ناشناس
تنهایی اذیتم می کنه، مشکل عاطفی پیدا کردم. ازتون راهنمایی می خوام.
خیلی مهربون و زود رنج و دل نازک هستم و زود با آدما گرم میگیرم و با هم کلاسی هام تو دانشگاه صحبت میکنم وسعی میکنم خودمو بهشون نزدیک کنم ولی هیچ دوستی ندارم و احساس میکنم هیچ کس دوستم نداره نمیدونم باید...
مشاور: خانم قربانی
سلام دوست عزیزم. خوشحالم که به ما اعتماد کردی و مشکلت رو با مادر میان گذاشتی.
داشتن دوست صمیمی، و انس با همنوع یک نیاز روانی فطری برای هر فردی هست و به دلیل نیاز بالابه حمایت اجتماعی، این قضیه درخانمها، پررنگ تر احساس میشه، لذا نگرانی شما بابت نداشتن دوست صمیمی و تنهایی عاطفی ناشی از اون، کاملا بجاست. دوستی یکی از ضروریات اولیه زندگی اجتماعی ست. یک دوست خوب کسی ست که در کنار وی به آرامش برسیم واز آنجا که ورود او به زندگی، میتونه در زندگی آینده هم تاثیرگذار باشد باید هوشیار باشیم. دوستی فاکتورها و نیازمندی هایی داره که رعایت اون برای انتخاب و پایداری این رابطه لازمه. یعنی ما برای دوست یابی هم لازمه ویژگی های دوست خوب رو بدونیم و هم در برخوردها مخصوصا در برخوردهای اولیه، مسیر ارتباطی مون رو هموار کنیم و امکان تداوم و یا عدم تداوم اون رو قابل پیش بینی کنیم. برای دوست یابی لازمه اصولی رو رعایت کنیم که عبارتند از:
1. شروع از خود و دوست داشتن دیگران: باید دیگران را دوست داشته باشیم تا انها نیز مارو دوست داشته باشن. باید بلد باشیم به ادمهای اطراف مون عشق بورزیم و محبت کنیم تا در ادامه محبت اونها رو دریافت کنیم.اگر در این مرحله موفق باشیم و در نگاه دیگران صمیمی به نظر برسیم ناخواسته دیگران جذب ما میشوند. ( البته حواسمان باشد گدایی محبت نکنیم)
2. خوشرویی:" لبخندزدن" بهترین و کم خرج ترین راه برای برقراری ارتباط و شروع اون هست. با لبخند به دیگران اجازه میدهیم که وارد حریم و فضای شخصی ما شوند.
3. زبان خوش و نرم: بیان خوب و مهربانانه، باعث میشه در نظر افراد خوب جلوه کنیم و افراد گریزان از ما نباشندو مصاحبت و هم کلامی براشون لذت بخش باشد.
4. داشتن نگاه مثبت: ریشه ارتباط سالم و خاطر اسوده، خوش بینی و اعتماد است. فرد خوش بین آماده برقراری ارتباط و دوستی بوده و در ادامه هم موفق تر است.
5. عدم خودخواهی وخود بزرگ بینی: کسی که خود را برتر و شایسته تر از دیگران بداند، خودبخود مانع میشود تا دیگران به سمت او گرایش پیدا کنند.
6. بخشندگی: "شخص بخشنده، هر چه می بخشد، بر داشته هایش افزوده می شود و چون دریا، که هر چه از آن تبخیر شود جای آن را آب های تازه می گیرد، سرشار از آب رو، شکوه و شخصیت است". داشتن روحیه بخشندگی ویا بقول عوام لارج بودن، باعث دوام و دلبستگی در ارتباط میشه. این بخشندگی در تمامی موارد میتونه ظهور پیدا کنه از هدیه دادن تا نادیده گرفتن اشتباهات فرد مقابل.
7.وفاداری: عامل حفظ و دوام دوستی، و قدمت دوستی همین وفاداری هست.
8. صداقت: صداقت ، محبوبیت به ارمغان می آورد.کسی که با دیگران رو راست و صمیمی است، اعتماد دیگران را جلب می کند و دیگران می تونن از او و نظرش بهره مند شوند و برایش حسابی در دفتر دوستی باز کنن.
9. انصاف و عدالت: برای پایداری دوستی، لازمه مراقب تضییع حقوق خودمون و دوستانمون باشیم. ادمهای منصف نه زیاده روی میکنن ونه کم میذارن. این نوع برخورد، باعث جلب اعتماد دیگران به ما میشه و به نوعی ثبات شخصیت ما رو میرسونه و قابل پیش بینی خواهیم بود. یادمون باشه، هر کسی شایسته دوستی نیست و قرار نیست به هر قیمتی در هر برخوردی به رابطه صمیمانه برسیم. دوست قراره باعث رشد ادمی بشه و یار و یاور ما باشه در سختی ها بنابراین قبل از انتخاب باید دوست رو گزینش کرد. امام علی(علیه السلام) هم فرمودند: هر کس پس از آزمایش صحیح، کسی را به دوستی برگزیند، دوستی و رفاقت او پایدار و مودّت او استوار می ماند و کسی که بی حساب و نسنجیده با دیگران پیوند دوستی برقرار کند به ناچار به دوستی با افراد شرور و فاسد، مبتلا خواهد شد. در نهایت باید به چند نکته هم اشاره کنم؛ اولا، دوستی باید دوطرفه باشه و هردو طرف تمایل به برقراری این ارتباط داشته باشن، اگر دوستی یک‌طرفه باشد، باعث ذلت و خواری میشه. دوما اینکه شما هم باید به گونه ای برخورد داشته باشید که مورد پسند و انتخاب فرد مقابل باشید. یعنی فاکتورهای بالا دو طرفه ست و اول هم باید از خودمون شروع میشه تا لیاقت انتخاب شدن داشته باشیم. شما در صحبت هات اشاره کردی که فردی دل نازک و زودرنج هستی. افراد زود رنج، شاید بخاطر حساسیت بالا، توقع زیاد و یاکم حوصلگی، زودتر به تضاد یا ناراحتی برسن و این مدل برخورد، به عنوان سابقه رفتاری باعث دور شدن افراد از ما میشه. در دوستی لازمه افراد ظرفیت روحی داشته باشند و قدرت سازگاری خوبی رو نشون بدن. این سازگاری تداوم ارتباط رو تضمین میکنه. با توجه به این خودشناسی که از خودتون دارید بهتره صبر رو تمرین کنید، انعطاف رو یاد بگیرید و از دیگران انتظار نداشته باشید که طبق میل شما عمل کنند. در روایتی معصوم علیه السلام فرمودند( مضمون روایت): که اگر فردی را دیدی که سه بار عصبانی شد ولی بر تو خشم نگرفت اورا به دوستی برگزین. این یعنی ظرفیت و توان روحی در برخورد با ناملایمات. اطرافیان ما حتما به این نکته توجه دارند و دنبال کسی نیستند که به کوچکترین اشتباه، برنجه و اشکش جاری بشه.
پایدار و سربلند باشید.
داشتن دوست صمیمی، و انس با همنوع یک نیاز روانی فطری برای هر فردی هست و به دلیل نیاز بالابه حمایت اجتماعی، این قضیه درخانمها، پررنگ تر احساس میشه، لذا نگرانی شما بابت نداشتن دوست صمیمی و تنهایی عاطفی ناشی از اون، کاملا بجاست. دوستی یکی از ضروریات اولیه زندگی اجتماعی ست. یک دوست خوب کسی ست که در کنار وی به آرامش برسیم واز آنجا که ورود او به زندگی، میتونه در زندگی آینده هم تاثیرگذار باشد باید هوشیار باشیم. دوستی فاکتورها و نیازمندی هایی داره که رعایت اون برای انتخاب و پایداری این رابطه لازمه. یعنی ما برای دوست یابی هم لازمه ویژگی های دوست خوب رو بدونیم و هم در برخوردها مخصوصا در برخوردهای اولیه، مسیر ارتباطی مون رو هموار کنیم و امکان تداوم و یا عدم تداوم اون رو قابل پیش بینی کنیم. برای دوست یابی لازمه اصولی رو رعایت کنیم که عبارتند از:
1. شروع از خود و دوست داشتن دیگران: باید دیگران را دوست داشته باشیم تا انها نیز مارو دوست داشته باشن. باید بلد باشیم به ادمهای اطراف مون عشق بورزیم و محبت کنیم تا در ادامه محبت اونها رو دریافت کنیم.اگر در این مرحله موفق باشیم و در نگاه دیگران صمیمی به نظر برسیم ناخواسته دیگران جذب ما میشوند. ( البته حواسمان باشد گدایی محبت نکنیم)
2. خوشرویی:" لبخندزدن" بهترین و کم خرج ترین راه برای برقراری ارتباط و شروع اون هست. با لبخند به دیگران اجازه میدهیم که وارد حریم و فضای شخصی ما شوند.
3. زبان خوش و نرم: بیان خوب و مهربانانه، باعث میشه در نظر افراد خوب جلوه کنیم و افراد گریزان از ما نباشندو مصاحبت و هم کلامی براشون لذت بخش باشد.
4. داشتن نگاه مثبت: ریشه ارتباط سالم و خاطر اسوده، خوش بینی و اعتماد است. فرد خوش بین آماده برقراری ارتباط و دوستی بوده و در ادامه هم موفق تر است.
5. عدم خودخواهی وخود بزرگ بینی: کسی که خود را برتر و شایسته تر از دیگران بداند، خودبخود مانع میشود تا دیگران به سمت او گرایش پیدا کنند.
6. بخشندگی: "شخص بخشنده، هر چه می بخشد، بر داشته هایش افزوده می شود و چون دریا، که هر چه از آن تبخیر شود جای آن را آب های تازه می گیرد، سرشار از آب رو، شکوه و شخصیت است". داشتن روحیه بخشندگی ویا بقول عوام لارج بودن، باعث دوام و دلبستگی در ارتباط میشه. این بخشندگی در تمامی موارد میتونه ظهور پیدا کنه از هدیه دادن تا نادیده گرفتن اشتباهات فرد مقابل.
7.وفاداری: عامل حفظ و دوام دوستی، و قدمت دوستی همین وفاداری هست.
8. صداقت: صداقت ، محبوبیت به ارمغان می آورد.کسی که با دیگران رو راست و صمیمی است، اعتماد دیگران را جلب می کند و دیگران می تونن از او و نظرش بهره مند شوند و برایش حسابی در دفتر دوستی باز کنن.
9. انصاف و عدالت: برای پایداری دوستی، لازمه مراقب تضییع حقوق خودمون و دوستانمون باشیم. ادمهای منصف نه زیاده روی میکنن ونه کم میذارن. این نوع برخورد، باعث جلب اعتماد دیگران به ما میشه و به نوعی ثبات شخصیت ما رو میرسونه و قابل پیش بینی خواهیم بود. یادمون باشه، هر کسی شایسته دوستی نیست و قرار نیست به هر قیمتی در هر برخوردی به رابطه صمیمانه برسیم. دوست قراره باعث رشد ادمی بشه و یار و یاور ما باشه در سختی ها بنابراین قبل از انتخاب باید دوست رو گزینش کرد. امام علی(علیه السلام) هم فرمودند: هر کس پس از آزمایش صحیح، کسی را به دوستی برگزیند، دوستی و رفاقت او پایدار و مودّت او استوار می ماند و کسی که بی حساب و نسنجیده با دیگران پیوند دوستی برقرار کند به ناچار به دوستی با افراد شرور و فاسد، مبتلا خواهد شد. در نهایت باید به چند نکته هم اشاره کنم؛ اولا، دوستی باید دوطرفه باشه و هردو طرف تمایل به برقراری این ارتباط داشته باشن، اگر دوستی یک‌طرفه باشد، باعث ذلت و خواری میشه. دوما اینکه شما هم باید به گونه ای برخورد داشته باشید که مورد پسند و انتخاب فرد مقابل باشید. یعنی فاکتورهای بالا دو طرفه ست و اول هم باید از خودمون شروع میشه تا لیاقت انتخاب شدن داشته باشیم. شما در صحبت هات اشاره کردی که فردی دل نازک و زودرنج هستی. افراد زود رنج، شاید بخاطر حساسیت بالا، توقع زیاد و یاکم حوصلگی، زودتر به تضاد یا ناراحتی برسن و این مدل برخورد، به عنوان سابقه رفتاری باعث دور شدن افراد از ما میشه. در دوستی لازمه افراد ظرفیت روحی داشته باشند و قدرت سازگاری خوبی رو نشون بدن. این سازگاری تداوم ارتباط رو تضمین میکنه. با توجه به این خودشناسی که از خودتون دارید بهتره صبر رو تمرین کنید، انعطاف رو یاد بگیرید و از دیگران انتظار نداشته باشید که طبق میل شما عمل کنند. در روایتی معصوم علیه السلام فرمودند( مضمون روایت): که اگر فردی را دیدی که سه بار عصبانی شد ولی بر تو خشم نگرفت اورا به دوستی برگزین. این یعنی ظرفیت و توان روحی در برخورد با ناملایمات. اطرافیان ما حتما به این نکته توجه دارند و دنبال کسی نیستند که به کوچکترین اشتباه، برنجه و اشکش جاری بشه.
پایدار و سربلند باشید.
