رهنمودهای رهبرمعظم انقلاب اسلامی
مسأله دیگر، مسأله همین کار ممیزی کتاب است. این کار، کار بسیار مهمی است و از لحاظ مبنایی، دو مبنا وجود دارد که واقعاً باید انتخاب کرد. البته از نظر من، مطلب روشن است، که حالا مطرح می کنم. یک مبنا، مبنای اصل ممیزی است؛ با این تفکر که نویسنده حق دارد حرف خودش را به گوش مخاطبان برساند و اگر شما ناراحتید، بروید به مخاطب بگویید که نخواند یا کتاب ضد این حرف را منتشر کنید که مثلاً گمراه نشود. من که نویسنده هستم، حقم این است که وقتی این کتاب را نوشتم، به هر کس که می خواهم، بدهم یا هر کس می خواهد، بخواند. این، یک مبناست.
مبنای مقابل این، آن است که می گوید، وقتی دستگاه- یعنی دولت- امور مردم را متکفل و متحمل شده است، مسؤولیت دارد که نگذارد فساد، به جسم و جان مردم نفوذ کند. مثلاً فرض کنید،
اگر کسی مایل است از ته دل، هروئین بکشد و کسی هم این ماده را دارد و می خواهد به او بفروشد، شخص خریدار می گوید، شما چه کار دارید؟ من مزاجم قوی است و هروئین در من اثر نمی کند، یا اصلاً دلم می خواهد مزاجم ضعیف باشد؛ ولومی گوید به کسی هم هروئین را نخواهم داد و خودم می خواهم بکشم! دولت در این جا حقی دارد، یا به تعبیر بهتر، مسؤولیتی دارد و آن، مسؤولیت جلوگیری از تسری فساد در جسم و جان و فکر یکایک شهروندان است. این، جزو یکی از وظایف دولت است؛ یعنی نمی تواند اجازه دهد که انسانی، خود و استعداد و موجودی اش را-که فقط هم متعلق به خود او نیست، بلکه متعلق به مجموعه این ملت و این کشور است- تضییع و فاسد کند. (4)
پی نوشت ها :
4. بیانات در دیدار با دست اندرکاران امور هفتۀ کتاب، 30 مهر 1375
منبع :خامنه ای علی رهبر جمهوری اسلامی /رهنمودهای رهبرمعظم انقلاب اسلامی /ناشر موسسه فرهنگی قدر1385
