نویسنده: جیمز فی (1)
ترجمه: مهران اخباریفر
ترجمه: مهران اخباریفر
درصد از اواخر قرن پانزدهم در مسائل تجاری مانند محاسبه ی بهره، سود و زیان و مالیات به کار رفته است؛ اما ریشه ی این مفهوم به مدت ها قبل از آن بر می گردد. وقتی که آگوستوس، امپراطور روم، برای هر جنسی که در حراج فروخته می شد مالیات وضع کرد، نرخ این مالیات 1/100 بود. مالیات های دیگر روم، 1/20 بر هر برده ی آزاد شده و 1/25 بر هر برده ی فروخته شده بود. رومیان که درصد این نسبت ها را نمی شناختند، به سادگی فقط کسرها را به کار می بردند.
در سده های میانه که مبالغ پول رد و بدل شده بزرگ تر بود، 100 پایه ی متداولی برای محاسبه شد. در دست نوشته های ایتالیایی قرن پانزدهم عبارت هایی مثل «100 p20»، «x p cento» و « p vi» برای نشان دادن 20 درصد، 10 درصد و 6 درصد به کار رفته اند. وقتی که نزدیک به انتهای قرن پانزدهم، حساب تجاری ظاهر شد، درصد مفهومی کاملاً جا افتاده بود. مثلاً جورجو کیارینو (2) (1481) عبارت «xx per c» را برای 20 درصد و عبارت «viii in x percento» را برای 8 تا 10 درصد به کار برد. در قرون شانزدهم و هفدهم، درصد آزادانه برای محاسبه ی سود و زیان و بهره به کار می رفت.
علامت درصد، %، احتمالاً از نمادی گرفته شده است که در یک دسته نوشته ی ایتالیایی که نویسنده اش مشخص نیست و تاریخ آن 1425 است به کار رفته بود. نویسنده ی این دست نوشته به جای «100 per» یا «100 P» یا «P cento» که در آن زمان متداول بود، از نماد «#P» استفاده کرده بود. در حدود 1650 میلادی، نماد # به صورت درآمده بود و اغلب عبارت « per» به کار می رفت. سرانجام per (در) حذف شد و یا % باقی ماند.
پی نوشت ها :
1.Harlen E. Amundson
2. Giorgio Chiarino
دیویس، هارولد؛ (1384)، تاریخ محاسبه، مهران اخباریفر، تهران، انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ اول..