با تشکر از اعتماد شما به مشاوره راسخون: نماز مغرب سه رکعت است. بعد از غروب آفتاب تا تاریکی شب بجا آورده میشود. بعد از وضو، بطرف قبله بایستید (دستهایتان را باز کرده بالا بیاورد، بطوریکه شست هایتان با گوشهایتان دریک ارتفاع باشند و نیت به نماز کنید) ( نیت باید در دل باشد، ولی بهتر است که بزبان هم گفته شود) سه رکعت نماز مغرب بجا میاورم قربة الی الله: برای نزدیک شدن بخدا ( سپس تکبر ) نماز را بشنوید الله اکبر: خدا بزرگترین ( و برترین ) است بسـم الله الرحمن الرحیم: بنام خدای بخشاینده (بر همه) (و) مهربان (بر نیکان بویژه در زندگی جاودانی) الحمد لله رب العالمین: ستایش تنها سزاوار خدا است که خداوند همهً هستی و پروردگار و پرورنده همه جهانها و جهانیانست الرحمن الرحیم: بخشاینده (بر همه) و مهربان (بر نیکان) است مالک یوم الدین: فرمانروای روز دین (روزی که به دینداری همه در جهان واپسین رسیدگی میشود) ایاک نعبد: تنها ترا می پرستیم و ایاک نستعین: و تنها از تو کمک میخواهیم که اهدنا الصراط المستقیم: ما را براه راست (بسوی تو) رهنمایی بفرمایی صراط الذین انعمت علیهم: راه آنانیکه برآنها خوبی ها بخشیدی غیرالمغضوب علیهم: نه آنها که خشم به آنها فرا گیرشده است ولا الضالین: و نه گمراهان (سپس سوره ای دیگر از قران مانند سوره (الاخلاص) قل هوالله احد را میخوانیم) بسم الله الرحمن الرحیم: بنام خدای بخشاینده (بر همه) (و) مهربان (بر نیکان بویژه در زندگی جاودانی) قل هو الله احد: بگو اوست خدا که یگانه است الله الصمد: خدای بی نیاز از همه ( همه به خدا نیاز دارند ) لم یلد ولم یولد: نزاده وزاییده نشده ولم یکن له کفواّ احد: و او را هیچ همتایی نیست الله اکبر: خدا بزرگترین ( و برترین ) است ( سپس رکوع: دربارگاه خداوند خم میشویم و میگویم ) سبحان ربی العظیم و بحمده: خداوند و پروردگار بزرگ من برتر ازهمه است و در ستایش او هستم ( سپس راست میایستیم و میگویم ) سمع الله لمن حمده الله اکبر: شنید خدا آنکس را که او را ستایش کرد خدا بزرگترین ( و برترین ) است ( سپس به سجود: پیشانی بر خاک رفته و میگویم ) سبحان ربی الا علی و بحمده: خداوند و پروردگار من که بالا ترین است برتر از همه است و به ستایش او هستم ( در سجود پیشانی غرور شکسته و بر خاک رفته است که بزرگی بی پایان او را درک میکنیم ) ( سپس نشسته و میگویم ) الله اکبر: خدا بزرگترین ( و برترین ) است استغفر الله ربی وأتوب إلیه: از خداوندم من پوزش میخواهم و بسوی او باز می گردم ( بار دیگر سجده و میگویم ) الله اکبر: خدا بزرگترین ( و برترین ) است سبحان ربی الا علی و بحمده: خداوند و پروردگار من که بالا ترین است برتر از همه است و به ستایش او هستم الله اکبر: خدا بزرگترین ( و برترین ) است ( سپس بر پا میایستیم. در حال بلند شدن بطور مستحبی میشود چنین گفت ) بحول الله و قوته أقوم و أقعد: به خواست و نیروی خدا من بلند میشوم و می نشینم ( شروع رکت دوم ) بسـم الله الرحمن الرحیم: بنام خدای بخشاینده (بر همه) (و) مهربان (بر نیکان بویژه در زندگی جاودانی) الحمد لله رب العالمین: ستایش تنها سزاوار خدا است که خداوند همهً هستی و پروردگار و پرورنده همه جهانها و جهانیانست الرحمن الرحیم: بخشاینده (بر همه) و مهربان (بر نیکان) است مالک یوم الدین: فرمانروای روز دین (روزی که به دینداری همه در جهان واپسین رسیدگی میشود) ایاک نعبد: تنها ترا می پرستیم و ایاک نستعین: و تنها از تو کمک میخواهیم که اهدنا الصراط المستقیم: ما را براه راست (بسوی تو) رهنمایی بفرمایی صراط الذین انعمت علیهم: راه آنانیکه برآنها خوبی ها بخشیدی غیرالمغضوب علیهم: نه آنها که خشم به آنها فرا گیرشده است ولا الضالین: و نه گمراهان بسم الله الرحمن الرحیم: بنام خدای بخشاینده (بر همه) (و) مهربان (بر نیکان بویژه در زندگی جاودانی) قل هو الله احد: بگو اوست خدا که یگانه است الله الصمد: خدای بی نیاز از همه ( همه به خدا نیاز دارند ) لم یلد ولم یولد: نزاده وزاییده نشده ولم یکن له کفواّ احد: و او را هیچ همتایی نیست (سپس دستها را به قنوت بالا نگهمیداریم و دعائی میخوانیم مانند(: ربنا آتنا فی الدنیا حسنه و فی الاخرة حسنة و قنا عذاب النار: ای خداوند ما، درین جهان و در زندگی پس از این برایمان خوبی پیش بیار و ما را از سوز آتش بدور نگهدار الله اکبر: خدا بزرگترین ( و برترین ) است ( سپس رکوع: دربارگاه خداوند خم میشویم و میگویم ) سبحان ربی العظیم و بحمده: خداوند و پروردگار بزرگ من برتر ازهمه است و در ستایش او هستم ( سپس راست میایستیم و میگویم ) سمع الله لمن حمده الله اکبر: شنید خدا آنکس را که او را ستایش کرد خدا بزرگترین ( و برترین ) است ( سپس به سجود: پیشانی بر خاک رفته و میگویم ) سبحان ربی الا علی و بحمده: خداوند و پروردگار من که بالا ترین است برتر از همه است و به ستایش او هستم الله اکبر: خدا بزرگترین ( و برترین ) است استغفر الله ربی وأتوب إلیه: از خداوندم من پوزش میخواهم و بسوی او باز می گردم الله اکبر: خدا بزرگترین ( و برترین ) است ( بار دیگر سجده و میگویم ) سبحان ربی الا علی و بحمده: خداوند و پروردگار من که بالا ترین است برتر از همه است و به ستایش او هستم ( در سجود براستی کوچکی خود را در برابر بزرگی بی پایان خدا ادراک میکنیم) ( سپس می نشینیم و میگویم ) الله اکبر: خدا بزرگترین ( و برترین ) است ( و تشهد میگویم ) الحمدلله اشهدان لا اله الا الله وحده لاشریک له و اشهدان محمدا عبده و رسوله: ستایش فقط سزاوار خداست، گواهی میدهم که هیچ ( کس یا چیزی ) سزاوار بندگی نیست جز خدای یکتا که همتائی ( ندارد ) بر او نیست و گواهی میدهم که محمد بنده او و فرستاده اوست. اللهم صل علی محمد وآل محمد: خدایا بر محمد و آل محمد ( پیروان و خاندان محمد ) درود و نیکی برسان ( سپس بر پا میایستیم. در حال بلند شدن بطور مستحبی میشود چنین گفت ) بحول الله و قوته أقوم و أقعد: به خواست و نیروی خدا من بلند میشوم و می نشینم ( شروع رکت سوم ) سبحان الله و الحمد لله ولا اله الا الله و الله اکبر: خدا برتر از همه و پاک و منزه است و ستایش فقط سزاوار خدا است و معبودی غیر از خدا وجود ندارد و خدا بزرگترین ( و برترین ) است سبحان الله و الحمد لله ولا اله الا الله و الله اکبر: خدا برتر از همه و پاک و منزه است و ستایش فقط سزاوار خدا است و معبودی غیر از خدا وجود ندارد و خدا بزرگترین ( و برترین ) است سبحان الله و الحمد لله ولا اله الا الله و الله اکبر: خدا برتر از همه و پاک و منزه است و ستایش فقط سزاوار خدا است و معبودی غیر از خدا وجود ندارد و خدا بزرگترین ( و برترین ) است الله اکبر: خدا بزرگترین ( و برترین ) است ( سپس رکوع: دربارگاه خداوند خم میشویم و میگویم ) سبحان ربی العظیم و بحمده: خداوند و پروردگار بزرگ من برتر ازهمه است و در ستایش او هستم ( سپس راست میایستیم و میگویم ) سمع الله لمن حمده الله اکبر: شنید خدا آنکس را که او را ستایش کرد خدا بزرگترین ( و برترین ) است ( سپس به سجود: پیشانی بر خاک رفته و میگویم ) سبحان ربی الا علی و بحمده: خداوند و پروردگار من که بالا ترین است برتر از همه است و به ستایش او هستم الله اکبر: خدا بزرگترین ( و برترین ) است استغفر الله ربی وأتوب إلیه: از خداوندم من پوزش میخواهم و بسوی او باز می گردم الله اکبر: خدا بزرگترین ( و برترین ) است ( بار دیگر سجده و میگویم ) سبحان ربی الا علی و بحمده: خداوند و پروردگار من که بالا ترین است برتر از همه است و به ستایش او هستم ( در سجود براستی کوچکی خود را در برابر بزرگی بی پایان خدا ادراک میکنیم) ( سپس می نشینیم و میگویم ) الله اکبر: خدا بزرگترین ( و برترین ) است ( و تشهد میگویم ) الحمدلله اشهدان لا اله الا الله وحده لاشریک له و اشهدان محمدا عبده و رسوله: ستایش فقط سزاوار خداست، گواهی میدهم که هیچ ( کس یا چیزی ) سزاوار بندگی نیست جز خدای یکتا که همتائی ( ندارد ) بر او نیست و گواهی میدهم که محمد بنده او و فرستاده اوست. اللهم صل علی محمد وآل محمد: خدایا بر محمد و آل محمد ( پیروان و خاندان محمد) درود و نیکی برسان السلام علیک ایها النبی و رحمة الله و برکاتة: درود بر تو ای پیام آور و رحمت ( خوبی ) خدا و برکات او ( فراوانی های او ) السلام علینا و علی عبادالله الصالحین: درود بر ما و بر بندگان درستکار خدا السلام علیکم و رحمة الله و برکاتة: درود بر شما و رحمت ( خوبی ) خدا و برکات ( فراوانیهای ) او الله اکبر: خدا بزرگترین ( و برترین ) است، الله اکبر: خدا بزرگترین ( و برترین ) است، الله اکبر: خدا بزرگترین ( و برترین ) است.