نویسنده: سیدرضا اکرمی
1. این که سال 92 در پیام مقام معظم رهبری نام "حماسه اقتصادی و سیاسی" به خود گرفت، این نام‌گذاری اهمیت و اولویت دو موضوع کلیدی داخلی و اثرات خارجی آن را به وضوح اعلام می‌دارد. واژه "حماسه" را از جهت ترجمه و توضیح تبیین می‌کنیم که عبارت است از "دلاوری، و دلیری، شجاعت، اشعار رزمی و هیجان انگیز خواندن، شدت و سختی در کار (لغت نامه دهخدا، ص 8074")، در سیاست باشد یا اقتصاد، در میدان رزم باشد یا میدان هنر و سیاست، در انتخابات باشد یا در امتحانات، که باید با شور بود و باشوق، با شعور بود و با شعار، با هیجان و انرژی بود و صدالبته همراه با تدبیر و درایت و مدیریت و کیاست و برنامه و هدف، که هر کاری بدون برنامه و مدیریت نتیجه روشن نمی‌دهد.
2. موضوع اقتصاد در جهان و ایران، موضوعی اساسی شده و غرب و اروپا و ایران را به خود مشغول نموده که گزارش آن را در رسانه‌ها می‌خوانیم و مطالعه می‌کنیم و شروع ریاضت را در سرلوحه برنامه اروپا می‌بینیم و در ایران بویژه در سال 91 گرفتار شوکهای متعدد نمود و دشمن در پی فلج کردن بود، از جهت تحریم خرید نفت و گاز و بانکها برای نقل و انتقال ارز و فروش کالای اساسی و مواد اولیه حتی موضوع دارو که ناجوانمردانه‌ترین روش و بینش و رفتار بود، سال 91 گذشت، با این که سال تولید و کار با سرمایه داخلی، نام‌گذاری شده بود ولی متأسفانه از آن فرصت به درستی بهره‌برداری نشد و خدا می‌داند که "تیم اقتصادی" درست کار نکرد و ضربه‌های روحی و مالی و اجتماعی فراوان وارد نمود. اکنون سال 91 گذشت و به سال 92 وارد شدیم که سالی دو منظوره و دو ساحتی شده که در فصل اول سال برگزاری دو همه‌پرسی فراگیر "شوراها و ریاست جمهوری" را داریم و می‌بایست ان شاء الله سربلند و سرفراز آن را برگزار نمائیم، به شرط همت و حمیت و حمایت یکدیگر و عنایت خداوند.
3. در حماسه اقتصادی اسناد بالادستی "سند چشم‌انداز و برنامه 5 ساله پنجم" را داریم و باید در لایحه بودجه سال 92، کار بایسته و در خور "حماسه اقتصادی" مدنظر قرار دهیم و اولین بودجه مجلس نهم را، بودجه‌ای جامع و مقبول با این نام‌گذاری داشته باشیم، در حماسه اقتصادی باید ا ندیشه‌ای برای "430 هزار میلیارد تومان" نقدینگی داشته باشیم و بکوشیم این نقدینگی حجیم را به سوی تولید و بهره گیری از ظرفیت‌های موجود در بخش "پتروشیمی، پالایشگاهی، سدسازی و راه سازی و ساختمان سازی و غیره" بکار گیریم، دولت از حالت تصدی گری خارج شود و به حالت حاکمیت و هدایت و حمایت درآید. در حماسه اقتصادی الگوی نظارت بر توزیع و قیمت‌گذاری و خدمات را تقویت و تشدید نمائیم. فی المثل موضوع نظارت بر رانندگی را در ایام فروردین را در نظر آوریم که چگونه همه رسانه و پلیس و هلال احمر و مدیران استانها، بسیج شدند که جابجائی جمعیت مسافر تحت نظارت باشد، پیش از این را در بخش "صنعت و تجارت و خدمات" داشته باشیم و جدی بگیریم،
حماسه اقتصادی یعنی به جریان انداختن "بیت المال و مال‌البیت" کشور در کار و تولید و خدمت و سرمایه‌گذاری و بهره وری، و اشتغال، و روشن نمودن موتور محرکه "لکوموتیو، هواپیما، ترانسفورماتور، ژنراتور، ماشین و تراکتور" در همه جا و همه حال و همه زمان.
حماسه اقتصادی یعنی افزایش کیفیت کالای تولیدی و از جمله مرغوب نمودن کالای صادراتی و ایجاد موازنه میان صادرات و واردات و فاصله گرفتن از اتکاء به نفت و ارز آن.
حماسه اقتصادی یعنی نهادینه نمودن پس انداز "در صندوق قرض الحسنه باشد یا در بانکهای اقتصادی" در خانواده و پرهیز از مصرفی شدن و رشد مصرف.
حماسه اقتصادی یعنی رشد تعاونی‌ها و بخش خصوصی و حذف یا کاهش واسطه‌ها و دلالها و بوجود آوردن صنایع تبدیلی و جمع آوری ضایعات "کاغذ، لاستیک، قراضه آهن آلات، پلاستیک، داروهای اضافی در خانه‌ها و غیره" و تبدیل به کالای واسطه ای. یارانه را به تولید بدهیم نه مصرف. کار را به فرهنگ تبدیل کنیم و سیستم تشویق و تنبیه بوجود آوریم.
حماسه اقتصادی یعنی رشد آموزش و آموزش رشد و از تجربه دیگران مانند مالزی و ژاپن و چین با جمعیت 20 برابری ایران، بهره گرفتن والنهایه فرهنگ نقد و نقل و نتیجه را عملیاتی کردن و پاسخگو بودن مسئولان نه سخنگو بودن. مردم را بدهکار نظام قرار دهیم نه طلبکار. به خدا توکل نمودن و به خود اعتماد کردن و به مردم متعهد شدن، در اندیشه و ایده و عقیده خود آوردن.
4. در حماسه سیاسی، نظام جمهوری اسلامی را دستاورد خود بدانیم و از آن چون جسم و جان حفاظت نمائیم و بدانیم "علت محدثه، علت مبقیه" است: در فصل اول سال انتخابات شوراها و ریاست جمهوری داریم که از حقوق همه ملت است و مسئولیت همه مردم نیز، که بین حقوق و تکلیف چون اختیارات و وظائف، فاصله وجود ندارد. انتخابات صحنه امتحان و انتخاب است، صحنه شور و شعار و عمل است، صحنه تعیین سرنوشت چهار سال کشور است و حقاً رئیس‌جمهور که عالی‌ترین مقام اجرائی می‌باشد اگر با درایت و سیاست و کیاست و لیاقت باشد می‌تواند همه چرخهای سیاسی و اقتصادی و صنعتی و اجتماعی را به حرکت آورد که رئیس "قوه مجریه" است به شرط این که "رجل مذهبی" باشد و کارشناس مذهب و "رجل سیاسی" باشد که سیاست تدبیر است و تدبر، بهره گیری از همه موجودی و امکانات است. مدیر و مدبر باشد که در مرکز دایره قرار گیرد و هدایت نماید. دوست شناس و دشمن شناس باشد، زمین شناس و زمان شناس باشد و با اخلاق حسنه در کنار رفتار حسنه و گفتار حسنه، جاذبه حداکثری بوجود آورد و دافعه حداقلی. حقیقت این است که در کشور ما "تحزب جامع و جدی و مجرب" وجود ندارد و بدین جهت نیروسازی و معرفی نیرو و برنامه و پاسخگو بودن، عملیاتی نیست، مدیریت از پائین و ساده شروع نمی‌شود تا مدیریت کلان برسد و آزموده باشد.
حماسه سیاسی یعنی حضور حداکثری مردم همراه با تیم شناخته شده و سابقه‌دار معلوم و مقبول و برنامه روشن و مقبول تا به وضع مطلوب برسیم.
حماسه سیاسی یعنی دعوت دیگران به حضور همراه با شعار و شعور، که ریاست جمهوری آموزشگاه و آزمایشگاه و پژوهشگاه، نیست، بلکه کارگاه است و میدان کوشش و کار و اعتماد، همراه با آرامش.
منبع:www.olgooha.com
2. موضوع اقتصاد در جهان و ایران، موضوعی اساسی شده و غرب و اروپا و ایران را به خود مشغول نموده که گزارش آن را در رسانه‌ها می‌خوانیم و مطالعه می‌کنیم و شروع ریاضت را در سرلوحه برنامه اروپا می‌بینیم و در ایران بویژه در سال 91 گرفتار شوکهای متعدد نمود و دشمن در پی فلج کردن بود، از جهت تحریم خرید نفت و گاز و بانکها برای نقل و انتقال ارز و فروش کالای اساسی و مواد اولیه حتی موضوع دارو که ناجوانمردانه‌ترین روش و بینش و رفتار بود، سال 91 گذشت، با این که سال تولید و کار با سرمایه داخلی، نام‌گذاری شده بود ولی متأسفانه از آن فرصت به درستی بهره‌برداری نشد و خدا می‌داند که "تیم اقتصادی" درست کار نکرد و ضربه‌های روحی و مالی و اجتماعی فراوان وارد نمود. اکنون سال 91 گذشت و به سال 92 وارد شدیم که سالی دو منظوره و دو ساحتی شده که در فصل اول سال برگزاری دو همه‌پرسی فراگیر "شوراها و ریاست جمهوری" را داریم و می‌بایست ان شاء الله سربلند و سرفراز آن را برگزار نمائیم، به شرط همت و حمیت و حمایت یکدیگر و عنایت خداوند.
3. در حماسه اقتصادی اسناد بالادستی "سند چشم‌انداز و برنامه 5 ساله پنجم" را داریم و باید در لایحه بودجه سال 92، کار بایسته و در خور "حماسه اقتصادی" مدنظر قرار دهیم و اولین بودجه مجلس نهم را، بودجه‌ای جامع و مقبول با این نام‌گذاری داشته باشیم، در حماسه اقتصادی باید ا ندیشه‌ای برای "430 هزار میلیارد تومان" نقدینگی داشته باشیم و بکوشیم این نقدینگی حجیم را به سوی تولید و بهره گیری از ظرفیت‌های موجود در بخش "پتروشیمی، پالایشگاهی، سدسازی و راه سازی و ساختمان سازی و غیره" بکار گیریم، دولت از حالت تصدی گری خارج شود و به حالت حاکمیت و هدایت و حمایت درآید. در حماسه اقتصادی الگوی نظارت بر توزیع و قیمت‌گذاری و خدمات را تقویت و تشدید نمائیم. فی المثل موضوع نظارت بر رانندگی را در ایام فروردین را در نظر آوریم که چگونه همه رسانه و پلیس و هلال احمر و مدیران استانها، بسیج شدند که جابجائی جمعیت مسافر تحت نظارت باشد، پیش از این را در بخش "صنعت و تجارت و خدمات" داشته باشیم و جدی بگیریم،
حماسه اقتصادی یعنی به جریان انداختن "بیت المال و مال‌البیت" کشور در کار و تولید و خدمت و سرمایه‌گذاری و بهره وری، و اشتغال، و روشن نمودن موتور محرکه "لکوموتیو، هواپیما، ترانسفورماتور، ژنراتور، ماشین و تراکتور" در همه جا و همه حال و همه زمان.
حماسه اقتصادی یعنی افزایش کیفیت کالای تولیدی و از جمله مرغوب نمودن کالای صادراتی و ایجاد موازنه میان صادرات و واردات و فاصله گرفتن از اتکاء به نفت و ارز آن.
حماسه اقتصادی یعنی نهادینه نمودن پس انداز "در صندوق قرض الحسنه باشد یا در بانکهای اقتصادی" در خانواده و پرهیز از مصرفی شدن و رشد مصرف.
حماسه اقتصادی یعنی رشد تعاونی‌ها و بخش خصوصی و حذف یا کاهش واسطه‌ها و دلالها و بوجود آوردن صنایع تبدیلی و جمع آوری ضایعات "کاغذ، لاستیک، قراضه آهن آلات، پلاستیک، داروهای اضافی در خانه‌ها و غیره" و تبدیل به کالای واسطه ای. یارانه را به تولید بدهیم نه مصرف. کار را به فرهنگ تبدیل کنیم و سیستم تشویق و تنبیه بوجود آوریم.
حماسه اقتصادی یعنی رشد آموزش و آموزش رشد و از تجربه دیگران مانند مالزی و ژاپن و چین با جمعیت 20 برابری ایران، بهره گرفتن والنهایه فرهنگ نقد و نقل و نتیجه را عملیاتی کردن و پاسخگو بودن مسئولان نه سخنگو بودن. مردم را بدهکار نظام قرار دهیم نه طلبکار. به خدا توکل نمودن و به خود اعتماد کردن و به مردم متعهد شدن، در اندیشه و ایده و عقیده خود آوردن.
4. در حماسه سیاسی، نظام جمهوری اسلامی را دستاورد خود بدانیم و از آن چون جسم و جان حفاظت نمائیم و بدانیم "علت محدثه، علت مبقیه" است: در فصل اول سال انتخابات شوراها و ریاست جمهوری داریم که از حقوق همه ملت است و مسئولیت همه مردم نیز، که بین حقوق و تکلیف چون اختیارات و وظائف، فاصله وجود ندارد. انتخابات صحنه امتحان و انتخاب است، صحنه شور و شعار و عمل است، صحنه تعیین سرنوشت چهار سال کشور است و حقاً رئیس‌جمهور که عالی‌ترین مقام اجرائی می‌باشد اگر با درایت و سیاست و کیاست و لیاقت باشد می‌تواند همه چرخهای سیاسی و اقتصادی و صنعتی و اجتماعی را به حرکت آورد که رئیس "قوه مجریه" است به شرط این که "رجل مذهبی" باشد و کارشناس مذهب و "رجل سیاسی" باشد که سیاست تدبیر است و تدبر، بهره گیری از همه موجودی و امکانات است. مدیر و مدبر باشد که در مرکز دایره قرار گیرد و هدایت نماید. دوست شناس و دشمن شناس باشد، زمین شناس و زمان شناس باشد و با اخلاق حسنه در کنار رفتار حسنه و گفتار حسنه، جاذبه حداکثری بوجود آورد و دافعه حداقلی. حقیقت این است که در کشور ما "تحزب جامع و جدی و مجرب" وجود ندارد و بدین جهت نیروسازی و معرفی نیرو و برنامه و پاسخگو بودن، عملیاتی نیست، مدیریت از پائین و ساده شروع نمی‌شود تا مدیریت کلان برسد و آزموده باشد.
حماسه سیاسی یعنی حضور حداکثری مردم همراه با تیم شناخته شده و سابقه‌دار معلوم و مقبول و برنامه روشن و مقبول تا به وضع مطلوب برسیم.
حماسه سیاسی یعنی دعوت دیگران به حضور همراه با شعار و شعور، که ریاست جمهوری آموزشگاه و آزمایشگاه و پژوهشگاه، نیست، بلکه کارگاه است و میدان کوشش و کار و اعتماد، همراه با آرامش.
منبع:www.olgooha.com
/ج
.jpg "چرا پیامبر (ص) فرموده است که سوره هود مرا پیر کرده است؟")
