پیوندهای یونی

پیوندهای یونی با انتقال کامل الکترون از یک اتم به اتم دیگر توصیف می‌شوند . . .
نتیجه این کار تشکیل ذرات بار داری به نام یون است که با کمک نیروی الکترو استاتیکی کنار هم نگه داشته می‌شوند . . .
در مورد این اتفاقات جالب در شیمی بیشتر یاد بگیرید، این که اتم‌های عناصر مختلف با هم ترکیب می‌شوند و تشکیل یک ماده جدید را می‌دهند...
شیمی جذاب است و ترکیبات آن در تمامی اطراف ما حضور دارد - چه در قطرات زیبای باران بر روی پنجره
خانه تان، یا قند شیرین در میوه و یا نمک که باعث می‌شود مواد غذایی‌تان خوش مزه‌تر شود . . .
بحث در مورد نمک. آیا تا کنون فکر کرده‌اید که چگونه سدیم و کلر برای تشکیل نمک با هم ترکیب می‌شوند (کلرید سدیم)؟ خوب این به دلیل وجود فرآیندی به نام پیوند یونی است . . .
مفاهیم اساسی در پیوندهای شیمیایی تمامی ترکیبات شیمیایی به این دلیل است که ترکیب‌های شیمیایی از عناصر تشکیل دهنده‌ی مختلف تشکیل شده‌اند. اتم‌هایی از عناصر یک سان یا عناصر مختلف با پیوندهای شیمیایی گوناگون به منظور نگه داشتن مولکول در کنار هم ترکیب می‌شوند و بنا بر این این عامل باعث پایایی ترکیبات می‌شود .پیوندهای شیمیایی انواع گوناگونی دارند و هر یک دارای قدرت‌های متنوع هستند . . .

1. ظرفیت الکترون‌ها و الکترو نگاتیوی:

همه‌ی عناصر دارای تعداد بارهای الکتریکی خاصی هستند، که این بارها به صورت تعداد الکترون‌هایی که در بیرونی‌ترین پوسته یا لایه‌ی ظرفیت از مدار خود در حال چرخش است بیان شده است این الکترون‌ها، الکترونهای ظرفیتی نامیده می‌شوند و آنها نقش کلیدی‌ای را در شکل گیری پیوندهای یونی بازی می‌کنند الکترو نگاتیویته هر عنصر بستگی به تعداد الکترون‌های ظرفیتی که آن عنصر در بیرونی‌ترین لایه‌اش حمل می‌کند، دارد. با توجه به این واقعیت که عناصرگوناگون دارای تعداد مختلفی از الکترون‌های ظرفیتی هستند، آن‌ها می‌توانند شمار مختلفی از گام‌های ظرفیتی را به وجود بیاورند . . .

چرا پیوندهای شیمیایی تشکیل می‌شوند؟

هدف از تشکیل پیوندهای شیمیایی از هر نوعی رسیدن به اوکتت است، که اوکتت یعنی تمایل طبیعی اتم‌های عناصری با عدد اتمی پایین (کمتر از 20) برای رسیدن به آرایش هشت تایی یا همان اوکتت که چیزی جز 8 تایی شدن تعداد الکترونهای بیرونی ترین لایه اتمی نیست، بنا بر این، این اتم‌ها بسیار مشتاق برای ترکیب شدن با عناصر دیگر هستند به منظور رسیدن به نزدیک‌ترین آرایش به گاز نجیب. چرا؟ خوب، این مشخص است، چون آرایش گاز نجیب پایدارترین آرایش است.

3. انواع پیوندهای شیمیایی:

این عناصر یک پیوند را تشکیل می‌دهند با اهداء، پذیرش یا به اشتراک گذاری الکترون‌ها. این است اساس پیوند شیمیایی.
رایج‌ترین انواع پیوندهای شیمیایی عبارتند از:
پیوند کووالانسی
پیوند یونی
پیوند فلزی
با به اشتراک گذاری الکترون‌ها به وسیله اتم‌های تشکیل دهنده‌ی پیوندهای کووالانسی، و یا انتقال الکترون از یک اتم به اتم دیگر در پیوندهای یونی .در این‌جا ما در مورد جزئیات جنبه‌های مختلف پیوند یونی بحث خواهیم کرد…
درک مفهوم پیوند یونی چیزی نیست جز یک نوع از تشکیل پیوند شیمیایی که شامل انتقال کامل الکترون‌ها از یک اتم به اتم دیگر است. هنگامی که اتم‌ها، الکترون‌ها را از دست می‌دهند یا به دست می‌آورند، آن‌ها تبدیل به یون‌هایی با بار مثبت یا منفی می‌شوند. یونهای بار دار شده سپس به خاطر نیروی الکترو استاتیک، به سمت یک دیگر جذب می‌شوند که این نیرو یون‌های با بار مخالف را به سمت هم جذب می‌کند و این عمل منجر به تشکیل یک پیوند یونی می شود . . .

مثال

رایج‌ترین مثال از پیوند یونی تشکیل سدیم کلرید است که در آن یک اتم سدیم با یک اتم کلر ترکیب می‌شود…
بیایید نگاهی داشته باشیم به آرایش الکترونی هرکدام…
سدیم (Na) (با آرایش آخرین لایه‌های سطوح انرژی‌شان که هست) 2 و 8 و 1 و کلر 2 و 8 و 7 . . .
بنا بر این، ما می‌بینیم که یک اتم کلر نیاز به تنها یک الکترون برای رسیدن به آرایش نزدیکترین گاز نجیب به خود یعنی آرگون (با آرایش آخرین لایه های سطوح انرژی‌شان که هست (2 ، 8 ، 8)) را دارد…
از سوی دیگر، یک اتم سدیم، تنها با از دست دادن یک الکترون از خارجی‌ترین لایه اتمی خود به آرایش نزدیک‌ترین گاز نجیب قبل از خودش یعنی نئون (با آرایش آخرین لایه‌های سطوح انرژی‌شان که هست (2 ، 8)) می‌رسد…
در چنین سناریویی، اتم سدیم، الکترون موجود در خارجی‌ترین لایه اتمی خود را به اتم کلر اهدا می‌کند، که نیاز به تنها یک الکترون برای رسیدن به آرایش هشتایی شدن (اوکتت) را دارد .یون سدیم بار مثبت پیدا میکند به دلیل این که یک الکترون از دست می‌دهد ، در حالی که یون کلرید منفی می‌شود چون یک الکترون اضافی به دست می‌آورد. به این ترتیب، یون‌های با بار مخالف تشکیل می‌شود که جذب یک دیگر شده و در نتیجه موجب تشکیل پیوند یونی می‌گردند…
ویژگی‌های پیوندهای یونی متأثر از خواص شیمیایی و فیزیکی ترکیبات حاصله است. این‌ جا چند ویژگی بر جسته از پیوندهای یونی وجود دارد و این هم لیستی از برخی از این ویژگی‌ها:
با توجه به این واقعیت که فلزات تمایل به از دست دادن الکترون و غیر فلزات تمایل برای به دست آوردن الکترون دارند، پیوند یونی بین فلزات و غیر فلزات رایج است. از این رو، بر خلاف پیوندهای کووالانسی که تنها بین نا فلزات تشکیل می‌شود، پیوندهای یونی را می‌توان بین فلزات و نا فلزات تشکیل داد…
در حال نام گذاری ترکیبات یونی، نام فلز همیشه اول می‌آید و نام نا فلز دوم. به عنوان مثال، در مورد سدیم کلرید (نمک طعام)، سدیم فلز است (به همین خاطر نامش در ابتدا آمده است) در حالی که کلر نا فلز است ( و نامش بعد از نام سدیم آمده است)…
ترکیباتی که حاوی پیوندهای یونی هستند به راحتی در آب حل میشوند همانند حلال‌های قطبی دیگر. بنا بر این، پیوندهای یونی، بر روی انحلال پذیری ترکیبات اثر دارند…
هنگامی که ترکیبات یونی در یک حلال برای تشکیل یک محلول همگن حل می‌شوند، محلول همگن حاصل تمایل به هادی شدن (یعنی برقراری جریان الکتریکی) پیدا می‌کند. پیوند یونی دارای یک اثر در نقطه ذوب ترکیبات است به همان صورتی که ترکیبات یونی (این ویژگی را) دارند یعنی نقطه ذوب بالاتر، که این بدان معنی است که پیوندهای یونی برای یک درجه حرارت بالا پایدار باقی میماند…