با عرض سلام و احترام خدمت شما برادر گرامی ؛ در پاسخ به سوال شما در مقدمه مطالبی را راجع این بیماری بیان می داریم : هیستری به افرادی نسبت داده می شود که به صورت ناخودآگاه دست به اقداماتی نسبت به خود می زنند و بیشتر این بیماری در افراد تلقین پذیر انسجام می پذیرد .حتی پزشکان هم به این بیماری مبتلا می شوند به طور مثال یک چشم پزشک بعد از دو سال پزشکی به کوری کامل رسید به طوری که این شخص با تلقین زیاد که هوا کربن دی اکسید، اشعه های غیر معقول و خیلی دیگر از این خطر ها به چشم آسیب می رساند و خود را میان آسیب ها گرفتار می دید و چشم خود را نابود شده فرض میکرد در نهایت چشم سالم خود را به خاطر تلقین هایی که به خود وارد می کرد از دست داد.تنها راه برای جلوگیری از این آسیب ها مراجعه به روانپزشک بوده تا با مراقبت های خاص از اینگونه افراد حس تلقین پذیری را در آنها کاهش داده و گاها موجب کمتر آسیب رساندن این افراد به خود شوند.با این مقدمه و با اظهار تأسف و همدردی با شما برادر گرامی درخصوص بیماری و حادثه ای که برای دخترتان واقع شده و او را به کام مرگ کشانده است، درادامه جواب سوال شما عرض می کنیم که شما باید به این مسئله توجه داشته باشید که اتفاقی که نباید می افتاده حادث شده و اکنون شما عزیز خود را از دست داده اید. حال علت آن به دلیل سهل انگاری شما بوده و یا سهل انگاری پزشکان. شاید بیان این مسئله سخت و قطعا شنیدن و پذیرش آن برای شما سخت خواهد بود ولی به هرحال این سرنوشتی بوده است که برای دختر شما رقم خورده و اکنون مقصر هر کسی باشد، دیگر او به این دنیا بازنخواهد گشت. و شما باید این را بپذیرید.اگر از نظر پزشکی قصوری در مورد درمان فرزند شما صورت گرفته و می توانید آن را از مراجع قضایی و پزشکی پیگیری کنید، این کار را انجام دهید. ولی قطعا پیگیری این قضیه هم کمک چندانی به شما نخواهد کرد. شما باید مرگ فرزندتان را بپذیرید و به جای خود خوری و سرزنش خود برای او طلب آمرزش و استغفار کنید. در ابتدای امر علت مرگ او را حادثه ای در نظر بگیرید که به وقوع پیوسته است. اگر چه ممکن است علت مرگ ناشی از بیماری و خودکشی بوده باشد، ولی باید قبول کنید که خودکشی او عمدی نبوده و قطعا متوجه انجام چنین کاری نبوده است. و گناهی از این باب در آخرت متوجه او نیست. پیشنهاد ما در این خصوص این است که شما به یک مشاوره مذهبی حاذق و یا عالم دینی در این زمینه مراجعه کنید و مقداری با او درد و دل کرده تا سنگینی غم و اندوه از دست دادن فرزندتان مقداری کم شود و قطعا او هم مسائلی را برای شما خواهد گفت که بسیار در ادامه زندگی به شما کمک خواهد کرد. با آرزوی صبر و آرامش و سعادت در زندگی برای شما و خانواده محترمتان.