نويسنده: دکتر هرمزديار کيانمهر
جنس پلي ستيکوم (Polystichum) داراي متجاوز از 130 گونه از سرخس هاي هميشه سبز است و در خانواده ي آسپيدياسه (1) قرار دارد. اين سرخس ها نسبتاً مقاوم به سرما هستند و مي توان از آنها در باغچه، باغات و گلخانه ها استفاده نمود. برخي از آنها نيز مناسب منازل و آپارتمان هستند. يکي از گونه هاي متداول P.acrostichioides است.
که به عنوان سرخس کريسمس معروف است. از اين سرخس زيبا در سالگرد جشن تولد حضرت مسيح استفاده مي شود. اين سرخس بومي آمريکاي شمالي است و ممکن است تا يک متر ارتفاع رشد نمايد. برگ هاي ( فروند ) آن به صورت مرکب شانه اي ظريف تقسيم شده است و به رنگ سبز پررنگ مي باشند. برگ هاي جديد و جوان پوشيده از غلاف هايي سفيد است. هاگدان ها و هاگ هاي آنها در پشت و در نوک برگ هاي بالغ توليد مي شوند. يکي ديگر از گونه هاي معروف که به عنوان گياه زينتي به خصوص در کشورهاي آسياي شرقي مانند ژاپن و چين از آن استفاده مي شود P.falcatum با نام مترادف Cyromium falcatumاست که به سرخس مقدس ژاپني معروف است. اين سرخس يک گياه زيبايي براي زينت خانه و آپارتمان است. در شرايط مختلف زيبايي خود را حفظ مي نمايد و يکي از گياهان مهم زينتي تجاري محسوب مي شود. برگ هاي آن مرکب شانه اي به رنگ سبز پر رنگ و شفاف است. تقسيمات فرعي برگ ها نوک تيز مي باشند.
گياه را در بهار در مخلوطي از هوموس غني که کمي قليايي باشد بکاريد. خاک نيز مي تواند از مخلوطي از برگ پوسيده يا پيت و شن نسبتاً درشت ساخته شود. در ماه هاي بهار و تابستان به آبياري فراواني نياز دارد. گياه را حداقل هر ماه با کود مايع تغذيه نماييد. در زمستان در دماي زمستاني بين 7-10 درجه سانتي گراد قرار داده و آبياري را متوقف نموده ليکن خاک را هميشه نم نگاهداريد. اجازه ندهيد که کاملاً خشک شود. به صورتي که در بيشتر از سرخس ها متداول است، ازدياد پلي ستيکوم نيز مي تواند از طريق تقسيم ساقه زير خاکي ( ريزوم ) صورت گيرد به شرطي که هر کدام از تقسيمات داراي حداقل 3-2 برگ و جوانه نوک باشند. آنها را خيلي سطحي در مخلوطي از پيت و شن کاشته و در جاي نسبتاً خنک (10 درجه سانتي گراد) قرار دهيد.
پلي ستيکوم معمولاً عاري از آفات و بيماري هاي گياهي است.
پي نوشت ها :
1- Aspidiaceae.
منبع مقاله :کيانمهر، هرمزديار، (1388)، گل هاي آپارتماني و سبزيکاري، تهران: آييژ، چاپ اول
