ناشناس
علاقه
سلام به پسری در دانشگاه علاقمند شدم ک سر مسله ای مربوط ب دانشگاه باهاشون اشنا شدم
البته شناخت کافی نسبت ب ایشون ندارم
می خواستم بیشتر باهاش اشنا بشم منتهی نمیدونم ایا درسته ک من ب بهانه سوال هایی مربوط ب دانشگا بهش پیام بدم یا خیر
مشاور: خانم طیبه قاسمی
با عرض سلام خدمت شما خواهر گرامی خواهر عزیزم ،در ازدواج باید شناخت کافی را نسبت به طرف مقابل پیدا کنید . اگر شما ایشان را ملاقات کرده اید و شما را میشناسند میتوانید جهت شناخت بیشتر یکدیگر از فرد سومی کمک بگیرید که او شما را جهت ازدواج به ایشان معرفی کند ، واسطه ای که از نظر تعهد، دلسوزی و رازداری مورد اعتماد باشد تا به صورت کاملا محرمانه کار را پیگیری کند و با مهارت و کیاست خاصی، فرد مورد نظر را تشویق و ترغیب کند و بعد از این که آمادگی ازدواج در او ایجاد شد، به او جهت بدهد و او را به خواستگاری دختر هدایت کند.با این شیوه، هم دختر از حق انتخاب خود به خوبی استفاده کرده است و هم با واسطه و به صورت غیر مستقیم از فرد مورد نظر خواستگاری کرده و هم از آسیب های خواستگاری مستقیم در امان مانده است. قطعا تحقیقات بعدی و صحبت های بعدی در این راستا شکل خواهد گرفت و شما از دید ایشان فردی موقر خواهید بود ،به هیچ عنوان به صلاح نیست که شما با پیام دادن وجه خود را خراب کنید ،و یا زمینه آغاز یک رابطه بی فرجام شوید و این اقا نسبت به شما اعتماد خود را از دست خواهد داد ، اینکه دختر انتخاب شونده هست و پسر انتخاب کننده، برای دختر مزیت است. همیشه آن چیزی که ارزشمند است، خواهان دارد و برای بدست آوردنش تلاش می کنند. این برای یک دختر خیلی سنگین است که از پسری تقاضای ازدواج کند و آن پسر این تقاضا را رد کند. در حالی که خلافش یعنی خواستگاری پسر از دختر و رد کردن دختر برای پسرها طبیعی است و این را حق دختر می دانند که از بین کسانی که به خواستگاری می آیند هر کدام را که خواستند انتخاب کنند. این در همه مراحل زندگی ادامه دارد یعنی کسی که همیشه ناز می کند دختر است و کسی که همیشه ناز می خرد پسر است. حالا شما تصور کن جای این دو عوض شود! اصلا چنین چیزی نه با روح و طبیعت زن سازگار است نه مرد و اگر کسی این جور باشد این شخص از روال طبیعی خارج شده است.اما در مورد اینکه وقتی دخترها نیاز به ازدواج پیدا می کنند باید چکار کنند، باید بگویم خیلی از مشکلات به وجود آمده ناشی از فرهنگ غلط جامعه است و همین باعث شده دختر ها به سنی برسند که نیاز به ازدواج دارند و در عین حال خواستگار ندارند. در اسلام که خواستگاری از طرف مرد هست و زن یک گوهر انتخاب شونده معرفی شده با راهکارهایی که داده این معضلات وجود ندارد. یعنی اسلام هم سن ازدواج را سن نیاز جنسی می داند نه ۳۰ سالگی و هم با نهی کردن از روابط بین زن و مرد نامحرم و نگاه نکردن به نامحرم خواسته از آفات احتمالی هم جلوگیری کند.اگر سن ازدواج پایین باشد، دخترها هم به سنی نمی رسند که نیازهایشان برطرف نشود و با مراعات کردن احکام نگاه و روابط، پسرها تنوع طلب نمی شدند . لذا شما برای پیدا کردن کسی که از جنس فکر و عقیده شما باشد باید صبور باشید و با حضور بیشتر و آراسته تر در مجالس و محافل عمومی زنانه و مذهبی، حضور مرتب و باوقار در محل کار، حضور در کلاس های ورزشی، حضور در جاهایی که بیشتر در دید باشی و اگر امکانش هست اعلام آمادگی برای ازدواج به فرد مورد اعتمادی که در زمینه همسریابی فعال است، به حوزه انتخاب شدنتان وسعت بدهید. البته اگر فرد خاصی مورد نظرت هست که فکر می کنید مورد مناسبی است می توانید از راه غیر مستقیم این را به او برسانید؛ مثلا به یکی از افراد نزدیک و مورد اعتمادش بگوئید که شما را به عنوان یک مورد برای ازدواج معرفی کند البته طوری که متوجه نشود شما به او گفتید.و بعد با مطرح کردن این خواسته شما میتوانید بقیه مراحل آشنایی را بعد از مطرح کردن ایشان داشته باشید تا تصمیم عاقلانه ای را گرفته باشید .میتوانید با هم به توافق برسید که نهایت سه جلسه در مورد خواسته ها و توقعات خود صحبت کنید و در صورت تفاهم وتناسب اولیه به خانواده خود اطلاع دهید و حتما بقیه مراحل آشنایی تحت نظارت خانواده ها صورت بگیرد وگرنه هر دو شما دچار لغزش و آسیب خواهید شد. و زمان را از دست خواهید داد . باآرزوی خوشبختی و آرامش در زندگی برای شما