نویسنده: دکتر شکوفه موسوی
برای رابطه ی بهتر با نوجوانان
حدود 30 سال قبل زن و شوهر جوانی که دو فرزند کوچک به نام های البرز و آلما داشتند، با هم به مسافرت می رفتند. پدر و مادر به موسیقی سنتی علاقه داشتند. بچه ها هم نوارهای کودکانه ی شعر و قصه را می پسندیدند. زمان گوش کردن به هر کدام به طور منصفانه تقسیم می شد، مثلاً نیم ساعت موسیقی سنتی و نیم ساعت نوار قصه یا شعر کودکانه. حالا آن دو کودک مهندس اند و در کانادا مشغول زندگی اند و هر دو در نواختن سازهای سنتی ایرانی (تار و سه تار) مهارت بسیاری دارند. حتی پسر دو ساله ی آلما که کیان نام دارد، موسیقی سنتی کشورش را بسیار دوست دارد و سازهای ایرانی را می شناسد. رفتار درست آن زن و شوهر باعث شد که فرزندان شان به جای مقابله جویی، به علایق والدین شان علاقه مند شوند و آن ها را به نسل بعد انتقال دهند ...نوجوانان تان را در مرحله ای که به سر می برند، بپذیرند و خصوصیات و علایق فردی آن ها را به رسمیت بشناسید. لباس شان را، مدل موی شان را، زیورآلاتی که استفاده می کنند، غذایی که دوست دارند و موسیقی مورد علاقه شان را - تا جایی که خطرناک یا باعث آزار دیگران نیست - محترم بشمارید.
همیشه از خودتان بپرسید: «از کجا معلوم روش من صددرصد درست باشد؟» و «حتی اگر حرف هایی که من می زنم درست باشد، آیا حق دارم به هر قیمتی نظرم را اعمال کنم؟» پذیرفتن تفاوت های دو نسل و نیز تمایزهای افراد در هر نسل، نشانه ی سعه ی صدر و توانایی های ذهنی ماست.
نفس داغ و پر هیجان زندگی، نگاه شفاف و تابناک و قدم های پر هیجان و پر شتاب نوجوانان را ببینید و برای همه ی آن ها تا وقتی خطرناک یا آزاردهنده نیستند، احترام قایل شوید. آن ها با این تفاوت ها درصدد بنا کردن دنیای خودشان هستند، دنیایی که از دستیابی به استقلال شروع می شود و به در دست گرفتن مسئولیت های آینده می انجامد. آن ها مسئولان چند دهه ی بعد دنیا هستند، به رسمیت بشناسیدشان! خودشان را و علایق شان را.
منبع مقاله :
موسوی، شکوفه؛ (1387)، رابطه ی والدین و نوجوان (با نوجوان خود چگونه رفتار کنید؟)، تهران: نشر قطره، چاپ چهارم