ناشناس

دلیل مدرسه نرفتن پسرم چیست؟

سلام خسته نباشید فرزندم کلاس اول دبستان است یک ماه از سال تحصیلی می گذرد هنوز برای این که مدرسه برود خیلی بی تابی و گریه می کند،برای این که تشویق شود هدیه برایش خریده ایم ولی فایده ای ندارد،لطفا راهنمایی...
چهارشنبه، 2 آبان 1397
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما

ناشناس

دلیل مدرسه نرفتن پسرم چیست؟

ناشناس ( تحصیلات : ابتدایی ، 7 ساله )

سلام خسته نباشید فرزندم کلاس اول دبستان است یک ماه از سال تحصیلی می گذرد هنوز برای این که مدرسه برود خیلی بی تابی و گریه می کند،برای این که تشویق شود هدیه برایش خریده ایم ولی فایده ای ندارد،لطفا راهنمایی...


مشاور: خانم ضیایی

سلام و عرض ادب خدمت شما والد گرامی. بیان کردین "فرزندتان کلاس اول هست و پس از یک ماه، همچنان برای رفتن به مدرسه گریه و بی تابی می کند". آیا کودک سابقه ی جدایی از والدین را نداشته؟
دوره ی پیش دبستانی را طی کرده؟ آیا اتاق خواب کودک از والدین، جدا هست؟ آیا مسئله ی نگران کننده ای در مدرسه وجود دارد که کودک را آزار می دهد؟ اگر این جدایی اولین بار هست که اتفاق می افتد، نیاز به زمان دارد تا کودک بتواند خود را با این شرایط سازگار کند.
در این زمینه نکاتی را خدمتتان عرض می کنم:
- در صورتی که کودک از رفتن به مدرسه امتناع کند و در منزل بماند نباید محیط منزل پر از سرگرمی و استراحت و تفریح باشد و به اصطلاح شرایط منزل به گونه‌ای نباشد که به کودک زیاد خوش بگذرد چون همین مشکل نرفتن کودک را به مدرسه تقویت می‌کند.
- جدایی را برای او به نمایش درآورید، تعدادی از کودکان اگر با استفاده از اسباب بازی هایشان و از طریق انواع بازی ها جدایی برایشان به تصویر کشیده شود به تدریج در مواجهه با انواع جدایی ها احساس آرامش بیشتری می کنند. مثلا می توان در منزل این نقش را بازی کرد که کودک می خواهد به مدرسه می رود و به اتاق دیگری می رود و بعد از چند دقیقه شما با آغوش باز به استقبالش می روید و درباره ی دوستانش، معلم، کارهایی که در مدرسه انجام دادن سوال می پرسید. این گونه کودک یک پیش زمینه ی مثبت، از محیط مدرسه در ذهنش نقش می بندد.

- جدایی را یک امر عادی و راحت تلقی کنید. این امر موجب می شود که فرزندتان احساساتش را کنترل کند. اضطراب شما در هنگام جدایی به او نیز منتقل خواهد شد. بنابراین لازم هست خونسردی خودتان را حفظ کنید.
- هرگز فرزندتان را بدون اطلاع ترک نکنید، زیرا به اعتماد او نسبت به خودتان صدمه می¬زنید او به تدریج از غیبت های مکرر شما متعجب خواهد شد و برای آن به دنبال دلایلی غیرواقعی در ذهن خود خواهد گشت.
- در مواردی که اضطراب جدایی کودک بسیار شدید است به‌ طور تدریجی و در زمان‌های کوتاه‌تر کودک جدایی از والدین را تجربه کند.
- برای تلاش‌های موفقیت‌آمیز کودک پاداش و جایزه در نظر گرفته شود.
و در نهایت، تشخیص و درمان اختلال اضطرابی در بچه ها بسیار مهم هست. زیرا اگر مداخله و درمان صورت نگیرد شاید بعد از مدتی این اضطراب به ظاهر خاموش شود ولی به صورت های مختلف مثل ناخن جویدن، شب ادراری،...خودش را نشان دهد. اینکه بچه با گذشت چند هفته هنوز نتوانسته با محیط آموزشی سازگارشود جای چالش داره و نمی توان به سادگی از کنار آن گذشت. اینکه تا چند روز اول، بچه بی تابی کند تا حدی عادی هست ولی پس از گذشت چندین هفته، باید مورد بررسی توسط روانشناس کودک قرار گیرد.
با آرزوی موفقیت برای شما

بیشتر بخوانید:
فرار از مدرسه و راه درمان آن



ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
مشاوره مرتبط