باسلام خواهر عزیزم حساسیت شما نسبت به این موضوع بسیار پسندیده و به جاست. این حق طبیعی شماست که همسرتان را همانطور که قبلا می شناختید و در تصمیم گیری و انتخابتان برای ازدواج بی تاثیر نبوده حال بعد از ازدواج هم از او همان انتظار را داشته باشید . اما نکته ی مهم تری که در مورد این موضوع مطرح است این است که خواسته تان را چه طور مطرح می کنید . اگر همسرتان احساس کنند از طرف شما تحت فشار هستند به خصوص در مورد مسائل دینی اصرارهای شما نتیجه ی عکس خواهد داد اما اگر بتوانید برای مدتی ایشان را همین طور که هستند بپذیرید و دوست داشته داشته باشید منتها در موقعیت های خاصی که رابطه تان کاملا آرام و خوب است خواسته تان را بگویید نتیجه ی بیشتری خواهید گرفت. البته به صورت بیان احساس و تمایل خودتان نه اینکه از او چیزی بخواهید. یعنی به صورت کلی درخواست تان بیشتر به صورت دعوت باشد تا امر و نهی و سرزنش. برای مثال می توانید موقع افطار بگویید چه قدر خاطرات افطار کردن با هم را دوست داشتم یکی از بهترین خاطرات زندگیم بود بدون اینکه چیز دیگری بگویید و این صحبت ها زمانی جواب خواهد داد که رابطه با همسرتان خوب باشد.