همه فوايد پنيرك
نويسنده: زهره کرباسچيان
کارشناس ارشد تغذيه
دانشگاه علوم پزشکي تهران
کارشناس ارشد تغذيه
دانشگاه علوم پزشکي تهران
پنيرك با نام علمي(MalvaSylvestris) و از تيره Malvaceae گياهي است دوساله و يا پايا (دائمي) و ندرتاً يك ساله كه به وسيله بذر تكثير و انتشار مي يابد. اين گياه خودروي مكان هاي خشك و آفتابي است و ريشه هاي آبدار و سفيدرنگي دارد. ساقه هاي آن نيمه خوابيده به ارتفاع 10-50 سانتيمتر بوده و برگ هاي آن داراي دمبرگ طويل و پهنك قلبي شكلي به طور 2-8 سانتيمتر است. اين گياه در ماه هاي ارديبهشت تا تيرماه ظاهر مي شود. از نظر طب سنتي، گياه پنيرك را معتدل مي دانند. از برگ و گل اين گياه در طب استفاده مي شود.
مهم ترين ماده مؤثر گل هاي پنيرك را موسيلاژ (لعاب نباتي) تشكيل مي دهد كه در اثر هيدروليز آن گالاكتوز، آرابينوز، گلوكز، رامنوز و گالاكتورونيك اسيد حاصل مي شود. علاوه بر آن ويتامين هاي B، A، C نيز در آن يافت مي شود. گلوكورونيك اسيد، فلاوونوئيدها، فنوليك اسيد، آسپارژين، آلتئين، تانن ها و روغن volatile ساير تركيباتي هستند كه در اين گياه وجود دارند.
پنيرك از نظر گياه پزشكي در گروه گياهان تسكين دهنده طبقه بندي مي شود. پنيرك به خاطر داشتن موسيلاژ خاصيت تسكين دهنده دارد؛ هرچند كه ساير تركيبات موجود در اين گياه از جمله فلاوونوييدها و آنتوسيانيدين ها (anthocyanidin) نيز در اين خاصيت نقش دارند. خواص ديگر اين گياه شامل خاصيت ادرار آور، تب بر و ملين مي باشد. اين گياه در درمان عفونت هاي خفيف مي تواند مفيد باشد. تأثير آن در درمان سرماخوردگي تأييد شده است، كه بدين منظور به صورت چاي و يا دمكرده مي تواند مصرف شود.
پنيرك مي تواند در درمان اسهال خوني، به همراه ساير درمان هاي دارويي استفاده شود و خاصيت مسهل و نرم كننده دارد.
دمكرده آن براي كساني كه دچار يبوست هستند توصيه مي شود. مصرف اين گياه سبب حفاظت از نسوج اطراف دندان ها نيز مي شود.
منبع: نشريه دنياي تغذيه، شماره 108
مهم ترين ماده مؤثر گل هاي پنيرك را موسيلاژ (لعاب نباتي) تشكيل مي دهد كه در اثر هيدروليز آن گالاكتوز، آرابينوز، گلوكز، رامنوز و گالاكتورونيك اسيد حاصل مي شود. علاوه بر آن ويتامين هاي B، A، C نيز در آن يافت مي شود. گلوكورونيك اسيد، فلاوونوئيدها، فنوليك اسيد، آسپارژين، آلتئين، تانن ها و روغن volatile ساير تركيباتي هستند كه در اين گياه وجود دارند.
پنيرك از نظر گياه پزشكي در گروه گياهان تسكين دهنده طبقه بندي مي شود. پنيرك به خاطر داشتن موسيلاژ خاصيت تسكين دهنده دارد؛ هرچند كه ساير تركيبات موجود در اين گياه از جمله فلاوونوييدها و آنتوسيانيدين ها (anthocyanidin) نيز در اين خاصيت نقش دارند. خواص ديگر اين گياه شامل خاصيت ادرار آور، تب بر و ملين مي باشد. اين گياه در درمان عفونت هاي خفيف مي تواند مفيد باشد. تأثير آن در درمان سرماخوردگي تأييد شده است، كه بدين منظور به صورت چاي و يا دمكرده مي تواند مصرف شود.
تأثير پنيرك بر سيستم گوارش
پنيرك مي تواند در درمان اسهال خوني، به همراه ساير درمان هاي دارويي استفاده شود و خاصيت مسهل و نرم كننده دارد.
دمكرده آن براي كساني كه دچار يبوست هستند توصيه مي شود. مصرف اين گياه سبب حفاظت از نسوج اطراف دندان ها نيز مي شود.
تأثير پنيرك بر سيستم تنفس
تأثير پنيرك بر پوست
تأثير پنيرك بر كليه
ساير اثرات
موارد منع مصرف
منبع: نشريه دنياي تغذيه، شماره 108