيستي توده خاكي به دست مي آورند. همچنين فرايندهاي مقدماتي مفرط به منظور استخراج قند و متعاقبا تخمير ميكروبي، موجب توليد فرآورده هاي جانبي سمي شده است.»
او مي افزايد: «مي توان توده هاي زيستي دريايي را به راحتي به قندهاي قابل تخمير تبديل كرده، و ميزان توليد و توزيع آنها نسبت به توده هاي زميني در طيف وسيع تري قرار دارد.»
در حالي كه به تازگي جين و همكارانش با استفاده از ساكارومايسز-سه ژن را شناسايي كردند كه حالت كلي آنها در مقايسه با نسبت كنترل فشار، تخمير گالاكتوز را تا 250 درصد افزايش داد.
او گفت: «اين دستاورد، امكان موفقيت اقتصادي سوخت هاي زيستي زيردريايي را تا حد زيادي افزايش مي دهد.»
وي افزود كه به ويژه توصيف حالت كلي يك ژن، فرم كوتاه شده ژن تي يو پي1، افزايش ميزان تخمير گالاكتوز را موجب مي شود. هر دو گونه جديد قند (گلوكز و گالاكتوز)تقريبا سه برابر سريع تر از فشار كنترل شده 8 در 24 ساعت مصرف مي شوند.
با توجه به گفته جين، گالاكتوز يكي از فراوان ترين قندهاي موجود در توده هاي زيستي دريايي است كه بدين ترتيب، افزايش تخمير آن به طور صنعتي براي توليد كنندگان سوخت زيستي جلبك دريايي مفيد است.
- نسبت بالاي بازده توليد توده زيستي گياهي زير دريا نسبت به توده زيستي خاكي آن در واحد سطح.
- توده زيستي دريايي به دليل اين كه فاقد ساختار سركش كريستالي سلولز و ليگنين است، به راحتي مي تواند به نسبت توده زيستي ديگر، كاملا پليمريزه مي شود.
- ميزان تثبيت در اكسيد كربن توسط توده هاي دريايي بسيار بالاتر از توده هاي خاكي است، و آن را گزينه اي قابل توجه براي جداسازي و بازيافت دي اكسيد كربن مي سازد.
منبع: ماهنامه دانشمند شماره 570
«يونگ سو جين»، يكي از پژوهشگران مي گويد: «توليد كنندگان سوخت هاي زيستي، اين سوخت را به سختي به وسيله تجزيه ناسازگار فيبرهاي قندهاي موجود در مواد قابل تخمير، از محصولات زيستي توده خاكي به دست مي آورند. همچنين فرايندهاي مقدماتي مفرط به منظور استخراج قند و متعاقبا تخمير ميكروبي، موجب توليد فرآورده هاي جانبي سمي شده است.»
او مي افزايد: «مي توان توده هاي زيستي دريايي را به راحتي به قندهاي قابل تخمير تبديل كرده، و ميزان توليد و توزيع آنها نسبت به توده هاي زميني در طيف وسيع تري قرار دارد.»
در حالي كه به تازگي جين و همكارانش با استفاده از ساكارومايسز-سه ژن را شناسايي كردند كه حالت كلي آنها در مقايسه با نسبت كنترل فشار، تخمير گالاكتوز را تا 250 درصد افزايش داد.
او گفت: «اين دستاورد، امكان موفقيت اقتصادي سوخت هاي زيستي زيردريايي را تا حد زيادي افزايش مي دهد.»
وي افزود كه به ويژه توصيف حالت كلي يك ژن، فرم كوتاه شده ژن تي يو پي1، افزايش ميزان تخمير گالاكتوز را موجب مي شود. هر دو گونه جديد قند (گلوكز و گالاكتوز)تقريبا سه برابر سريع تر از فشار كنترل شده 8 در 24 ساعت مصرف مي شوند.
با توجه به گفته جين، گالاكتوز يكي از فراوان ترين قندهاي موجود در توده هاي زيستي دريايي است كه بدين ترتيب، افزايش تخمير آن به طور صنعتي براي توليد كنندگان سوخت زيستي جلبك دريايي مفيد است.
- نسبت بالاي بازده توليد توده زيستي گياهي زير دريا نسبت به توده زيستي خاكي آن در واحد سطح.
- توده زيستي دريايي به دليل اين كه فاقد ساختار سركش كريستالي سلولز و ليگنين است، به راحتي مي تواند به نسبت توده زيستي ديگر، كاملا پليمريزه مي شود.
- ميزان تثبيت در اكسيد كربن توسط توده هاي دريايي بسيار بالاتر از توده هاي خاكي است، و آن را گزينه اي قابل توجه براي جداسازي و بازيافت دي اكسيد كربن مي سازد.
منبع: ماهنامه دانشمند شماره 570
.jpg "غیرت چیست؟ اقسام غیرت کدامند؟ علل بی غیرتی چیست؟")
