علت تازه و سالم ماندن بعضي از موميايي هاي دنيا هنوز مشخص نشده است.
موميايي ها، اشيايي پر رمز و رازند که هميشه داستان هايي جالب و عبرت آموز را در دل خود نهفته دارند؛ اجسادي که کشف حقيقت آنها حتي براي دانشمندان نيز دشوار است. بعضي از آنها آن قدر سالم و طبيعي باقي مانده اند که باعث حيرت همگان شده اند ولي راز بسياري از اين تازه ماندن ها حتي پس از گذشت اين همه سال، هنوز هم فاش نشده است. امروزه تعداد بسياري از مشهورترين و عجيب ترين موميايي هاي دنيا در موزه ها قرار داده شده اند تا همه بتوانند آنها را از نزديک ديده و از سرنوشت آنها با خبر شوند.
توت آنخ آمون
توت آنخ آمون فرعون سلسله هجدهم مصر بود. در سال 1922 يک باستان شناس به نام هوارد کارتر توانست در نزديکي قصر او جسد موميايي شده اش را پيدا کند. اين موميايي در تابوتي که از 1065 کيلوگرم طلا ساخته شده بود در ميان مقدار زيادي طلا و نقره قرار داشت و روي صورتش نقابي از طلا گذاشته شده بود. جالب اين بود که تمام اعضاي داخلي بدن او در آورده شده، جداگانه موميايي و در يک صندوق کوچک تر قرار داده شده بودند. پس از تحقيقات مشخص شد موميايي کردن فرعون 70 روز طول کشيده است. 15 روز براي تميز کردن، 40 روز براي خشک شدن و 15 روز براي باندپيچي. امروزه اين موميايي و تابوتش همچنان در مقبره قرار دارد؛ ولي قسمتي از طلا و جواهرات آن به موزه ملي مصر منتقل شدند.
جينجر
جينجر يکي ديگر از مشهورترين موميايي هاي دنياست که حدود 5 هزار سال پيش زندگي مي کرد. اين موميايي در گبلين – شهري در مصر – در حالي که در يک قبر کم ارتفاع با فضايي بسيار گرم و شن هاي خشک، دفن شده بود، پيدا شد. اين مکان داغ مي تواند در زماني بسيار کوتاه بيش از 75 درصد از آب بدن را خشک کند و همين امر باعث شده بود تا بدن جينجر از پوسيدگي در امان بماند. همراه جينجر تعداد زيادي ظروف سفالي نيز دفن شده بودند که احتمالاً نشان دهنده شغل و پيشه اش بوده است. موميايي جينجر هم اکنون در موزه پزشکي انگلستان نگهداري مي شود. دليل اصلي او هرگز مشخص نشد و دانشمندان احتمال مي دهند که او براي دوري از پوسيدگي در اين محل دفن شده است.
مردان نمکي
از سال 1993 تا دسامبر 2005 ي سري از اجساد موميايي در اطراف معدن نمک چهر آباد زنجان پيدا شد. اولين موميايي زماني پيدا شد که کارگران مشغول استخراج نمک بودند که به يک جسد با ريش و موي بلند که گوشواره طلايي در گوشش بود يافتند. پس از آن تحقيقات گسترده تر آغاز شد که نتيجه آن تعداد ديگري استخوان، ظروف سفال و نقره و تکه هاي لباس بود. جواهرات روي لباس هاي آنها نشان مي داد که اين موميايي ها از طبقه اشراف بوده اند و قدمت آنها به 1700 تا 2300 سال قبل باز مي گردد. اين طور که معلوم است آنها به دليل ماندن در محيطي نمکي به طور طبيعي موميايي شده اند. سرو پاي چپ يکي از اين موميايي ها هم اکنون در موزه ملي ايران در تهران نگهداري مي شود.
روزالين لومباردو
روزالين لومباردو کودکي ايتاليايي بود که در سال 1918 در پالرمو به دنيا آمد و دو سال بعد بر اثر ذات الريه از دنيا رفت. پدر او که تحمل دوري از فرزندش را نداشت. تصميم گرفت با همکاري پزشکي به نام آلفردو سالافيا، جسد دخترش را موميايي کند. اين موميايي آن قدر حرفه اي صورت گرفت که نمي توان باور کرد که بيش از 90 سال از عمر آن مي گذرد و گويا کودکي واقعي است که به خواب رفته است. به همين خاطر اين موميايي به زيباي خفته معروف شده است. راز موميايي کردن او به اين شکل و به طور طبيعي، مسأله اي است که هنوز کسي نتوانسته جوابي براي آن پيدا کند؛ اما بررسي هاي متخصصان نشان مي دهد از روي، نمک، الکل، اسيد ساليسليک و گليسيرين در تهيه مواد مورد نياز براي موميايي کردن استفاده شده است.
مرد لجني
تالاندمن يا مرد لجني در سال 1950 در حالي که در يک لجنزار در جاتلند پنينسولا در دانمارک دفن شده بود. پيدا شد. گل و لاي در محل دفنش باعث شده بود تا جسد به طور طبيعي موميايي شود. با اينکه قدمت آن به قرن چهارم قبل از ميلاد باز مي گشت اما سر و صورتش خيلي خوب مانده بود؛ به طوري که با يک جسد تازه به قتل رسيده اشتباه گرفته شد. طناب دور گردن او نشان مي داد که دليل مرگ خفگي بوده است و اين طور که به نظر مي رسيد. او به دار آويخته شده بود اين موميايي هم اکنون در موزه سيلکبورگ دانمارک نگهداري مي شود که البته سر آن روي يک بدن مصنوعي؛ اما درست مشابه بدن اصلي قرار گرفته است.
مرد يخي
«مرد يخي » و «مرد هوسلابجوچ»القابي است که به او تزي داده شده. در سپتامبر 1991 دو جهانگرد آلماني او را در منطقه هوسلابجوچ کوه هاي آلپ و در مرز اتريش و ايتاليا پيدا کردند. اين موميايي متعلق به مردي بود که حدود 5300 سال پيش مي زيسته است. طبق آزمايشات و شبيه سازي هاي دانشمندان، مشخص شده که قد او تزي در حدود يک متر و 65 سانتي متر بوده و بيش از 50 کيلوگرم وزن داشته است. همچنين از روي ناخن هاي او مشخص شد به احتمال زياد به مدت شش ماه قبل از مرگ از بيماري روده اي رنج مي برده است. دليل مرگ او نيز گيرافتادن در توفان و سرما تشخيص داده شد. جسد او به خاطر ماندن در برف و يخ به طور طبيعي موميايي شده بود.
ولاديميرلنين
ولاديميرلنين که در سال 1870 متولد شد. رهبر انقلاب 1917 روسيه و بنيانگذار اتحاد جماهير شوروي سوسياليستي بود. در سال 1918 از يک ترور توانست جان سالم به در ببرد؛ اما به شدت آسيب ديد و دوره درماني بسيار طولاني اي را پشت سر گذاشت. پس از آن تا سال 1923 سه بار سکته کرد و بالاخره در سال 1924و در 53 سالگي درگذشت. پس از مرگ او همسرش خواست تا بدن شوهرش موميايي شود تا ياد او هميشه زنده بماند. جسد موميايي او هم اکنون در آرامگاه لنين در مسکو قرار داده شده است و بازديد از آن براي همه آزاد است.
برنادت
ماريا برنادا سابريوس مشهور به برنادت دختري پاکدامن بود که هر روز براي دعا و نيايش به چشمه اي نزديک خانه شان مي رفت. برنادت در 18 سالگي تصميم گرفت تا راهبه شود و به صومعه نقل مکان کرد. او در 35 سالگي در اثر ابتلا به سل استخواني درگذشت. پس از مرگ، جسد او در همان صومعه به خاک سپرده شد. پس از گذشت چندين سال، وقتي خواستند در آن مکان کليسايي بسازند. مجبور به جا به جايي تابوت برنادت شدند اما چيزي که مي ديدند باور نکردني بود؛ جسد او بدون کوچکترين تغييري باقي مانده و تنها پوستش کمي رنگ پريده شده بود. هم اکنون جسد برنادت که به وسيله کشيدن لايه اي بسيار نازک از موم. موميايي شده است. در کليساي مريم مقدس و در محفظه اي شيشه اي که براي همه قابل رؤيت است. نگهداري مي شود.
دوشيزه يخي
خو آنيتا يا دوشيزه يخي، موميايي طبيعي اي است که در سپتامبر 1995 در نزديکي قله کوه آمپاتو در پرو پيدا شد. خوآنيتا دختري از قوم اينکا بود که حدود 500 سال قبل زندگي مي کرد؛ در دوراني که انسان ها براي دوري از عذاب قرباني مي شدند. او نيز در سني بين 12تا 14 سالگي قرباني شده و در قله کوه رها شده بود؛ جايي که تعداد بسيار ديگري از اسکلت انسان هاي قرباني شده پيدا شد. جسد خوآنيتا به خاطر قرار گرفتن در معرض برف و يخ به طور طبيعي موميايي شده بود. تمام اعضاي داخلي بدن، موها، پوست و حتي خون او منجمد شده و سالم باقي مانده بودند. خوآنيتا يکي از زيباترين موميايي ها دنيا نيز لقب گرفته است.
ياغي 6 ميليون دلاري
مک کاردي ياغي بود که در يک درگيري مسلحانه کشته شد. زماني که تصميم داشتند او را به خاک بسپارند. هيچ کس براي شرکت در مراسم حاضر نشد.
مأمور خاکسپاري هم تصميم گرفت او را به عنوان سارق و قانون شکني که هيچ کس او را دوست نداشت و براي دادن درس عبرت به ساير خلافکاران، موميايي کند. پنج سال بعد، مردي که صاحب يک کارناوال بود و ادعا مي کرد برادر المر را مي شناسند. حاضر شد تا او را براي خاکسپاري نزد برادرش ببرد. اما موميايي المر را در کارناوال هاي مختلف به نمايش گذاشت. از آن به بعد تا به حال مدت 60 سال است که اين موميايي چندين بار به انواع و اقسام موزه هاي عمومي، نمايشگاه ها و کارناوال ها فروخته شده ست. اين موميايي ها براي آخرين بار و در سال 1977، 6 ميليون دلار به موزه مجسمه هاي مومي فروخته شد.
منبع: نشريه همشهري سرنخ، شماره 99.
