با عرض سلام و ممنون از اعتماد شما. در واقع همسر شما به دو دلیل نماز خواندن را ترک کرده است. یک. بخاطر اینکه اعتقاد و آشنایی وی نسبت به چرایی و حکمت و اسرار نماز چندان قوی نبوده، دوم. بخاطر اینکه تحت تاثیر محیط نامناسب قرار گرفته است. کسی که اعتقادش نسبت به موضوعی خیلی قوی نباشه، سریع با اندک شبه و تردیدی نسبت به آن اعتقاد سست میشه و نمیتونه بر آن پایداری کنه، از طرف دیگه برخی افراد اعتقاد قوی دارند، ولی محیط چنان جو نامناسب و سنگینی داره که ایستادگی در مقابل اون کارسخت و دشواریه، مثل داستان حضرت لوط ع که قومش میگفتند باید لوط و اهلش از این محیط بیرون برن، و باید اونها رو بیرون کنید چون آنها میخوان پاک باشن.« فَما كانَ جَوابَ قَوْمِهِ إِلاَّ أَنْ قالُوا أَخْرِجُوا آلَ لُوطٍ مِنْ قَرْيَتِكُمْ إِنَّهُمْ أُناسٌ يَتَطَهَّرُونَ‏» (نمل/56)«پس پاسخ قوم او جز اين نبود كه گفتند: خاندان لوط را از ميان اجتماعتان بيرون كنيد، زيرا آنها مردمى هستند كه پاكى مى‏ورزند (و از كار شما دورى مى‏جويند)». برای اینکه همسر شما دوباره نماز خون بشه و ایندفعه پایداری بیشتری هم داشته باشه باید دو کار انجام بدید: اول. همانگونه که از محیط نامناسب الگو گرفته، حتما ایشون از محیط مناسب هم الگو میگیره، یعنی اگه شما با افراد متدین و معتقد و نماز خوان ارتباط داشته باشید و رفت و آمد کنید، تحت تاثیر اونها دوباره نماز خوان خواهد شد. البته نباید عجله کنید، صبر و بردباری داشته باشید و از طرف دیگه اجازه ندید محیط نامناسب هم ایجاد بشه تا تاثیر محیط مناسب خنثی بشه. دوم. باید حتی الامکان علت و اسرار نماز و اینکه چرا ما نماز میخونیم هم برای خود شما و هم همسرتان بیشتر روشن بشه، وقتی کسی علت کاری که انجام میده براش روشن باشه دیگه به راحتی تحت تاثیر جو و محیط قرار نمیگیره، به عنوان نمونه میتونید از کتاب« 114 نکته درباره نماز» آقای قرائتی که احتمالا فایل آن در اینترنت هم پیدا بشه یا کتب دیگر کمک بگیرید. البته بهتره اول محیط مناسب و افراد معتقد فراهم بشه بعد در کنارش تقویت اعتقادی درباره نماز هم صورت بگیره. بازهم هرکدام امکانش برای شما بیشتر فراهم بود انجام بدید، ولی از تذکر زبانی مستقیم و بیش از اندازه اگه تاثیر نداره اجتناب کنید چون ممکنه تاثیر برعکس بذاره. موفق و پیروز و شاد باشید.