با سلام و احترام خدمت شما مادر گرامی. بیان کردین "پسر 10 ساله ای دارید که یک ماه هست از تنهایی می ترسد": اینکه فرزند شما به طور ناگهانی و یکباره از تنهایی می ترسد جای چالش و بررسی دارد و باید علت آن را پیدا کرد تا بتوان برای درمانش اقدام کرد.
- کودک قبلا هم دچار این ترس ها شده است؟ آیا در یک ماه اخیر اتفاق خاصی افتاده است؟ آیا مدتی از شما دور نمانده است؟ در خانه و یا در بین دوستان، در مورد موضوعاتی مثل جن، روح و... زیاد صحبت میشه؟ آیا پسرتان درباره ی ترس هایش با شما صحبت می کند؟
- به صورت کلی، ریشه و پایه بسیاری از ترسها را باید در دوران کودکی جستجو نمود، گاهی والدین می‌توانند الگوهای ویژه‌ای از ترس را به کودکان خود آموزش و انتقال دهند و یا اینکه به صورت ناخواسته با بعضی از صحبت ها و رفتارهای خود در حضور کودک، زمینه ای برای پیدایش ترس های غیر منطقی او، ایجاد می کنند. بنابراین اولین جایگاه برای علت یابی از ترس ها، اضطراب، گوشه گیری و.... محیط خانواده و طرز برخورد با کودک هست که باید به طور دقیق، مورد بررسی قرار گیرد.
- در این سن، رشد مفاهیم ذهنی کودک و درک بیشتر او از جهان پیرامون خود، واکنشهای هیجانی او را تحت تأثیر قرار می دهد. به همین خاطر، ترس از محرک های واقعی (افراد غریبه و ... ) به تدریج و با افزایش سن و سال کاهش یافته و در مقابل ترس از محرکهای تخیلی (ترس از تنهایی و روح و جن ...) بیشتر می شود.
- به حرف هایش گوش کنید، به احساساتش احترام بگذارید و از به کار بردن جملاتی مثل تو بزرگ شدی و نباید بترسی و خجالت بکش و...... استفاده نکنید. این یعنی نفی احساسات؛ به جای آن احساس را تایید کنید؛ مثلا بگویید می دانم می ترسی؛ درکت می کنم و....
- نقش پدر را در تربیت او پر رنگ کنید. در نظر کودک، پدر مظهر شجاعت، قدرت و اقتدار هست و تقویت رابطه ی پدر و پسری و داشتن یک پشتوانه ی محکم باعث دلگرمی فرزند شما هست و همچنین برای اینکه پسرتان با همه موقعیت ها و مسایل مردانه آشنا بشود، بخشی از بار تربیتی او را به پدرش بسپارید ، پدرها درس های مهمی می توانند به پسران خود بیاموزند.
-نکته ی بعدی اینکه: کودکان ترسو معمولاً گوشه گیر، خجول و فاقد قدرت تصمیم گیری بوده. بنابراین لازم است با تعریف کردن از رفتارهای شایسته فرزندتان، به او اعتماد به نفس بدهید. مثلا هر زمان شجاعت ، مهربانی ، ادب ، صداقت یا سخت کوشی از او می بینید ، حتما از او تعریف کنید تا این صفات را بیش از پیش در خود تقویت و تکرار کند.
- به فرزند خود بیاموزید بیشتر روی نقاط قوت خود تمرکز کند و هرگز او را با همسالان، دوستان، خواهر، برادر و دیگر بچه‌های فامیل مقایسه نکنید. باید درک کند که افراد مختلف نقاط قوت متفاوتی دارند. اجازه دهید فرزندتان به دنبال علایق خود برود. او را تشویق کنید تا در فعالیت‌های بیشتر شرکت کند. و در نهایت، برای علت یابی و درمان ترس کودک، حتما به روانشناس مراجعه کنید.
با آرزوی موفقیت برای شما مادر گرامی