مفت باشه، گوش باشه!

اين روزها بعضي ها دنبال گوش مفت مي گردند، شما چطور؟
 

دورو برتان را بگرديد حتما كسي را پيدا مي كنيد كه هميشه دنبال گوش مفتي است كه به حرفهايش گوش بدهد.هنر منحصر به فرد آنها، پايين آوردن مخ است.اين تيپ آدم ها اغلب خودشان هم از اين خصلت خبر ندارند اما به طرز عجيبي از هيچ فرصتي براي برقراري ارتباط جديد دريغ نمي كنند.

اگر آن آدم خودتان هستيد!
 

بايد پرحرفي را درمان كرد.پس شروع كنيد.درد خود درماني كمتر از درمان توسط ديگران است.
- سكوت را تمرين كنيد.خيلي اوقات زماني كه حرفي براي گفتن داريد و واقعا دلتان مي خواهد حرف بزنيد، سكوت كنيد.سخت است، اما نشدني نيست.
- قبض تلفن همراه و ثابت را جلويتان بگذاريد.واقعا دليلي دارد كه اين همه پول به خاطر حرف زدن بپردازيد؟
- به كارهاي نيمه كاره تان فكر كنيد كه همين پرچانگي باعث ناقص ماندن آنها شده.براي اينكه با آدم هاي كناريتان بحث جديدي را باز نكنيد، يك هدست داخل گوشتان بگذاريد.
- هر جمله اي را كه مي خواهيد به زبان بياوريد در ذهنتان مدام تكرار كنيد.ببينيد زدن آن حرف چيزي را عوض مي كند يا هيچ تاثيري ندارد.اگر هيچ تاثيري ندارد پس دليلي ندارد آن را بگوييد.
- خودتان را با كارهاي مفيد خسته كنيد.مثلا كتاب بخوانيد، پياده روي كنيد، ورزش كنيد تا فرصت حرف زدن پيدا نكنيد.
- اين چه كاري است كه براي ديگران حرف بزنيد.حرف ها، خاطره ها و حتي درد دل هايتان را در يك دفترچه و يا يك وبلاگ شخصي براي خودتان بنويسيد.

چه دام هايي دارند؟
 

هميشه موقعيت هايي اهست كه به پرحرف ها برمي خوريم و نمي دانيم چطور بايد از دست آنها فرار کنيم؛ پس مجبوريم تا آخر ماجرا با پرحرف هاي عزيز بمانيم.
- داخل اتاق كارتان نشسته ايد و مشغول كاريد كه يكي از دوستان وارد مي شود و با كلي كاغذهاي روي ميزتان بازي مي كند و از كارهايي كه انجام داده اند و مي خواهند انجام بدهند حرف مي زند.هرجاي حرفشان هم كه تمام مي شود و از شما سكوت مي بينند.ادامه بحث با سوال شروع مي كنند و سوال پيچتان مي كنند.كلي هم از كار بقيه كارمندها ايراد مي گيرند.
- هميشه از او يك پيامك داريد.هر پيامي هم كه جواب بدهيد، او پيامك تازه اي مي فرستد.
- كار تمام شده و از پله ها در حال پايين رفتن هستيد كه سرو كله اش پيدا مي شود و تا ماشين همراهي تان مي كند و آخر سر هم بي تعارف سوار مي شود و از شما مي خواهد كه تا يك جايي از مسير او را ببريد.اين بار غير از گوش، ماشين مفت هم گير آورده.
- زنگ در خانه را مي زنند.همسايه آمده بپرسد ديروز بعد از ظهر كه تلفن زده، چرا شما جواب نداده ايد.بايد توضيح بدهيد هر چه هم تعارف كنيد داخل نمي آيد.به خيال خودش مي خواهد زود برود.اما نمي رود و دايرالمعارف كاملي از فعاليت يك هفته گذشته همسايه ها تحويل مي دهد.
- توي اتوبوس يك جا براي نشستن پيدا كرده ايد و مي خواهيد سرتان را به پنجره تكيه بدهيد كه نفر كناري اسم ايستگاه را مي پرسد.او يك همدم براي خودش دست و پا كرده و مي خواهد تا انتهاي ايستگاه يك بند بيخ گوشش حرف بزند.
- تا آن لاين مي شويد، يك پنجره سلام سبز مي شود.بعضي ها غيرحضوري و مجازي هم گوش مفت گير مي آورند.آن قدر بحث را دنبال مي كند كه چشم تان را توي مانيتور ببرد.

چه خصوصياتي دارند؟
 

بيشتر خصوصيات اخلاقي شان از همين پرحرفي شروع مي شود، به همين دليل، تشابهات زيادي دارند.
- وقتي وارد يك جمع جديد مي شويد اين گروه از آدم ها جزو اولين كساني هستند كه به سمتتان مي آيند و مي خواهند گروه را به شما معرفي كنند.اول كاري خيلي تحويلتان مي گيرند و حسابي هوايتان را دارند.
- همان اول سفره دلشان را باز مي كنند و هرچه در دل تنگشان هست بيرون مي ريزند.از شما هم توقع دارند مثل آنها رفتار كنيد.
- چون به خاطر اين پرحرفي دست رد به سينه شان زياد خورده و هميشه از زمين و زمان شاكي هستيد و دنبال فرصتي براي درد دل كردن مي گردند و پشت سر عالم و آدم حرف مي زنند.
- برايشان فرق نمي كند با چه كسي حرف بزنند.فقط بايد حرف بزنند.خاله زنك هاي بزرگي هستند.چون مدام حرف ديگران را وسط مي كنشد و كلي حرف اين طرف و آن طرف مي برند.
- آدم وقتي زياد حرف بزند، زياد هم اشتباه مي كند پس ممكن است براي لاپوشاني اشتباهاتشان مدام دروغ هاي دنباله دار به هم ببافند.
- چون هر روز بخش زيادي از گوش شما را مي خورند، اين توهم را دارند كه دوست صميمي تان هستند و بايد در جايگاه يك دوست صميمي مدام نصيحت تان كنند.هميشه خودشان را يك داناي كل مي دانند.مثلا مدام براي رفتارها و كارهايتان نظر مي دهند.ممكن است هيچ ربطي به آنها نداشته باشد.اما اين صميميت تخيلي زبانشان را به كار انداخته!
- هميشه به دنبال افزايش روابطشان هستند و به همين دليل دوستي هاي عميقي ندارند و ممكن است خيلي اوقات زير رفاقت هاي قبلي هم بزنند.چون هميشه دنبال يك آدم جديد مي گردند تا تجربه هاي تلخ قبلي ها را فراموش كنند.
- اكثر اين تيپ آدم ها اعتماد به نفس پاييني دارند.هميشه دنبال اين هستند كه توجه اطرافيان را به خودشان جلب كنند.مدام از خودشان تعريف مي كنند و از افتخاراتشان حرف مي زنند.
- بيشتر از اينكه گوش داده باشند حرف زده اند و اطلاعات كمي دارند.اما هميشه و در هر مساله اي كه شايد تخصصي در آن نداشته باشند مدام اظهار نظر مي كنند.مثلا هنوز از راه نرسيد يكهو وارد بحث مي شوند و ادامه مي دهند.

چه كارهايي مي شود كرد؟
 

گوش راه ورود به مغز و اعصاب است.بايد چاره اي پيدا كنيد كه در اين موقعيت ها قرار نگيريد و اگر هم قرار گرفتيد چطور از آن فرار كنيد.
- جدي و سر و سنگين رفتار كنيد.تا حساب كار دستشان بيايد كه گوش شما از آن گوش ها نيست كه مفت گيرش بياورند.
- چيزي برايشان تعريف نكنيد، از خاطره هايتان نگوييد كه كوهي از خاطرات داشته و نداشته شان را در گوش شما فرو خواهند كرد.
- طوري رفتار كنيد كه انگار حرف او را مي فهميد، اگر فكر كند حرفش را نفهميده ايد، مدام براي شما تكرارش مي كند.
- مستقيم بگوييد وقت نداريد به حرف هاي او گوش كنيد و حتما بايد به كارتان برسيد.گفتن همين جمله شما را از عذاب بزرگي نجات مي دهد.اگر چه اولش كمي سختتان مي آيد.
- بفهمانيد به شما نزديك نيستند و به هيچ وجه در مسائل شخصي راهشان ندهيد.
- اگر همكار يا كارمند پرحرف داريد از او بخواهيد در خواست هايش را فقط مكاتبه كند.آنها قدرت نوشتاري و نامه نگاري اداري شان اصلا به پاي حرف زدنشان نمي رسد.
منبع: همشهري جوان شماره 315