نسرین
ترس
من بیستوپنج سالمه.هفت ساله ازدواج کردم.شیش سال خونه ی پدرشوهرم بودم.یک ساله جداشدم.از اول تاحالا توهم و حالت ترس همیشه دارم.همیشه حس میکنم یکی توی خونه یا توی اتاقه.ب طوری که وقتی خونه تنهام حمام نمیرم.وقتی بیرونم از اینکه تنهابرم.توی خونه ترس دارم.اعصابم خیلی ضعیفه.جدیدا که قضیه ی داعش هم اضافه شده.توخیابون ترس دارم.توی خونه تنهامیترسم.هرلحظه فک.میکنم یکی.میاد داخل خونه الان.شبهاتا صبح خاب ندارم.خیلی میترسم باید چیکارکنم
مشاور: خانم طیبه قاسمی
با عرض سلام خدمت شما خواهر گرامی خواهر عزیزم،شما دچار یک ترس بیمارگونه یا فوبیا شده اید . فوبیا ترسی است غیرواقعی، شدید و طولانی مدت از یک جسم، شخص، حیوان یا موقعیت مانند تنهایی . فوبیا نوعی اختلال اضطراب است. شخصی که فوبیا دارد یا سعی می کند از چیزی که ترس ایجاد میکند اجتناب کند یا آن را با اضطراب و پریشانی فراوان تحمل می کند .فوبی ترس شدیدی است که دلیل منطقی ندارد. شخص از غیرمنطقی بودن ترس در مقابل خطر واقعی شیء، یا موقعیت، یا عمل آگاه است. ترس فرد تناسبی با موقعیت ندارد، قابلتوجیه نیست، از کنترل ارادی خارج است و گرایش به پرهیز از موقعیت یا محرک ترسآور را ایجاد میکند، بسیاری از بیماران اشتغال خاطری با احتمال مواجهه با موقعیت یا شیء ترسآور دارند و در نتیجه از این دل نگرانی رنج میبرند. دلایل ایجاد این ترس مرضی متعدد است .واکنش فوبیک ممکن است از یک ترس ساده در کودکی سرچشمه گرفته باشد و بر اثر تشابه و همانندی تولید شده باشد مثلا نوزادی را که والدین یا اطرافیان بالا و پایین میاندازند و با او بازی میکنند ممکن است در نوجوانی دچار ترس از ارتفاع شود، یا کودکی را که پدر به اصرار سعی دارد وارد آب کند و شنا به او یاد دهد ممکن است فرد را دچار ترس از آب کند، ممکن است سرچشمه ترس یک حادثه فراموش شده باشد، ممکن است ترس از احساس گناه فرد نشأت گرفته باشد، ممکن است ترس جابهجایی یک تشویش باشد، گاهی ترس از وسوسههای جنسی یا تجاوزکارانه و تبدیل آن ایجاد شده باشد، ممکن است ترس از احساس گناه و تنبیه خود حاصل شده باشد، یک تجربه ترسآور در گذشته ممکن است اساس ترس فعلی شخص باشد. معمولا در فوبی علت ترس سرکوب شده و پیدا کردن آن دشوار است. از دید روانکاوی اضطراب اخته شدن، جدایی و پرخاشگری در دورههای مختلف رشد میتواند به وسیله مکانیزم جابهجایی به فوبی منجر شود.که این طلاق شما میتواند زمینه سازعود این مشکل شما شده باشد . کلا ترس، میزان متعادل آن مناسب و حتی ممکن است مفید باشد؛ اما گاهی ترس جنبه ی افراطی و غیر منطقی به خود می گیرد و فرد به دلیل هراسی که دارد از انجام کارها سرباز می زند و دچار توهم می شود. ترس فوبیا، آشفتگی و رنجوری بی پایان و مستمری است كه بیمار را از انجام كوششهای روزانه مانند رفتن به محل كار و یا سرزدن به اماكن شهری و تفریحی باز میدارد، باید خاطر نشان کرد پیآمد فوبیا، بیماریهای دیگری نظیر افسردگی است.خوشبختانه، فوبیا درمانپذیر است و بیشتر افرادی که به دنبال درمان فوبیا هستند به طور کامل بر ترسهای خود غلبه میکنند. به کمک رفتار درمانی شناختی می توانیم اندیشه ها و باور هایی را که به اضطراب دامن می زند شناسایی کنید و از ناخشنودی و افسردگی فاصله بگیرید و سر انجام باید گفت که مهم ترین بخش برنامه ی درمان اضطراب،حساسیت زدایی است که گاه به آن حساسیت زدایی تجربی هم می گویند.پس برای درمان اصولی شما باید جلسات مشاوره خود را به صورت حضوری با مشاور دلسوز و بررسی همه جانبه شخصیت شما توسط مشاور ،انجام دهید .بیشتر افرادی که دچار فوبیای تنهایی هستند زیاد در منزل می مانند و کمتر بیرون می روند. اینگونه افراد باید سعی کنند بیشتر بیرون بروند و به بهانه های گوناگون همچون خرید و پیادی رویی و.. بیشتر در میان مردم و جامعه باشند تا ترس بی مورد آنها کاهش یابد البته مثبت اندیشیدن و باورکردن قدرت بیرونی و درونی ، خود عاملی در جهت بهبودی است.حتما برنامه ریزی مدونی برای خود به صورت روزانه داشته باشید و به تغذیه و خواب و ورزش خود اهمیت بدهید که به صورت مستقیم بر روی ترس مرضی شما اثر خواهند گذاشت .میتوانید برای تسریع در بهبودی خود درصورتی که اختلال زیادی در عملکرد شما ایجاد شده باشد از روانپزشک کمک گرفته تا ایشان در کنار جلسات مشاوره برای شما دارو تجویز کنند در صورت صلاحدید پزشک . با آرزوی خوشبختی و آرامش در زندگی برای شما